ลินลดาเดินกึ่งวิ่งออกไปจากตรงนั้นไปเรื่อย ๆ โดยไม่รู้จุดหมาย เมื่อรู้ตัวอีกทีรอบตัวของเธอก็เป็นชายหาดที่มืดมิดมีเพียงแสงไฟสลัว ๆ จากตึกโรงแรมที่อยู่ไกลๆ เท่านั้น เธออยากจะระบายความรู้สึกอันหนักอึ้งนี้ออกมาเหลือเกิน

หญิงสาวหายใจหอบ ใบหน้าสวยเปื้อนคราบน้ำตา แพขนตาของเปียกชุ่มจนเครื่องสำอางเลอะใบหน้าของเธอไปหมด 

ธีรติตามหลังเธอไป เขาซอยเท้าถี่เพื่อที่จะเร่งฝีเท้าไปให้ทัน แต่สุดท้ายก็เธอก็คลาดสายตาไปจนได้ เขากดโทรศัพท์หาลินลดา แต่เธอไม่รับทั้งยังกดปิดเครื่องอีกด้วย

เธียร์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แววตาเต็มไปด้วยความกังวล เขาห่วงกลัวว่าจะเกิดอันตรายกับเธอ ชายหนุ่มกวาดสายตามองไปรอบบริเวณ เธอน่าจะยังไปไหนได้ไม่ไกล

ก่อนจะเห็นคนร่างเล็กที่ยืนอยู่ไกลออกไปริมชายหาด ดูเหมือนเธอกำลังจะเดินลงทะเล

เมื่อเห็นดังนั้นเขาจึงรีบวิ่งเข้าไปหาเธอโดยไม่สนใจสิ่งใด ชายหนุ่มร่างสูงก้าวขาวิ่งบนพื้นทรายโดยสวมรองเท้าหนังจึงทำให้เคลื่อนตัวลำบาก แต่ธีรติก็ไม่ละความพยายาม เขาวิ่งเข้าไปจนถึงตัวเธอพร้อมดึงแขนหญิงสาวดึงเข้าหาตนเอง จนเธอเซมากระแทกเข้ากับแผงอกแข็งแกร่ง 

นลินตกใจเมื่อจู่ ๆ ก็ถูกดึงแขนแบบไม่ทันตั้งตัว พอเงยหน้าขึ้นมามองเห็นเป็นเขาเธอก็ผลักอกและเดินหนี แต่ไม่เป็นผลเมื่อเธียร์ช้อนตัวเธอขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าสาว หญิงสาวตะโกนด่าทอและพยายามดิ้นให้ปล่อยเธอลง 

“ปล่อย ! ลินบอกให้ปล่อย ! เชิญคุณไปนั่งกอดกับยัยนั่นของคุณไป ไม่ต้องมายุ่งกับลิน ลินเกลียดคุณ !”

มือเล็กทุบรัวไปที่แผงอกแน่นของเขาจนเกิดเสียงดัง 

“เธอเกลียดผัวตัวเองลงงั้นเหรอ...หืม”

เธียร์เอ่ยถามเธอด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์

“ทำไมจะเกลียดไม่ได้ ถ้ามีผัวเฮงซวยแบบนี้ ลินก็ไม่อยากมีหรอก”

ลินลดาด่าจนเธียร์หน้าเหวอ เธอชักสีหน้าใส่ก่อนเมินไม่ยอมมองหน้าเขา คนร่างสูงจึงอุ้มเธอเดินกลับโรงแรม เขาไม่ยอมปล่อยให้เธอลงเดินก็เพราะกลัวว่าจะวิ่งหนีไปอีก 

“ปล่อยสักทีสิคะ ลินมีขา เดินเองได้”

สีหน้าที่ดูไม่สบอารมณ์ของเธอทำเอาชายหนุ่มไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเธอ จึงได้แต่ตามใจหญิงสาว

เธียร์ปล่อยลินลดาลงที่หน้าลิฟต์แต่ยังคงจับมือเธอไว้แน่นเหมือนกลัวเธอจะหายไปอย่างไรอย่างนั้น 

“ทีแบบนี้กลัวลินจะหายไปเหรอคะ แล้วเวลาคุณมีผู้หญิงคนอื่นคุณไม่กลัวลินจะหายไปบ้างเหรอคะ”

หญิงสาวหันมาสบตาเขาด้วยแววตาที่ดูน่าสงสาร คราบน้ำตายังไม่เหือดหายยังเอ่อล้นไปด้วยน้ำสีใส

“ค่อยไปคุยกันที่ห้อง”

เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบก่อนดึงแขนเธอพาเข้าลิฟต์ 

เมื่อถึงห้องพัก ลินลดาก็เดินเข้าไปทิ้งตัวลงบนโซฟาหรูแล้วถอนหายใจเสียงดัง ชายหนุ่มเดินตามเธอเข้ามาก่อนจะถอดเสื้อสูทและดึงเนกไทออก 

“เดี๋ยวให้คนขึ้นมาส่งอาหารที่ห้อง”

ดูท่าแล้วดินเนอร์วันนี้คงพังไม่เป็นท่าแล้วแหละ แต่เขากลัวว่าเธอจะหิวจึงสั่งให้พนักงานนำอาหารขึ้นมาแทน

“ลินไม่กินค่ะ”

เจ้าของร่างบางนั่งกอดอกพลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

“อย่าดื้อ...กินข้าวเสร็จค่อยคุยกัน ฉันไปอาบน้ำก่อน”

พูดจบเขาก็เดินเข้าไปในห้องน้ำทันที 

ลินลดาทำหน้างง ทะเลาะกันขนาดนี้เขายังมีอารมณ์สั่งข้าวและไปอาบน้ำเฉยเลย แล้วปล่อยให้เธอนั่งรอเขาอยู่แบบนี้เนี่ยนะ จากกำลังโกรธตอนนี้เริ่มจะอยากทุบเขาเพิ่มแล้วแหละ 

บางทีเขาก็ซึนเกินไป หรือจะเรียกว่าโง่ดีนะ 

ธีรติเดินออกมาจากห้องน้ำโดยพันผ้าเช็ดตัวไว้ที่เอวหลวม ๆ ผืนเดียว เผยให้เห็นกล้ามหน้าท้องลาง ๆ และหัวนมอมชมพูของเขา ลินลดาซึ่งกำลังเปิดประตูให้พนักงานนำอาหารเข้ามาส่ง ถึงกับตกใจเมื่อหันไปเห็นชายหนุ่มเดินเปลื้องผ้าออกมาแบบนี้ 

“ลินช่วยหยิบกางเกงในในกระเป๋าให้ที...”

ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาเห็นนลินและพนักงานสาวเข้าพอดี เขาอึ้งไปชั่วขณะพลางจ้องมองทั้งคู่สลับกัน 

“เอ่อ...ดิฉันขอตัวก่อนนะคะ ทานให้อร่อยนะคะคุณผู้หญิงคุณผู้ชาย”

พนักงานสาวรีบกลับหลังหันเดินออกไปทันที 

ลินลดารีบเดินตามไปปิดประตูและหันมามองชายหนุ่มตาขวาง

“ก่อนจะออกมาทำไมไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนฮะ !” เธอตะโกนใส่เขาด้วยน้ำเสียงเล็กแหลม 

“เห็นก็เห็นสิ ส่วนเธอได้ทั้งจับทั้งคลำทั้งกิน...”

ร่างสูงเดินเข้าไปใกล้ ๆ หญิงสาวพร้อมเอ่ยกับเธอด้วยน้ำเสียงยั่วยวนใจ สายตาเจ้าเล่ห์จ้องไปที่หญิงสาวพร้อมสีหน้าที่ดูมีเลศนัย 

“ไม่ต้องมามองลินด้วยสายตาแบบนั้นค่ะ ลินโกรธคุณอยู่” ใบหน้าเรียวเล็กกดมุมปากคว่ำอยู่ตลอดเวลา 

“ข้าวเดี๋ยวค่อยกินแล้วกัน”

ธีรติยกยิ้มมุมปากก่อนจะเข้าไปจู่โจมหญิงสาว ลินลดาส่งเสียงกรี๊ดพร้อมวิ่งหนี แต่ก็ถูกมือหนาของเขาคว้าเอวเธอหมับเข้าให้ 

“จะไปไหน มานี่เลย...เข้ามาอยู่ถ้ำเสืออย่างนี้เธอไม่มีทางรอดหรอก”   

เธียร์ผลักหญิงสาวให้ล้มลงที่เตียงนอนนุ่ม พร้อมขึ้นไปคร่อมตัวเธอไว้ไม่ให้หนีไปไหน 

“ทุกอย่างที่ฉันทำ มีแค่เธอคนเดียวที่ได้รับการกระทำแบบนั้น จำเอาไว้”

เพียงประโยคสั้น ๆ ก็ทำเอาหญิงสาวเผลอใจอ่อนในทันที คำพูดของเขามีผลต่อความรู้สึกของเธอมาก ๆ

ร่างสูงก้มลงไปสัมผัสริมฝีปากเล็กอย่างอ่อนโยน มือหนาลูบไล้ไปตามต้นขาของหญิงสาวอย่างเบามือ นลินดูเหมือนจะไม่ยอมเล่นด้วยกับเขา เธียร์จึงล้วงมือเข้าไปปลุกน้องสาวของเธอผ่านเดรสสั้นรัดรูป 

เขาใช้นิ้วมือเขี่ยเบา ๆ ผ่านแพนตี้น้อยผืนบาง ชวนให้หญิงสาวรู้สึกเสียวขึ้นมาเล็กน้อย ลิ้นสากพยายามจะดันเข้าไปทักทายแต่หญิงสาวเม้มปากไว้แน่นไม่ยอมเปิดปาก เขาจึงต้องใช้วิธีลัดที่จะทำให้เธอยอมเปิดปาก

ชายหนุ่มร่างสูงดึงกระโปรงของหญิงสาวขึ้นมากองไว้ที่เอว ไม่เพียงเท่านั้นแพนตี้ตัวน้อยของเธอถูกดึงลงไปอยู่ที่น่องขาเรียวเล็กของเธอเสียแล้ว ชายหนุ่มจับขาเธอแยกออกจากกันเพื่อจัดท่าทางแล้วก้มลงไปจูบเธออีกรอบ มืออีกข้างของเขายังคงเขี่ยอยู่ที่จุดสวาทก่อนนิ้วมือเรียวยาวจะค่อย ๆ ดันเข้าไปข้างในช่องทางที่คับแคบ 

ร่างสูงเริ่มขยับนิ้วขึ้นลงอยู่ภายในช่องทางแคบ คนตัวเล็กเริ่มขยับสะโพกไปมา เขาจึงเร่งจังหวะให้แรงขึ้นจนหญิงสาวทนความรู้สึกเสียวซ่านต่อไปไหวยอมเปิดปากเผยเสียงครางหวาน ๆ ออกมาให้เขาได้ยิน 

“อื้ออ อื้มม”

ร่างสูงรอจังหวะนี้มานาน เขาใช้โอกาสนี้ดันลิ้นเข้าไปในปากของหญิงสาวอย่างดูดดื่ม

“น้ำเยอะขนาดนี้ยังจะปฏิเสธอยู่อีกเหรอ ?”

มือของชายหนุ่มเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำของเธอที่ไหลออกมาอย่างพรั่งพรู เสียงแหบพร่าเอ่ยแซวหญิงสาวจนใบหน้าของเธอร้อนผ่าวเป็นสีแดงระเรื่อจนถึงใบหู

ลินลดาเบือนหน้าหนีเขาด้วยความเขินอาย 

“อมให้ฉันหน่อยสิ”

เขาร้องขอเธอในขณะที่นิ้วมือของเขาก็ยังขยับอยู่ในช่องทางรัก 

“ไม่ค่ะ !”

ร่างบางปฏิเสธเสียงแข็ง

“ไม่...งั้นเหรอ ?”

ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก แล้วเพิ่มจำนวนนิ้วแหย่เข้าไปในช่องทางรักพร้อมขยับนิ้วรัวจนหญิงสาวยกเอวดิ้นพล่าน 

“อ่าส์ เสียวว อื้มม”

ริมฝีปากขบกันแน่น พร้อมกับเสียงครางเบา ๆ ในลำคอ แต่ชายหนุ่มยังไม่ค่อยพอใจ เขาต้องการให้เธอปลดปล่อยมันออกมา

เรียวนิ้วยาวเพิ่มแรงขยับรัวขึ้นจนลินลดาแทบทนไม่ไหว มือเล็กจิกไปที่แขนของเขาพร้อมดวงตาที่หลับพริ้ม

“ลินจะเสร็จแล้วค่ะ”

เสียงสั่นเอ่ยกับเขาเพื่อต้องการให้เขารัวจังหวะส่งเธอไปจนถึงจุดสุดยอด 

“จะเสร็จแล้วเหรอ”

ชายหนุ่มเอ่ยถามพร้อมกับขยับนิ้วแรงขึ้น 

“ไม่ไหวแล้วค่ะ อ่ะ...อ่าส์”

ช่องทางกระตุกตอดรัดนิ้วมือจนรับรู้ได้ถึงน้ำหวานที่ไหลทะลักออกมาเปื้อนผ้าปูที่นอนเต็มไปหมด 

เธียร์ดึงนิ้วออกมาพร้อมลิ้มรสน้ำหวานที่ติดมือออกมา

“อื้มม หวานดีจริง ๆ”

ลินลดาเห็นท่าทีของเขาก็รู้สึกขวยเขินขึ้นมาทันที 

ชายหนุ่มดึงเธอให้ลุกขึ้นนั่งแล้วเปลี่ยนเป็นเขาลงไปนอนแทน ร่างสูงกระตุกผ้าเช็ดตัวออกเผยให้เห็นน้องชายของเขาที่ตอนนี้ตั้งผงาดโตเต็มวัย 

ชายหนุ่มส่งสายตาและพยักหน้าให้นลินลงไปกินไอศกรีมแท่งนั้น หญิงสาวก็ทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย ก้มลงไปเลียไอศกรีมให้กับเขา มือเล็กเกือบจะกำไม่มิด ลิ้นนุ่มตวัดไปมา เริ่มจากบนสุดจนถึงล่างสุดก่อนยัดเข้าไปลึกจนสุดคอ เธอใช้ปากรูดขึ้นลงอย่างรู้งานและรู้ใจว่าชายหนุ่มชอบแบบใด 

ชายหนุ่มเปลี่ยนมาคุมเกมอีกครั้ง เพราะเขาใกล้จะเสร็จจากการที่เธอใช้ปากให้กับเขา ร่างสูงจัดให้เธอนอนในท่าเบสิกและค่อย ๆ แทงมังกรน้อยของเขาเข้าไปอย่างช้า ๆ 

เธียร์กับนลินไม่ได้ใช้อุปกรณ์ป้องกันใด ๆ เพราะเขาและเธอต่างก็ตรวจโรคและฉีดยาคุมเป็นที่เรียบร้อย เขาจึงสามารถเล่นหนังสดกับเธอได้ตลอดเวลา 

เอวหนากระแทกอย่างเร่งจังหวะจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกัน 

ปัก ! ปัก ! ปัก !

“อ๊ะส์...อ่าาส์ เสียวมากเลยค่ะ”

เสียงกระเส่าของหญิงสาวเอ่ยออกมาขณะที่ชายหนุ่มกำลังกระแทกอย่างเต็มสูบ 

“ชอบมั้ยคะ ?”

ชายหนุ่มเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงหวาน

“ชอบค่ะ อื้มมมส์” 

ใบหน้าหญิงสาวที่เย้ายวนของเธอช่วยกระตุ้นให้ชายหนุ่มถึงจุดสุดยอดได้เร็วขึ้น เขาใช้เวลาไม่นานก็เสร็จสมในกายเธอ กายแกร่งกระตุกเป็นจังหวะพร้อมกับที่เธอก็ถึงจุดหมายพร้อมกัน 

“อ่าาาส์”

ร่างสูงหายใจหอบเหนื่อยก้มลงไปกอดหญิงสาวพร้อมประทับจูบลงบนหน้าผากของเธอเบา ๆ เมื่อเขาดึงมังกรน้อยออกมาน้ำที่อยู่ข้างในก็ไหลทะลักตามแนวทางของร่องสวาท เธียร์เองก็ทำหน้าที่ผัวดีเด่นด้วยการหยิบทิชชูมาเช็ดให้กับเธอ

“ลุกไปกินข้าวกัน”

เขาดึงกระโปรงของหญิงสาวลงมาพร้อมดึงเธอลุกขึ้นมากินข้าว ดูท่าแล้วนี่น่าจะเป็นกับข้าวมื้อแรกของลินลดา ที่ยังไม่รวมมื้อออร์เดิร์ฟที่เสิร์ฟให้เธอไปเมื่อกี้