สาวน้อยที่ได้รับความเอ็นดูปกป้องอย่างไม่คาดคิดอึ้งไปชั่วครู่ แก้มข้างหนึ่งแสบร้อนเพราะบาดแผล แก้มอีกข้างนวลใสปรากฏสีแดงระเรื่อจากความเขินอาย นี่เป็นครั้งแรกที่อัครภพออกหน้าช่วยเธอด้วยตัวเอง ออกคำสั่งกับคนรวยใจโฉดพวกนั้นเอง แถมยังดุดันทรงอำนาจเสียจนรู้สึกไม่คุ้นเคย

มหันตภัยเงียบ ยิ่งไม่พูดยิ่งเล่นงานอีกฝ่ายรุนแรง เป็นไปตามที่น้องชายของเขาว่าไว้จริงๆ

หลังจากทำแผลก็อยู่ออดอ้อนคลอเคลียคุณหมอหนุ่มอีกสักหน่อย พชิราจึงตัดใจกลับคอนโดฯ อัครภพมีเคสผ่าตัดเร่งด่วนเข้ามา เขาอาจต้องใช้เวลาทำงานถึงหกชั่วโมง ฉะนั้นไว้พรุ่งนี้เช้าค่อยไปหาอีกก็ย่อมได้ หญิงสาวอาบน้ำเสร็จก็มานอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียงนอนกว้างสีชมพู หยิบโทรศัพท์มาเปิดดูว่าวันนี้มีข่าวซุบซิบนินทาอะไรบ้าง

มะนาวก่อเรื่องท่ามกลางสายตาผู้คนนับสามสิบชีวิตขนาดนั้น จะไม่มีใครกล้าเอาไปเขียนข่าวสร้างกระแสบ้างเลยหรือ

คลื่นลมเงียบสงบ เลื่อนดูตามเพจต่างๆ จนมือแทบหงิกก็ยังไม่มีใครกล้าเล่นประเด็นนี้ นี่ก็คืออำนาจปิดปากคน พชิราคิดไว้อยู่แล้ว ใครจะไม่รักชีวิตถึงขั้นกล้าลูบคมลูกสาวท่านนายพลกัน แม้ในกองถ่ายจะแบ่งฝักแบ่งฝ่ายไม่ชัดเจน อาจมีคนสงสารที่เธอถูกทำร้าย แต่พวกเขาเป็นเพียงพนักงานตัวเล็กๆ ย่อมไม่ลุกขึ้นมาปากมากชักภัยเข้าหาตัว

“พี่อัคจะจัดการยัยมะนาวยังไงนะ คงไม่ถึงขั้นฆ่าแกงทิ้งหรอกใช่ไหม แล้วทำไมเขาถึงช่วยเราล่ะ”

ประเด็นแรกยัยมะนาวคงไม่ตายหรอก ครอบครัวของเขาทำธุรกิจกับทางกองทัพมานับสิบปี นายพลคนนี้ก็เป็นคนสำคัญ ต่อให้ตระกูลธาดากีรติมีเบื้องลึกเบื้องหลังโหดเหี้ยมก็คงไม่ขัดแย้งสร้างแค้นเลือดเพียงเพราะเธอ ที่เขายินยอมยื่นมือมาปัดแมลงน่ารำคาญให้ นั่นเพราะเธอคือคู่หมั้นอย่างเป็นทางการของเขา ถ้าคนอื่นแกล้งเธอได้ง่ายๆ ก็เหมือนดูถูกตระกูลธาดากีรติไปในเวลาเดียวกัน

คิดดูแล้วก็สมเหตุสมผล ทว่าในใจที่สับสนปลงไม่ลงยังคิดไปเรื่อยอีก ลองกลับกันสิ อันที่จริงเรื่องนี้มีช่องโหว่ที่ชวนให้ฝันหวานอยู่ อัครภพที่หมั้นหมายอย่างไม่เต็มใจ หากเขาไม่คิดจะสนตั้งแต่แรก ไม่ยื่นมือเข้ามายุ่งก็ย่อมได้

ตระกูลธาดากีรติเป็นใคร เธอเป็นใคร อันที่จริงแบ่งแยกได้ง่ายมากแถมไม่จำเป็นที่ว่ากลั่นแกล้งเธอเท่ากับท้าทายพวกเขา ยิ่งอัครภพไม่สนใจ ยิ่งเป็นโอกาสที่จะบีบต้อนให้ลูกสัตว์ตัวน้อยอย่างเธอจนมุมยอมพ่ายแพ้

แต่ทั้งหมดภายใต้โอกาสที่จะทำให้เธอโดนรุมแกล้ง เขากลับบอกว่า “จัดการคนที่ทำร้ายคู่หมั้นฉัน”

พูดออกมาว่าคู่หมั้นฉันอย่างเงียบสงบ แต่สัมผัสได้ถึงความเลือดเย็นในน้ำเสียง ยังยอมให้เธอนั่งตักร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ตั้งนานสองนาน ทำแผลที่แก้มให้อย่างเบามือ

“โอ๊ย! หรือว่าพี่อัคจะตกหลุมรักเราเข้าแล้ว” พชิรานอนดีดดิ้นอยู่บนเตียง ผ้าห่มหมอนถูกอารมณ์เขินอายของเธอทำให้ยับยู่ยี่ไปหมด อะไรจะมีความสุขไปกว่าผู้ชายที่แอบรักมานานเริ่มหันมาสนใจกันบ้างแล้วล่ะ

คืนนั้นหญิงสาวเข้านอนอย่างอารมณ์ดี พอลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ ผู้จัดการราวกับผีในห้องที่รู้เวลากิจวัตรประจำวัน เพียงสิบวินาทีที่ขนตาของพชิรากระพือ พี่เหมียวก็โทรเข้ามาแล้ว

“น้องพีม รีบเปิดดูXตอนนี้เลย”

X ในที่นี้ก็คือแอพพลิเคชันออนไลน์หนึ่งซึ่งกำลังได้รับความนิยม หากมีข่าวสารน่าสนใจเกิดขึ้น แค่ลองเปิดดูใน X ก็จะรู้ว่าหนึ่งวันกระแสไหนเป็นที่พูดถึงบ้าง พชิราวางสายแล้วเลื่อนดู เทรนด์ร้อนแรงอันดับหนึ่งซึ่งมียอดการพูดถึงมากที่สุดสามล้าน เป็นชื่อของมะนาว เธอเลื่อนอ่านลงมาเพื่อหาใจความสำคัญ ปรากฏว่าสิ่งที่ได้เห็นทำเอาตกใจไปเลย

(ต้นสังกัด: อำลาวงการกะทันหัน มะนาวนางเอกเบอร์หนึ่งมีปัญหาสุขภาพ ทำให้ต่อจากนี้ไม่สามารถโฟกัสงานในวงการบันเทิงได้อีก พวกเราต้องขออภัยแฟนคลับที่ติดตามกันมาตลอด)

(ป่วยการเมืองสิไม่ว่า อำลาวงการแล้วยังไง ตบพี่พีมจนเขาต้องเลื่อนงานแฟนมีตติ้งออกไป จะปล่อยเบลอเหรอ)

(เห็นแผลพี่พีมแล้ว โกรธแทนเลยอ่ะ มีความแค้นส่วนตัวอะไรถึงต้องทำร้ายกันขนาดนี้ พ่อแม่รวยจะทำนิสัยเสียวางอำนาจยังไงก็ได้เหรอ)

พชิราหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง อ่านคอมเมนต์ทวงความยุติธรรมของมวลชนอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา แถมในแท็กยังมีคลิปหลุดปล่อยออกมา เป็นฉากแต่งงานที่มะนาวตบหน้าเธอจนหันไปอีกทาง คนปล่อยเป็นใครกัน แน่นอนว่าไม่ใช่ผู้จัดการส่วนตัวเธอแน่ มุมนี้เหมือนจะเป็นทางที่ผู้กำกับอยู่ หรือว่ามีทีมงานคนอื่นสงสารเธอจนหาเรื่องให้ตัวเอง

แล้วทีมงานคนนั้นเป็นใคร?

เนื่องจากวันนี้เลื่อนตารางงานออกไปหมดแล้ว พชิราจึงใช้เวลาประมาณหนึ่งอ่านข่าวอย่างไม่ยอมให้ตกหล่น อ่านจนแทบจะแทะโทรศัพท์ในมือเข้าไป เป็นอันแน่นอนว่ามะนาวออกจากวงการ อำนาจท่านนายพลปิดปากทีมงานในกองได้ แต่ปิดปากคนทั้งประเทศไม่ได้ หากมีคนออกมาเปิดเผยความจริงแล้วลูกสาวโดนวิจารณ์ยับ ต่อให้ใช้เงินลบความคิดเห็นหรือใช้อำนาจมืดไล่กวาดล้างตามเพจข่าวต่างๆ ก็ยังมีคนพูดถึงอยู่ดี

ยิ่งกดยิ่งรุนแรง ไม่ปล่อยให้กระแสจางไปเองคงยากที่จะผ่อนคลายความตึงเครียด สมัยหน้ามีการเลือกตั้งด้วยแล้ว ท่านนายพลยิ่งไม่กล้าบุ่มบ่ามเพราะจะลงสมัครเป็นผู้นำ พชิราจึงถือว่าไม่ถูกทำร้ายฟรี

งานนี้ต้องขอบคุณใครดีล่ะ มือผดุงคุณธรรมในที่ลับเจ้าของคลิป หรือว่าอัครภพ ดูจากผลลัพธ์แล้วเหมือนว่าจะมีส่วนช่วยทั้งสอง มือผดุงคุณธรรมนิรนามยอมเสี่ยงปล่อยคลิปแฉมะนาว ส่วนอัครภพเป็นเกราะคุ้มครองไม่ให้ผู้มีอำนาจมาสะสางบัญชีแค้นกับเธอ

ต่อให้คิดจนหัวระเบิดพชิราก็คงคาดไม่ถึงว่าสองส่วนนี้ แท้ที่จริงแล้วมาจากคนๆ เดียวกัน

มือผดุงคุณธรรมที่ว่าก็คือผู้กำกับละคร ซึ่งได้รับการติดต่อจากอิทธิพลให้ส่งคลิปที่มะนาวตบพชิราไปให้ เขาเป็นคนโพสต์เอง บริษัทธาดากรุ๊ปขึ้นชื่อเรื่องเป็นเจ้าตลาดในด้านเทคโนโลยี ต่อให้ท่านนายพลอยากหาตัวการก็หาไม่เจอ หลังจากนั้นก็ให้เป็นหน้าที่ของประชาชนที่จะเข้ามามีส่วนร่วม

ยิ่งเป็นนางเอกดังในดวงใจ ยิ่งเรียกแขกได้ดี เวลาเพียงข้ามคืนมะนาวก็สูญเสียชื่อเสียงและงานที่รัก ไม่สามารถกลับเข้ามาในวงการได้อีก นอกเสียจากผ่านไปสักสิบหรือยี่สิบปี พอคนลืมข่าวฉาวโฉ่นี้เธอก็อาจจะกลับมาปรากฏตัว

พชิราอาบน้ำแต่งตัวสวยไปที่โรงพยาบาล นำอาหารติดมือไปด้วยทันเวลากับที่อัครภพผ่าตัดคนไข้เสร็จ

“วันนี้พีมทำอาหารมาขอบคุณค่ะ” เธอเปิดกล่องที่ภายในมีเกี๊ยวสีเหลืองทองห่อได้อย่างน่ารักนอนอยู่สิบชิ้นให้เขาดู

แกะน้ำซุปสีใสออกมาแล้วเทลงไป กลิ่นหอมของกระดูกหมูลอยกรุ่น ควันร้อนกำลังดีอบอวล นอกจากเกี๊ยวหมูไม่ใส่กระเทียมของโปรดของเขาแล้ว เธอยังได้คั้นน้ำส้มสดมาเพิ่มให้อีกด้วย

อัครภพแต่เดิมจะดื่มกาแฟดำเหมือนเช่นทุกวันมองเกี๊ยวห่อจีบอย่างดี ลูกตาขยับไปมา ชั่งใจว่าตนเองจะลองชิมดูหรือว่าเลือกดื่มกาแฟ สุดท้ายก็ลองชิมเกี๊ยวของพชิรา

“อร่อยไหมคะ” หญิงสาวถามอย่างคาดหวัง พอได้รับคำตอบเป็นเสียงอืมทุ้มลึกในลำคอก็อมยิ้มมีความสุข

“ขอบคุณนะคะที่ช่วยพีม แค่เกี๊ยวคงไม่พอตอบแทนพี่อัค งั้นพี่อัคว่างวันไหนคะ พีมจะพาพี่อัคไปเที่ยว”

“ไม่ว่าง” ชายหนุ่มกินเกี๊ยวชิ้นที่สาม ยังคงเคี้ยวเงียบๆ หน้าตาไม่ได้บ่งบอกว่าชื่นชอบ แต่ก็ไม่หยุดกิน

“พี่ทำงานทุกวันไม่ได้นะคะ ต้องพักผ่อนบ้าง” พชิรารบเร้าไม่เห็นด้วยที่อัครภพจะโหมทำแต่งาน อีกอย่างพวกเรายังไม่เคยไปเที่ยวด้วยกัน นี่ถือเป็นโอกาสกระชับความสัมพันธ์ จะยอมให้เขาหมกตัวอยู่แต่ในห้องผ่าตัดได้ยังไง

“โอ๊ะ! นึกออกแล้วค่ะ คราวที่แล้วพีมลืมการบ้านไว้ พี่อัคเห็นไหมคะ พีมต้องส่งวันจันทร์นี้”

เธอเรียนคณะนิเทศปีสาม เพราะต้องทำงานจึงได้รับสิทธิ์ไม่ต้องไปเข้าเรียนทุกคาบได้ แต่พวกรายงานการบ้านล้วนยังต้องทำแลกคะแนนอยู่ คงไม่ใช่ว่าป้าแม่บ้านเห็นเป็นเศษขยะเลยเอาไปทิ้งแล้วนะ

“อยู่บนโต๊ะ”

“อยู่บนโต๊ะทำงานของพี่อัคเหรอคะ อุ๊บ! นี่พี่เก็บไว้ให้พีมด้วยเหรอ น่ารักจังเลยค่ะ” พชิรายิ้มแป้นเขินเป็นรอบที่สิบของวัน จากนั้นไม่ทราบว่าผีสางที่ไหนดลใจ จู่ ๆ เธอก็เอนตัวไปหาอัครภพ จุ๊บลงไปที่แก้มของเขา

“พี่อัคไม่ชอบพีมแต่ก็ยังช่วยพีม แถมยังเก็บการบ้านไว้ให้ หรือว่าพี่จะตกหลุมรักพีมแล้วคะ ใช่ไหมคะ พี่ไม่อยากหมั้นกับพีม พี่จะปล่อยเบลอไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยก็ได้ ปล่อยให้คนพวกนั้นรังแกพีมก็ได้ แต่พี่ก็ยังสนใจ ยอมรับเถอะค่ะ พี่อัคชอบพีมแล้ว”

คำพูดตรงไปตรงมา หญิงสาวผู้มีกลิ่นอายความคลั่งรักท่วมท้นทำให้ชายหนุ่มชะงักหยุดเคี้ยวอาหารไปครู่หนึ่ง

ฝืดคอฉับพลันอย่างไม่ทราบสาเหตุ เขาก็แค่ช่วยไหม บอกเหตุผลเธอไปแล้วนี่ว่ามันเป็นหน้าตาของตระกูลเขา เด็กสาวยังคิดเข้าข้างตัวเอง แต่ที่เธอพูดมาก็มีเหตุผล เขาไม่จำเป็นต้องช่วยก็ได้ ดีซะอีกที่มีคนจัดการกลั่นแกล้งเธอแทน

“พี่สาวเธอฝากฝังให้ช่วยดูแลเธอ พี่ไม่ได้ชอบเธอ อย่าหลงตัวเอง”

“ทำไปเพราะพี่วิฝากฝังจริงเหรอคะ” พชิรายังเย้าแหย่

“ถ้าไม่อย่างนั้นจะมีเหตุผลอะไร เธอเป็นน้องสาวของวิพี่เลยช่วย ก็แค่นั้น”