รุ่งอรุณวันใหม่ฉาบฉายบนผืนนภาสีฟ้าซึ่งรายล้อมด้วยปุยเมฆฟูฟ่อง สายลมเย็นพัดพากลิ่นหอมของลูกแพร์ในสวนซึ่งใกล้จะเก็บเกี่ยวได้อีกครั้ง ชวนให้ร่างกายรู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่า รถม้าสีน้ำตาลเข้มแสนสมถะเมื่อเทียบกับความร่ำรวยของบ้านคหบดีจอดเทียบที่ประตูข้างตระกูลซี

วันนี้มีแม่ชีปีศาจกำลังจะออกธุดงค์หนึ่งอัตรา

อนุโมทนาสาธุ

หว่านพืชเช่นใดย่อมได้ผลเช่นนั้น

ด้วยเหตุประการฉะนี้ ซีเยว่ผู้ส่งเสริมให้คนออกแสวงบุญจะไม่มาส่งคนก็คงไม่ได้ เด็กหญิงตัวน้อยทรงผมซาลาเปาสองก้อนสวมใส่อาภรณ์สีแดงสดตัวเก่งเพื่อความเป็นสิริมงคล พกท่านลุงผู้คุ้มกันมาด้วยสองคน คนหนึ่งพามาอุ้มนาง ส่วนอีกคน..

“อนุหนึ่ง ข้าจะให้ท่านลุงตงช่วยคุ้มกันเจ้านะ”

..พามาเพื่อส่งไปคุมประพฤติแม่ชี

ซีเยว่ส่งเสียงเจื้อยแจ้วพร้อมรอยยิ้มหวานหยด ด้วยความปรารถนาดีนางหวังว่าเจียวจินจะไปถึงที่หมายของนางโดยสวัสดิภาพ ใครจะรู้ว่าถ้าปล่อยนางไปคนเดียวจะตกระกำลำบากได้สักแค่ไหน ไม่ได้กลัวจะไปถึงหรอก กลัวแต่จะไปไม่ถึงมากกว่า ใครจะรู้ว่าแม่คุณเขาจะแวะไปโปรดสัตว์ที่โรงเตี๊ยมหรูหราสักแห่งจนไม่ไปไหนหรือเปล่า

เดี๋ยวครอบครัวที่รักจะอดได้บุญเอา

แน่นอนว่าคนที่ส่งไปย่อมต้องเป็นท่านลุงตง คนที่เตี๊ยมกันจุก ๆ แถมไว้ใจได้มากสุดแล้วตอนนี้

เจียวจินหน้าเสียไปชั่วขณะ “ขอบคุณคุณหนูใหญ่เจ้าค่ะ แต่อย่าลำบากเพื่อผู้น้อยเลย ท่านตงฟางมากฝีมือ ควรอยู่อารักขาคุณหนู มิควรเลยที่จะต้องเดินทางไปไกล”

“อนุหนึ่งไม่ต้องเกรงใจ! ข้ามีผู้คุ้มกันเยอะมาก เจ้าห่วงตัวเองเถอะ!”

รับ ๆ ไป อย่าเรื่องมาก พามายัดเยียดให้ ไม่ได้ถามความเห็น

มอบคนให้ด้วยความเป็นห่วงอย่างยิ่งแล้ว สตรีที่พยายามสวมเปลือกดอกบัวขาวตลอดเวลาจะปฏิเสธน้ำใจเด็กน้อยคนหนึ่งได้อย่างไร “ขอบคุณความกรุณาของคุณหนูใหญ่เจ้าค่ะ”

สวมอาภรณ์ที่ไม่เหมาะกับตัวเอง มันก็จะอึดอัดหน่อยนะ

“อื้อ เดินทางปลอดภัยนะ อนุหนึ่ง”

เจียวจินแย้มยิ้มบางเบา “รักษาตัวด้วยเจ้าค่ะคุณหนูใหญ่”

ซีเยว่กอดคอผู้คุ้มกันพลางส่งตัวแม่ชีขึ้นรถม้าเทียมอาชา ต้องยอมรับว่าภรรยาน้อยหมายเลขหนึ่งอดทนอดกลั้นได้ดีมาก ด้วยความสัตย์จริงคุณหนูใหญ่ผู้นี้ขัดแข้งขัดขาแม่ชีตั้งแต่ฟ้ายังไม่ทันสาง ไม่ว่าอย่างไรเพื่อให้การเดินทางที่คู่ควรกับความเรียบง่ายที่สุด ซีเยว่สั่งเปลี่ยนรถม้าสีแดงเงางามหรูหราเป็นรถม้าคันที่มีคุณสมบัติรองลงมาสองขั้น นอกจากนี้ยังขอให้ท่านปู่พ่อบ้านดูแลคนเฝ้าประตูเป็นพิเศษ

รักษาขนบธรรมเนียมไม่ให้อนุเข้าออกทางประตูใหญ่ของบ้าน จะแห่ออกไปเอิกเกริกเรียกความสงสารหรือความชื่นชมจากชาวบ้านชาวช่องย่อมมิควรเป็นอย่างยิ่ง

เด็กหญิงพยายามอย่างมากที่จะทำให้การเดินทางของผู้เลื่อมใสในศาสนาสงบและเรียบง่ายที่สุด

“ท่านลุงตงฝากด้วยนะเจ้าคะ ไม่ต้องเร่งรีบเดินทาง ปลอดภัยไว้ก่อน”

“รู้แล้ว ๆ เจ้าเด็กจิ้งจอก”

ตงฟางทำหน้าบูดบึ้งขยี้กลุ่มเส้นผมนุ่มนิ่มของแฝดพี่ที่มีรอยยิ้มเผล่เจ้าเล่ห์แสนกลบนใบหน้า ซ้ำยังยักคิ้วหลิ่วตาให้ น่าตีเป็นอย่างยิ่ง เพียงแต่คิดว่าจะไม่ได้เห็นหน้าขาวอวบใบนี้เป็นเวลานานก็นึกไม่อยากไปเสียแล้ว

บุรุษร่างใหญ่ผิวกร้านแดดกระโจนขึ้นอาชา “ไว้จะเอานกกระทากลับมาฝาก”

“เยว่เอ๋อร์จะรอเจ้าค่ะ”

กำจัดตัวแปรความร้าวฉานไปได้ชั่วคราวหนึ่ง ตัวแปรความร้าวฉานตัวอื่นหากไม่โง่ก็คงเพิ่มความระมัดระวังตัว ไม่กล้าเอาคอขึ้นเขียงไม่ดูตาม้าตาเรืออีก

มองส่งขบวนรถม้าเล็ก ๆ จนลับสายตา ซีเยว่ก็ขอให้หานจ้าวผู้คุ้มกันอีกคนที่เป็นวรยุทธ์พานางไปส่งที่เรือน เผื่อจะจำกันไม่ได้ คนคนนี้คือคนที่ทำตัวเป็นค้างคาวเกาะหลังคาบ้านผู้อื่นอยู่เป็นปีผู้นั้นอย่างไรเล่า นอกจากนี้นางยังได้ข้อมูลเพิ่มเติมมาจากท่านลุงตงอีกว่าเขาค่อนข้างขี้เขิน และ..

พ่ายแพ้ต่อทุกสิ่งที่ ‘น่ารัก’

ข้อควรระวัง คือ ต้องหว่านเสน่ห์แต่พอดีเพื่อรักษาหัวใจไม่ให้เต้นแรงจนช็อกล้มไปก่อน

ตีดิ้ง!

[ ขอแสดงความยินดี โฮสต์ที่รักปฏิบัติภารกิจย่อย แก้แค้นสิบปียังไม่สาย! สำเร็จอย่างสวยงาม ]

[ ได้รับรางวัล ไหลเฉาเหม่ยสงบใจ จำนวนหกเถา ]

หน้าต่างสีสันสดใสระเบิดดอกไม้โปรยปรายออกมาทันทีที่รถม้าของอนุหนึ่งเคลื่อนที่ออกไปจนลับสายตา เจ้าแต้มรู้สึกยินดีมากที่โฮสต์ขยันทำภารกิจด้วยระดับความสำเร็จเต็มหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์โดยเฉพาะอย่างยิ่งภารกิจที่ได้ทำร้ายผู้อื่น

ทอดถอนหายใจ บางทีถ้าโฮสต์ผูกมัดกับระบบแก้แค้นพันเท่าหรือระบบในหมวดความรุนแรง อาจจะเข้าขากันได้เป็นอย่างดี!

แต่ไม่ทันแล้ว ท่านสิ่งศักดิ์สิทธิ์บอกว่านางเหมาะสมกับมันมาก

ซับน้ำค้างบนยอดดอกไม้แล้วรายงานต่อ [ เนื่องจาก ไหลเฉาเหม่ยสงบใจ มีจำนวนมาก ระบบจะทำการส่งมอบไว้ข้างนอกหน้าต่างห้องนอนของโฮสต์ขอรับ ]

“โอะ” เด็กน้อยห่อปากตาโต

ยอดเยี่ยม!

ซีเยว่ยิ้มกว้างเต็มใบหน้าไปจนถึงดวงตา จะมีอะไรดีมากไปกว่าของรางวัลที่คุ้มค่าหลังจากการทำงานหนัก หวังไว้เป็นอย่างยิ่งว่าครานี้จะได้ลิ้มลองผลไม้จากแดนเซียนเสียที เจ้าลูกพลับเพลิงสวรรค์ที่ยังนอนกองอยู่ก้นหีบล้ำค่ายิ่งคิดถึงยิ่งหงุดหงิด

มีของดีอยู่ต่อหน้าแต่กลืนลงคอไม่ได้ นี่อาจจะเป็นการทรมานคนชนิดใหม่ที่เลวร้ายที่สุด

“ท่านลุงหาน ท่านปู่หลิว พาเยว่เอ๋อร์ ไปส่งหน่อย”

ก้อนแป้งนุ่มนิ่มร้องขอญาติผู้ใหญ่คนละสายเลือดตาใส เปลี่ยนจุดมุ่งหมายกะทันหันท่ามกลางความงุนงง ไม่มีคำอธิบายเพิ่มเติมใด ๆ ริมฝีปากจุ๋มจิ๋มก็ชิงบอกเส้นทางอย่างชำนิชำนาญ เส้นทางคุ้นเคยขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งท่านลุงหานของนางอุ้มพามาถึงจุดหมาย

ณ ผืนดินที่เคยว่างเปล่ามีเพียงหญ้าเขียวขึ้นหรอมแหรมปรากฏไหลเฉาเหม่ยที่งดงามสีเขียวกระจ่างมันวาว ประดับด้วยดอกและผลสีขาวราวกับหยกมันแพะเรียงรายอยู่ในกระถางหยกด้วยกันถึงหกกระถาง

แม้ไม่รู้ว่ามาจากที่ใด แต่ทั้งหมดเหมือนเครื่องเรือนประดับตกแต่งล้ำค่ามากกว่าผลไม้จริง ๆ

“ว้าว~” ซีเยว่ยกแขนสองข้างแสดงความเป็นเจ้าของอย่างร่าเริง

“ท่านลุงหาน ท่านปู่หลิว ดูสิเจ้าคะ ท่านปู่อาจารย์มอบให้เยว่เอ๋อร์ล่ะเจ้าค่ะ”

ผลไม้ที่ไม่ปรากฏที่มาสร้างความวุ่นวายให้กับเรือนหลักบ้านตระกูลซีดั่งพายุลูกเล็กซึ่งจู่ ๆ ก็ก่อตัวขึ้นมาเงียบ ๆ มีเพียงบ่าวไพร่ที่ได้รับความไว้วางใจเท่านั้นที่ได้รับโอกาสช่วยขนย้ายไหลเฉาเหม่ยสงบใจของคุณหนู กระทั่งซีเฉาหยางที่เพิ่งออกไปทำการทำงานก็ต้องรีบควบอาชาพ่วงพีตัวใหญ่กลับมาที่บ้าน

สำหรับเว่ยเฉินลี่และซีหยวน นานวันเข้าก็เริ่มที่จะชินกับการมอบของขวัญแปลก ๆ ของท่านปู่เซียนแล้ว

อย่างไรก็ดี นี่ไม่ใช่ความลับอะไร

“คืออย่างนี้เจ้าค่ะ” ซีเยว่อธิบายตามคำแนะนำของระบบ

ไหลเฉาเหม่ยสงบใจ เป็นพืชล้มลุกแดนเซียน มีกลิ่นหอมสดชื่นช่วยสงบใจ ทำให้มีสมาธิจดจ่อ สำหรับผู้บ่มเพาะมีผลช่วยให้รวบรวมปราณง่ายขึ้น เหมาะแก่การปลูกประดับไว้ในอาราม ห้องบำเพ็ญ หรือห้องหนังสือ นานครั้งบนผลจะปรากฏพระพุทธองค์องค์เล็กบนพื้นผิว รสชาติหวานอมเปรี้ยว ช่วยขจัดของเสียในร่างกาย มักเติบโตเคียงข้างเฉาเหม่ยปลุกใจ ทานร่วมกันมีสรรพคุณชั้นเลิศ เป็นที่นิยมในหมู่เซียนน้อย

นอกจากนี้เพื่อให้สามารถอยู่รอดบนภพมนุษย์ได้ ท่านอาจารย์อุปโลกน์ของนางแถมดินจากแดนเซียนกับกระถางหยกวารีให้ด้วย

“ดูแลง่ายมากนะเจ้าคะ รดน้ำแค่วันละครั้งก็พอ!” เด็กหญิงชักจูง หาแนวร่วมปลูกผลไม้

ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่เลี้ยงง่ายหรือเลี้ยงยาก

อาจจะต้องเท้าความก่อนว่าสังคมชาวยุทธ์ไม่ได้ใหญ่โต และมันเต็มไปด้วยการแข่งขัน ทรัพยากรการบ่มเพาะมีไม่มากในยุคสมัยนี้ เมื่อปรากฏผลไม้เซียนที่ช่วยรวบรวมปราณเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่เป็นที่ต้องการ แม้มันไม่มีประโยชน์และอาจเป็นโทษให้กับคนพรรคมาร ทว่าหากข่าวคราวนี้หลุดไปถึงหูพรรคเซียนไม่ต้องคิดเลยว่าพวกเขาจะสรรหาสารพัดวิธีการบีบบังคับอย่างไรบ้างเพื่อเอาของไปจากเด็กตาดำ ๆ

พรรคเซียนก็แค่ชื่อเรียกของกลุ่มผู้บ่มเพาะที่ไม่ได้เดินในเส้นทางสายมารก็เท่านั้น ในหมู่พวกเขาที่กระทำการเลวทรามใช่ว่าจะไม่มี

ดั่งคำกล่าวที่ว่าคนไม่ผิดผิดที่ครอบครองหยก

จะดีกว่าหรือไม่ ถ้าส่งคืนไป..

“ท่านพ่อ~”

ทว่าบิดาที่รักทะนุถนอมลูกและภรรยาประหนึ่งถือไว้ในมือก็กลัวแตก อมเอาไว้ในปากก็กลัวละลาย มีหรือจะกล้าปฏิเสธดวงตาเว้าวอน แม้จะเป็นการสาวไหมพันตัวเอง ก็ยอมถูกพันธนาการอย่างมีความสุข

ซีเฉาหยางพรั่งพรูลมหายใจ “เอาเถอะ”

นายท่านออกคำสั่ง สำหรับผู้อื่นนอกจากคนในครอบครัว พ่อบ้านหลิวเค่อ สาวใช้จำนวนหนึ่ง และผู้คุ้มกันใกล้ชิด ไหลเฉาเหม่ยสงบใจจะต้องเป็นเพียงเครื่องเรือนหรูหราหกชิ้นที่คหบดีใหญ่สั่งทำเพื่อเอาใจฝาแฝดหงส์มังกรเท่านั้น ห้ามไม่ให้มีคำว่าผลไม้เซียนหลุดออกมาจากริมฝีปากอย่างเด็ดขาด

ผู้ที่ตระหนักถึงสถานการณ์นอกจากจะยินดีที่มีคุณหนูมากความสามารถแล้วยังรับรู้ถึงความร้ายแรงได้เป็นอย่างดี

ต้นกล้าที่ยังไม่แข็งแรงต้องได้รับการปกป้องก่อนจะเติบโตเป็นไม้ใหญ่ให้ร่มเงา

อย่างไรก็ดี ทะเลภายในบ้านคลื่นลมสงบใช่ว่าทะเลนอกน่านน้ำจะคลื่นลมสงบด้วย เนื่องจากเมืองหูโจวเป็นเมืองใหญ่การค้าเจริญรุ่งเรืองจึงมีชินอ๋องปกครองอยู่ หลังจากการจากไปของอนุหนึ่งและการมาถึงของเครื่องเรือนกินได้ชิ้นใหม่ อีกสามวันนับจากคืนนี้จะมีงานพระราชสมภพของพระโอรสองค์เล็กในท่านอ๋องพระองค์นี้ ดังนั้นพระชายาอ๋องจึงจัดส่งเทียบเชิญไปให้กับตระกูลใหญ่หลายตระกูล

เว่ยเฉินลี่พิศมองเทียบเชิญสีแดงสดหรูหรา “ท่านพ่อบ้าน ปีก่อน ๆ จัดการอย่างไร”

ชายชราตอบอย่างสงบ “เรื่องนี้ต้องดูว่าในเทียบเชิญระบุนามผู้ใดบ้าง”

“ซีเฉาหยาง ข้า กับเจ้าก้อนแป้ง”

“โอ้” พ่อบ้านหลิวเค่อปอกเปลือกผิงกั่วเป็นรูปกระต่ายให้ฝาแฝดตัวน้อย คลี่รอยยิ้มสุภาพ

“ปีก่อนหน้ามีเทียบเชิญนายท่านซีเฉาหยางเพียงผู้เดียว ในหมู่ชนชั้นสูงอนุต่ำต้อยล้วนไม่ได้รับเชิญ เห็นทีปีนี้เกรงว่าจะต้องตัดอาภรณ์เพิ่มเสียแล้ว โฮ่ โฮ่”

“จัดการตามท่านเห็นสมควรเถอะ”

อุ๊ย แย่จริงผิงกั่วก็ต้องกิน ยิ้มก็หุบไม่ได้

ซีเยว่ขบเคี้ยวผลไม้รสชาติหวานล้ำ ไม่รู้ป่านนี้นกกระจิบนกกระจอกจะคาบข่าวคราวไปบอกเจ้านายให้อาละวาดจนเรือนพังไปแล้วหรือยัง อดจะครุ่นคิดไม่ได้ว่ามันเป็นยังไงนะ ความรู้สึกสองปีที่ชูคอแต่ยังเป็นได้แค่อนุต่ำต้อยที่ไม่ได้รับเชิญ

ตีดิ้ง!

[ ขอแสดงความยินดี โฮสต์ที่รักปลดล็อกภารกิจหลัก แกรนด์โอเพนนิ่งฮูหยินเอกแห่งจวนตระกูลซี ]

[ รายละเอียด ในฐานะพี่สาวและลูกสาวที่เลิศเลอที่สุดในแว่นแคว้น จะปล่อยให้มารดาเปิดตัวในวงสังคมเชย ๆ ได้อย่างไร จงทำให้ครอบครัวเฉิดฉายในงานพระราชสมภพ! ]

[ รางวัล คัมภีร์เคล็ดวิชาท่าเท้า ระดับสวรรค์ จำนวนหนึ่งเล่ม ]