ฉันจะไม่มาดูหนังประเภทนี้อีกแล้ว...

ไอรดาคิดในใจ ขณะที่เดินออกจากโรงภาพยนตร์ในสภาพเหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่างไปเป็นที่เรียบร้อย

“พี่ไอ ไหวไหมครับ”

“นายเห็นสภาพฉันแล้วคิดว่าไหวไหมล่ะ”

ตอนนี้เธอขาสั่นตัวเย็นจนเหมือนจะเดินไม่ไหวแล้ว นนท์รทีก็เป็นห่วง ยังซึมลงไปเพราะรู้สึกผิด

“ขอโทษนะครับ ผมไม่นึกว่าพี่จะกลัวหนังผีขนาดนี้”

สาบานได้ว่าถ้ารู้ก่อนว่าไอรดาเป็นคนขวัญอ่อน เขาจะไม่ลากเธอมาทรมานอย่างนี้เลย

ย้อนกลับไปตอนที่นั่งดูหนังอยู่ เขาเห็นว่าเธอแทบจะไม่ลืมตาขึ้นมา ยังสะดุ้งทุกครั้งที่เป็นฉาก jump scare เพราะเสียงมันชวนให้ตกใจ

และแม้ว่านนท์รทีจะพยายามโอบไหล่เธอไว้ ลูบเบาๆ เพื่อให้รู้สึกกลัวน้อยลงบ้าง แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรอยู่ดี

“เราไปหาข้าวอร่อยๆ กินกันดีไหมครับ”

นนท์รทีชวน แต่ไม่ใช่เพราะหิวหรอก เขาแค่อยากไอรดาไปหาอะไรกินเพื่อให้เธอรู้สึกดีขึ้นมากกว่า

เพราะโรงภาพยนตร์มันเย็นมาก เขาเลยเลือกที่จะพาเธอไปกินร้านปิ้งย่างสไตล์เกาหลี ซึ่งมันก็เป็นร้านโปรดของเธอด้วย เสร็จแล้วก็ค่อยพาไอรดาไปเดินเล่นช็อปปิ้งด้วยกัน

ซึ่งระหว่างนั้นทั้งคู่ไม่ได้เจอแพรกับซันอีกเลย และนนท์รทีก็ไม่ได้นึกถึงเพื่อนแล้วด้วย เพราะว่ามัวแต่ห่วงจะเอาใจคนข้างๆ

“วันนี้สนุกไหมครับพี่ไอ”

ชายหนุ่มถามขึ้นตอนที่ขับรถยนต์กลับคอนโด ก่อนจะได้รับคำตอบเป็นรอยยิ้มบางๆ

“สนุกดี แต่ถ้าไม่ต้องดูหนังผีจะสนุกกว่านี้มาก”

“ขอโทษครับ คราวหลังผมจะไม่ลากพี่มาดูอีกจริงๆ นะ”

ก็เขาไม่รู้ว่าเธอกลัวนี่นา อย่างที่บอกว่าถ้ารู้ก็คงไม่รบเร้าแบบนั้น

“ช่างเถอะ นายไม่ได้ผิดหรอก ฉันเองก็ผิดที่ไม่ยอมบอกนายด้วย”

เธอไม่ได้โกรธเขาขนาดนั้น มันก็แค่เรื่องเล็กน้อยเท่านี้เอง

อีกอย่าง นานๆ ทีจะดูหนังผีบ้างก็ไม่ได้แย่อะไรหรอก...ตอนที่นั่งดูอยู่นั่น เธอก็ได้รู้ว่านนท์รทีใส่ใจเธอขนาดไหนด้วย

“ว่าแต่ ทำไมพี่ถึงไม่ยอมบอกผมล่ะครับ”

“อ๋อ...ฉันฝังใจกับแฟนเก่าน่ะ” เธอว่าอย่างนั้น ครู่หนึ่งก็ขำออกมาเบาๆ

แต่เป็นเสียงขำที่ฟังแล้วไม่ได้ให้ความรู้สึกดีเท่าไหร่เลย

คงเพราะนึกย้อนกลับไปถึงเรื่องในอดีตที่ไม่น่าจดจำเท่าไหร่นั่นแหละ...

“แฟนเก่าคนล่าสุดของฉันเป็นพวกโรคจิต รู้ว่าฉันไม่ชอบอะไรก็จะให้อย่างนั้น อย่างเช่นถ้ารู้ว่าฉันไม่ชอบกินมะเขือเทศก็จะบังคับให้กินทุกวัน พอรู้ว่าฉันกลัวผีก็จะเอาแต่เปิดหนังผีดูเวลาอยู่ด้วยกัน”

“มันปัญญาอ่อนรึเปล่าครับ”

นนท์รทีฟังแล้วก็โกรธแทน ยังคิดด้วยว่าถ้าเขาเป็นเธอในตอนนั้น คงจะตะบันหน้าไอ้หมอนั่นไปสักหลายที

“เขาชอบให้เหตุผลว่ามันจะทำให้ฉันหายกลัวน่ะ”

“เหตุผลควายมากครับ ดีแล้วล่ะที่เลิกไป”

ได้ยินนนท์รทีด่าผู้ชายคนนั้น ไอรดาก็กลายเป็นขำลั่นออกมาแทน

ถึงรู้ว่ามันไม่สมควรก็เถอะ แต่ไอรดาก็อดไม่ได้ที่จะเอานิสัยของนนท์รทีไปเทียบกับแฟนเก่า

ผู้ชายคนนี้เป็นประเภทที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเธอ และกันเธอออกจากสิ่งที่ทำให้รู้สึกแย่ทั้งหมด ยังชอบเอาใจเธอมากๆ ถึงได้จดจำทุกรายละเอียดของเธอได้ และระวังตัวไม่ให้ทำให้สิ่งที่จะทำให้ไอรดาโกรธ

เพราะแบบนี้ล่ะมั้ง ไอรดาถึงได้ลดกำแพงที่เคยตั้งไว้ และยอมให้เขาเข้ามาใกล้ชิดถึงระดับนี้...

“นนท์”

“ครับผม”

เธอเรียกขึ้นเบาๆ คนข้างๆ ก็ตอบรับพร้อมชำเลืองมาแวบหนึ่ง มีรอยยิ้มอบอุ่นมอบให้อีกครั้ง

“ขอบคุณนะ”

คำขอบคุณนั้นทำให้เขาเลิกคิ้วขึ้นนิดหน่อย มีคำถามท่าทางแปลกใจ “ขอบคุณเรื่องอะไรครับ?”

ก็...คงเป็นทุกเรื่องที่เขาทำนั่นแหละ

และขอบคุณมากที่ไม่เดินออกไปจากชีวิตเธอ ต่อให้เธอจะทำตัวงี่เง่าแค่ไหนก็ตาม

ในใจไอรดาบอกแบบนั้น แต่เธอเป็นพวกปากแข็ง เลยไม่กล้าที่จะพูดจาเลี่ยนๆออกไป

“ขอบคุณที่พาฉันมาดูหนังผี”

“พี่อย่าประชดผมอย่างนั้นสิครับ ผมจะไม่พาพี่มาดูอีกแล้ว สาบานได้เลย”

นนท์รทีทำหน้าเหมือนอยากร้องไห้ เขาคงรู้สึกผิดและคิดว่าตัวเองเดินเกมพลาดไปหลายก้าวแล้ว

แต่ในความเป็นจริง ทุกก้าวที่เขาเดินมันกลับทำให้ระยะห่างในความสัมพันธ์อันไร้ชื่อนี้สั้นลงแบบไม่รู้ตัวต่างหาก...

ตกค่ำ ทั้งคู่กลับมาถึงคอนโด นนท์รทีก็เดินเข้าครัว จัดการทำอะไรง่ายๆ ให้ไอรดากินรองท้อง เพราะเธอคงกินอาหารมื้อใหญ่ไม่ไหวแล้ว

หลังจากนั้นไอรดาก็หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ

แต่เธอก็ต้องหยุดชะงักอยู่อย่างนั้น...ก่อนจะหันมาหาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงโซฟา

“นี่...วันนี้อาบน้ำกับฉันหน่อยได้ไหม”

หา...?

นนท์รทีได้ยินแบบนั้นก็ต้องย่นคิ้ว เงยหน้ามองแบบตกใจเล็กน้อย

คำขอนี้...มันฟังดูเหมือนเธอเป็นเด็กที่ยังไม่โตเลย

ถึงไอรดาจะไม่ใช่เด็กแล้วก็เถอะ แต่เธอก็ยังไม่กล้าอาบน้ำคนเดียวเวลาที่ดูหนังผีมาอย่างนั้นสินะ

นั่นทำให้นนท์รทียิ้มอย่างเอ็นดูเลยทีเดียว

“ได้สิครับ”

เรื่องแบบนี้น่ะ ผู้ชายอย่างเขาจะไม่เต็มใจทำได้ยังไง

เสื้อผ้าของทั้งคู่ถูกถอดกองเอาไว้ ก่อนจะเข้าไปยืนเบียดกันในห้องเล็กๆ

แต่เพราะได้ยืนเบียดกันนี่แหละ ถึงทำให้หัวใจเต้นแรงขึ้นมา

และนนท์รทีไม่ได้ทำแค่ยืนอยู่ข้างๆ แน่นอน เพราะเขาต้องช่วยเธออาบน้ำด้วยความเต็มใจที่สุด

“ฉันแค่ให้นายมาอยู่เป็นเพื่อนเฉยๆ เองนะ”

ไอรดาว่าออกมาเบาๆ ตอนที่มือใหญ่ลูบไล้ไปตามเรือนกายบอบบาง ยังขยำหน้าอกนุ่มหยุ่นอย่างเมามัน

“ไม่เป็นไรครับ ผมบริการให้ฟรี”

นนท์รทีส่งยิ้มทะเล้น แววตาแพรวพราววาววับไล่มองตั้งแต่หัวจรดเท้า

ทุกสัมผัสของเขาเต็มไปด้วยความหลงใหล และมันก็เริ่มจะไม่ใช่ความอ่อนโยนแล้ว เมื่อมีเสียงหอบหายใจเบาๆจากทางชายหนุ่ม

ขณะเดียวกัน ท่อนเนื้อใหญ่กลางกายก็เริ่มจะแข็งขยายขึ้น ยังผงาดชี้หน้าเธออีกต่างหาก

“หื่น”

ไอรดาว่า แต่นนท์รทีไม่มีทางปฏิเสธอยู่แล้ว

“ครับ ผมหื่นมากเลยตอนนี้ อยากทำสุดๆ ไปเลย”

ไม่เพียงพูดเฉยๆ ด้วย นนท์รทียังเข้ามากอดเธอไว้ ถูไถส่วนนั้นเบาๆ กระตุ้นให้ทั้งเธอและเขามีอารมณ์ไปพร้อมกัน

แล้วไอรดาจะปฏิเสธได้ลงคออย่างนั้นหรือ...

ไม่นาน หญิงสาวก็ยกเรียวแขนโอบรอบลำคอหนา เขย่งเท้าขึ้นมอบจูบหวานดูดดื่มประทับบนริมฝีปาก ก่อนจะสอดเรียวลิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดพัวพัน

วันนี้เธอคงรู้สึกอยากตอบแทนเขา...ถึงได้เป็นฝ่ายปลุกเร้าอย่างร้อนแรงขนาดนี้

หลังจากนั้นก็ไม่ต้องเดาเลยว่านนท์รทีจะตอบสนองได้ถึงใจขนาดไหน

“นนท์ จะทำอะไรน่ะ เดี๋ยว!”

ไอรดาถึงกับหวีดร้องเมื่อจู่ๆ อีกฝ่ายก็อุ้มเธอขึ้นมาพร้อมกับกระแทกแกนกายเข้าไปด้านในโดยไม่ให้สัญญาณเตรียมตัว ทำเอาเธอต้องกดเล็บจิกแผ่นหลังลากเป็นทางยาว ทั้งหวาดเสียวว่าจะตก แต่ก็ทั้งรู้สึกดีเกินบรรยาย

“ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมไม่ทำให้พี่ตกหรอก”

นนท์รทีปลอบเสียงกระเส่าแหบพร่า และถึงมันจะเป็นท่าที่ทำยากไปสักหน่อย แต่ก็ดูจะไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับชายหนุ่มวัยกลัดมันที่แข็งแรงมากๆ แบบเขา

หลังจากนั้น...เสียงร้องครวญหวานก็ดังก้องออกมาจากห้องอาบน้ำ ยังดังถี่รัวต่อเนื่องมาจนถึงในห้องนอนอีกด้วย

คงเพราะโดนกระตุ้นมากเกินไป นนท์รทีเลยเผลอเล่นแรง อย่างที่ทำเอาไอรดาตั้งรับไม่ทันเลยทีเดียว