คาชาตั้งใจว่าจะทำมิดีมิร้ายเธออยู่แล้ว โดนตบไปแค่นี้เทียบไม่ได้กับการที่เขาจะรังแกคนตรงหน้าด้วยซ้ำ มาเบลเงยหน้าเผชิญกับชะตากรรม พลันต้องหดคอกลับเมื่อปลายจมูกเชิดรั้นชนเข้ากับปลายจมูกโด่งเป็นสันของอีกฝ่าย พ่อที่ไม่เคยจะได้เรื่องได้ราวนั่น วันๆ สร้างแต่ปัญหาให้ไม่หยุดหย่อน ทุกครั้งกว่าจะผ่านวิกฤตไปได้เลือดตาแทบกระเด็น ทว่ากับเจ้าหนี้เปี่ยมกลิ่นอายอันตรายคนนี้ มาเบลรู้สึกเหมือนลอยคว้างอยู่กลางทะเลห่างไกลจากชายฝั่ง
เธอไม่รู้เลยว่าจะหลุดรอดจากเงื้อมมือเขาไปได้ยังไง
“สุดท้ายก็โยนหนี้พวกนั้นมากองบนหัวฉันอยู่ดี ตบเมื่อกี้รวมเป็นเงินเข้าไปด้วยเลยก็แล้วกัน”
หญิงสาวต่อรองเสียงหวั่น เงาร่างที่กำลังกดทับลงมาใหญ่โตเสียจนมือไม้อ่อนเปลี้ย มีดพกสั้นสีดำเมื่อมถูกชายต่างชาติตัวสูงควงเล่นไปมาอย่างหวาดเสียวต่อหน้ามาเบล เขาปักฉึกแทงลงบนเนื้อไม้จนทะลุ พร้อมเปล่งเสียงหัวเราะในลำคอทุ้มต่ำราวกับพวกโรคจิต
“ฮึๆ ข้อเสนอบัดซบพรรค์นั้น เห็นฉันเป็นเด็กอมมือเหรอวะ? แค่หนี้เก่าเธอก็ไม่มีปัญญาจะชดใช้แล้ว ฉันจะเสนอทางเลือกให้ มือข้างไหนตบก็ตัดข้างนั้นทิ้งดีไหม?”
หญิงสาวหน้าซีดเผือดลงทันใด ดวงตาไหวระริกไม่สามารถปกปิดความหวาดกลัวลงได้ “ไม่…ไม่เอา ถ้าฉันไม่มีมือแล้วจะทำงานหาเงินมาใช้หนี้ยังไง” หญิงสาวที่ถึงแม้ว่ากำลังถูกกดดันก็ยังฉลาดต่อรอง
คาชาเลิกคิ้วสูงอย่างสนอกสนใจ ว่าตกลงแล้วแม่สาวน้อยคนนี้กลัวหรือไม่กลัวเขากันแน่ เหตุใดจึงตอบโต้ได้ไม่หยุดปาก เปลี่ยนเป็นคนอื่นคงร้องไห้จ้าตัวสั่นงันงก หรือตระหนักรู้สถานการณ์ของตัวเองหน่อย คงพลีกายแลกกับชีวิตไร้ค่าไปแล้ว
“มือเธอนี่มีประโยชน์จริงสินะ งั้นไม่พิสูจน์หน่อยล่ะว่าฉันสมควรละเว้นเก็บมันไว้หรือเปล่า”
คนที่ข้องเกี่ยวกับคาสิโนบาคารอสล้วนมีเบื้องหลังเป็นสมาชิกแก๊งค์มาเฟียรัสเซียเจ้าถิ่นอย่าง บอสโควิก ช่วงแรกที่พ่อติดการพนันเธอเคยมาตามหาถึงคาสิโน จึงได้ยินได้ฟังคำร่ำลือต่างๆนาๆไม่น้อย คนโดนกระทืบเพราะไม่จ่ายหนี้รายวัน คนครวญครางร้องขอความเมตตายามสิ้นเนื้อประดาตัว และผู้หญิงขายบริการหน้าตาสะสวยที่มาคอยปอกลอกแขก
เป็นสถานที่ของพวกปีศาจโดยแท้
อันธพาลพวกนั้นให้ความเคารพยำเกรงต่อผู้ชายต่างชาติคนนี้ ลองเดาสถานะ เขาคงจะเป็นระดับหัวหน้าไม่ผิด และย่อมต้องเกี่ยวข้องกับแก๊งค์มาเฟียข้ามชาติบอสโควิก พวกคนเลวมือเปื้อนเลือดที่ฆ่าคนเป็นผักปลาโดยไม่กะพริบตา มาเบลจนหนทาง เธอเป็นแค่หญิงสาวอายุยี่สิบปี รูปร่างหรือก็เสียเปรียบทุกกระเบียดนิ้ว ถ้าเขาคิดจะลงมือหักคอ เกรงว่าดิ้นสู้ไปได้แค่สองสามทีคงสิ้นใจตายไปเสียก่อน
“พิสูจน์ยัง…ยังไง” สาวน้อยก้มหน้างุดถามกลับ วินาทีนี้ต่อให้ต้องทำเรื่องสัปดนก็คงไม่สามารถปฏิเสธได้
“ง่ายมาก ใช้มือที่กล้าดีของเธอปลดกางฉันทีสิ”
มาเบลนึกไว้แล้วว่าจะต้องเจอกับเหตุการณ์น่ารังเกียจ มีเวลาทำใจเพียงชั่วนาที หลังจากได้รับคำสั่ง มือเรียวสีขาวผ่องก็เอื้อมไปที่เข็มขัดหนังราคาแพงลิ่วของชายหนุ่ม ปลดส่วนหัวของมันคลายออกจากกันอย่างระมัดระวัง เสียงรูดซิบกางเกงแจ่มชัดกว่าปกติในความเงียบ มาถึงขั้นสำคัญหญิงสาวก็ไม่กล้าทำต่อ คาชาจึงร่นบ็อกเซอร์แบรนด์เนมดังลงให้เธอเอง
สิ่งที่ตามมาคือลำเนื้อที่น่าสะพรึงกลัวลำหนึ่งดีดผึ่งตั้งเป็นแท่งยาว ขนาดของมันเป็นอะไรที่…เหนือคำบรรยาย
เจ้าสัตว์ร้ายชวนขนหัวลุก…มันกำลัง กำลังชี้มาที่เธอ มาเบลหน้าร้อนระอุเบี่ยงสายตาไปทิศทางอื่น นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นเลือดเนื้ออันครัดเคร่งของผู้ชายเต็มสองลูกตา
“หยุดทำไมล่ะ มือนี่ไม่อยากเก็บไว้แล้วเหรอ?” คาชาเห็นความกระดากอายบนใบหน้าของหญิงสาว พลันหัวเราะขบขัน
อย่าบอกนะว่าเธอยังไม่เคย ก่อนหน้านั้นเหมือนจะได้ยินจากพ่อใจทรามของเธอ บอกว่าเธอยังไม่มีไอ้ตัวผู้หน้าไหนมาข้องเกี่ยว ยังสดใหม่ ท่าทีก็เงอะงะงุ่นง่านไร้เดียงสา เขาเห็นมารยาผู้หญิงมาไม่น้อยจึงดูออกว่านี่ไม่ใช่การแสดง
ท่อนเนื้อร้อนฉ่ากำลังเรียกร้องการสัมผัส มาเบลยื่นมือสั่นระริกออกไปประคองมัน ทันทีที่แตะโดนขนท้ายทอยพลันลุกซู่
“อย่าเอาแต่ลูบมั่วๆ สิ ชักรูดน่ะทำเป็นหรือเปล่า? ถ้าทำฉันเสร็จเร็ว ตรงนี้ของเธอจะได้ไม่ต้องรับช่วงต่อ” คาชาโอบมือเนียนนุ่มของหญิงสาวให้อยู่ในตำแหน่งอันคุ้นเคย ทำการสอนอย่างใจเย็น ในขณะที่ส่วนปลายหัวเห็ดเริ่มมีน้ำเหนียวฉ่ำเยิ้ม
ไม่รู้เพราะกลัวหรืออะไร แต่ท่าทางตั้งอกตั้งใจปรนเปรอเขาตอนนี้ของแม่สาวน้อย มันช่างยั่วอารมณ์ได้ดีจริงๆ หน้าตาจิ้มลิ้มนี้ยังถูกใจเขามาก ถ้าเปลือยล่อนจ้อนเรือนร่างเต็มไปด้วยน้ำรักของเขา จะต้องสวยกว่านี้อีกแน่นอน
“อืม สอนง่ายดีนี่ หรือพวกผู้หญิงถนัดทำอะไรแบบนี้อยู่แล้ว แนะนำนิดหน่อยก็เป็นงาน”
มาเบลเบื่อจะฟังคำดูถูกของคนเลว ทั้งยังต้องโฟกัสกับท่อนเนื้อเส้นเลือดโอบรัด ที่ไม่ว่าจะเพียรพยายามชักรูดเท่าไร ก็ไม่มีทีท่าจะเสร็จออกมาสักที หรือว่าเขาจะเป็นพวกเสร็จยาก อึดถึกทนประมาณนั้น เธอเมื่อยมือจะตายอยู่แล้วนะ
ลูกกระเดือกชายหนุ่มขยับกลืนน้ำลายยากเย็น คาชาสบถแผ่วยามที่มาเบลเร่งจังหวะ จนเธอแรงตกคล้ายจะไม่ไหวจึงได้ฉวยโอกาสโน้มลงไป ประกบริมฝีปากของอีกฝ่าย สอดแทรกลิ้นหยาบผ่านแนวฟัน เก็บเกี่ยวเอารสชาติหวานละมุนที่ไม่เคยมีใครได้ลิ้มรสอย่างเร่าร้อนตะกละตะกราม
มือที่ขยับปรนเปรอด้านล่างอยู่หยุดชะงัก ยังไม่ทันจะได้ทำต่อก็โดนกดให้นอนหงายลงบนโต๊ะ ซึ่งมีสภาพร่อแร่ใกล้พัง คาชาตัวใหญ่ยักษ์ แค่เขาออกแรงเล็กน้อยก็ควบคุมไว้ได้ทั้งหมด กว่ามาเบลจะสลัดหลุดจากจูบสูบวิญญาณ กางเกงยีนส์ตัวเก่าก็ได้ถูกถอดออกเรียบร้อย เหลือเพียงเรียวขาผ่องผาดภายใต้แสงไฟ ขอบตาของเธอค่อยๆ แดงระเรื่อ สตินึกคิดแจ่มชัดว่าขณะนี้ เบื้องล่างมีส่วนหัวของวัตถุบางอย่างที่กลมมนน่าสะพรึงกำลังมุดเบียดเข้ามา
“อ๊ะ! อย่า! ฉันจะ…เจ็บ เจ็บ”
“ครั้งแรกสินะ มันเจ็บแบบนี้แหละ เรื่องปกติ” เหมือนจะปลอบใจแต่ก็ไม่ใช่
สำหรับมาเบล คำพูดนั่นมันบัดซบมาก ฟังแล้วไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลยสักนิด กลับเพิ่มความโมโหจนอยากฉีกทึ้งเขา
“โอ้ว! แน่นชะมัด ฮู้ว เธอยังซิงอยู่จริงๆ ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ทำเธอตายก่อนจะได้ใช้หนี้หรอก”
เขาหลับตาลง ลิ้มรสความเสียวซ่านที่กำลังโอบรัดทุกอณู เมื่อส่งมันเข้าไปได้ครึ่งหนึ่ง เห็นว่าหญิงสาวกำลังกัดริมฝีปากตัวเองจนเป็นแผลก็ใจดีมีเมตตาโน้มลงไปจูบเธออีกครั้ง พร้อมหยัดเอวแทงพรวดครั้งเดียว ทะลวงส่วนเนื้อเยื่ออันเปราะบางจนขาดออกจากกัน มาเบลถึงกับสะดุ้งงอตัว เกิดความรู้สึกเหมือนถูกแท่งกระบอกสูบใหญ่ตรึงร่าง
เธอร้องไม่ออก ได้แต่อ้าปากหอบหายใจราวกับคนจะสิ้นลม “ไอ้คนชั่ว สะ…ใส่ถุงยางหรือเปล่า”
คาชาฟังไม่ถนัดเพราะแรงตอดรัดที่เพิ่มทวีคูณ ถึงอย่างนั้นก็ได้ยินว่ามาเบลพูดถึงอะไร “กลัวท้องเหรอ อืม! ฉันก็ยังไม่อยากมีลูกหรอกนะ เพราะฉะนั้นเสร็จจากนี้เธอต้องคุมกำเนิดให้ดี เข้าใจไหม”
“ฉัน…โอ๊ย!” คำพูดที่เหลือแตกกระจายไปเมื่อเขาเริ่มเสือกไสเอวเข้ามา เธอไม่ได้กลัวแค่ว่าจะท้อง คนแบบนี้น่าจะผ่านผู้หญิงมาไม่น้อย เกิดเอาโรคมาติดจะไม่แย่ยิ่งกว่าเดิมหรือ ชีวิตเฮงซวย เวรกรรมอะไรของเธอนักหนา
เสียงหอบครางทุ้มต่ำผสานกับเสียงอดกลั้นที่หลุดออกมาจากริมฝีปากเป็นครั้งคราว ภายในโกดังเก่าที่แสงไฟสปอร์ตไลต์ส่องลงมา ร่างสองร่างโยกคลอนประสานกันอย่างฉ่ำชื้นบนโต๊ะที่จวนจะรองรับไม่ไหว
ไร้ซึ่งความละอาย ผู้ชายที่เหมือนกับสัตว์ตัวผู้สีหน้าหื่นกระหายไม่เลิก หลังจากเสร็จสมอารมณ์หมายไปถึงสามครั้ง ในที่สุดคาชาก็ยินยอมถอนตัวตนออกมา ชื่นชมผลงานเหนียวเหนอะที่กลางหว่างขาของสาวน้อยอย่างพอใจ
“ไม่เลวนี่ อดทนเก่งแบบนี้คงรับแขกได้สบาย”
การสนับสนุนของคุณมีความหมายอย่างยิ่งในการสร้างสรรค์ผลงานคุณภาพต่อไป ขอบคุณค่ะ/ครับ!
คุณต้องการสนับสนุนนักเขียนด้วยจำนวนเงิน [จำนวนเงิน] บาท ใช่หรือไม่?