แม้ว่าวีรภัทรจะพยายามมองโลกในแง่ดีและเยียวยาจิตใจตัวเองด้วยสิ่งดี ๆ รอบข้าง แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยได้ผลมากนักเพราะเมื่อตกกลางคืน ความเหงาในใจของเขาก็กำเริบจนชายหนุ่มต้องดื่มแอลกอฮอล์เพื่อบรรเทาความเศร้าที่อยู่ในใจ แต่ทว่ายิ่งเมาก็ยิ่งคิดถึงหญิงสาว เขาโทรไปยังเบอร์เดิมที่เธอไม่ได้ใช้งาน แม้จะรู้ดีว่าเปล่าประโยชน์ก็ตาม
ขณะที่กำลังนั่งเครียดอยู่นั้น เสียงหน้าประตูก็ดังขึ้น ชายหนุ่มเดินตรงไปเปิดก่อนที่มนชนกจะแทรกตัวเข้ามาด้านในพร้อมข้าวของพะรุงพะรัง
“ทำไมกลิ่นเหล้าหึ่งขนาดนี้”
หญิงสาวว่าอย่างนั้นก่อนจะย่นจมูกเล็กน้อย วีรภัทรมีท่าทางรำคาญใจอย่างเห็นได้ชัด ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะโผล่มาที่นี่ในเวลานี้หลังจากที่หายหน้าหายตาไปนาน
“มาทำไม”
เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ หญิงสาวทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาก่อนจะยกขาไขว่ห้างเผยเรียวขาสวยอวดคนตรงหน้า
“ฉันคิดถึงนายไง”
“กลับไปก่อนได้ไหมมน ฉันกำลังจะพักผ่อน”
หญิงสาวมองขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะก่อนจะยกยิ้มออกมา มนชชนกเห็นว่านี่เป็นโอกาสดี เธอจึงได้รินเหล้าใส่แก้วก่อนจะยกกระดกดื่มต่อหน้าเพื่อนสนิท
“ดีเลย เดี๋ยวฉันดื่มเป็นเพื่อน”
“ฉันอยากอยู่คนเดียว”
ชายหนุ่มพยายามระงับอารมณ์แม้ว่าเขานั้นจะรู้สึกโกรธที่หญิงสาวเป็นต้นเหตุทำให้เขากับแฟนสาวต้องเลิกรา หลังจากทำลายความสัมพันธ์ของเขากับสโรชาแล้วก็หนีไปเที่ยวไกลถึงญี่ปุ่น วีรภัทรพยายามติดต่อหามนชนกเพื่อให้อีกฝ่ายมาช่วยอธิบายเรื่องเข้าใจผิด แต่เธอกลับไม่ยอมรับสายเขา ทั้งยังไม่ยอมอ่านข้อความอีกด้วย
และเหตุผลนี้ทำให้ชายหนุ่มมั่นใจว่าอีกฝ่ายนั้นจงใจทำให้เขากับสโรชาต้องเลิกรากัน
“ไม่เอาน่าภัทร นายจะอะไรนักหนากับผู้หญิงคนเดียว”
มนชนกยกแขนคล้องคอชายหนุ่มก่อนจะรั้งมือเขาให้โอบเอวเธอ หญิงสาวพยายามยั่วยวนอีกฝ่ายโดยหวังว่าวีรภัทรนั้นจะยอมเปิดใจให้เธอเสียที แต่ผิดคาดนอกจากชายหนุ่มจะไม่สนใจแล้ว ยังเอ่ยปากไล่หญิงสาวอีกครั้ง
“เธอกลับไปเถอะ”
มนชนกไม่สนใจคำพูดของอีกฝ่าย เธอทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาอีกครั้งก่อนจะยกขวดเหล้าขึ้นดื่ม เมื่อได้ที่หญิงสาวก็เริ่มใจกล้า เธอปลดเสื้อนอกออก เผยให้เห็นเสื้อสายเดี่ยวตัวบางด้านใน
มนชนกเป็นนางแบบแถวหน้า ด้วยสรีระและทรวดทรงองค์เอวทำให้เธอนั้นมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามเป็นอย่างมาก แต่ไม่ใช่กับวีรภัทร แม้เขาจะรู้ว่าเพื่อนคนนี้คิดอย่างไรแต่เขาก็ไม่เคยสนใจเธอ เพราะผู้หญิงคนเดียวที่เขารักคือสโรชาเท่านั้น
“มน ขอร้องได้ไหม อย่าสร้างความลำบากใจให้ฉัน”
“ลำบากใจอะไร ฉันเป็นเพื่อนนายนะภัทร”
“แต่ความเป็นเพื่อนของเรามันทำให้ฉันกับชาต้องเลิกกันไง !”
ชายหนุ่มเหลืออด เอ่ยเสียงลั่น ปกติเขาไม่ใช่คนอารมณ์ร้ายหรือชอบขึ้นเสียงใส่ใคร แต่ครั้งนี้มันเหลืออดจริง ๆ มนชนกทำราวกับว่าสิ่งที่เธอทำนั้นไม่ผิด ทั้งที่เธอเป็นต้นเหตุทำให้สโรชาตัดสินใจทิ้งเขาไป
“นี่นายโทษฉันงั้นเหรอภัทร”
หญิงสาวแหวขึ้นมา ทั้งที่เธอรักเขามาก่อนสโรชา ทุ่มเททุกอย่างเพื่อเขามาโดยตลอด แต่กลับกลายเป็นผู้หญิงคนนั้นที่ได้ทุกอย่างไป มันยุติธรรมกับเธอแล้วเหรอ
“ฉันเตือนนายกี่ครั้งแล้วว่าแฟนนายไม่ได้รักนายจริง เลิกกันไม่ทันไรก็มีคนใหม่ นายควรจะขอบใจฉันด้วยซ้ำที่ทำให้นายตาสว่าง”
น่าเสียดายที่เธอนั้นไม่เคยเห็นหน้าคนรักใหม่ของสโรชา จึงไร้หลักฐานได้แต่กล่าวอ้างลอย ๆ ตามที่ได้ยินมาไปก่อน แต่ชายหนุ่มนั้นไม่สนใจคำพูดของมนชนกเพราะเขารู้ดีว่าเธอเป็นคนเช่นไร
“ชาไม่ใช่คนแบบที่เธอคิด”
หญิงสาวแค่นเสียงก่อนจะมองอีกฝ่ายด้วยสายตาตัดพ้อ ทั้งที่เธอเอ่ยขนาดนี้วีรภัทรยังหน้ามืดตามัว ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นมีอะไรดีนักหนาถึงทำให้คนอย่างเขาหลงหัวปักหัวปำถึงขนาดนี้
“นายทำใจไว้เลย เพราะฉันเชื่อว่ายังไงสโรชาก็ไม่มีวันกลับมา”
คำพูดนั้นทำให้ชายหนุ่มโมโหหนัก เขาลากมนชนกไปที่ประตูก่อนเหวี่ยงหญิงสาวออกไปเต็มแรง
“กลับไปซะ แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก”
ขณะที่วีรภัทรกำลังหัวเสียเรื่องมนชนก วีรภพกับสโรชาก็เพิ่งผ่านพายุรักมาหมาด ๆ ทั้งสองนอนกอดกันก่อนที่ชายหนุ่มนั้นจะเอ่ยเรื่องแต่งงานกับหญิงสาว แม้จะคบหากันได้ไม่นานแต่เขาก็จริงจังและจริงใจ อยากสร้างครอบครัวที่อบอุ่นกับอีกฝ่าย แต่สโรชากลับเอาแต่บ่ายเบี่ยงราวกับว่าไม่ต้องการให้เขานั้นเอ่ยถึงเรื่องนี้บ่อย ๆ
“ชาว่ามันเร็วไป”
หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับเงยหน้ามองคนรักที่มีสีหน้าผิดหวัง หญิงสาวไม่คิดว่าวีรภพนั้นจะรักเธอมากถึงขั้นอยากจริงจัง อยากทิ้งชีวิตอิสระเพื่อผูกมัดสถานะตัวเอง แต่เธอกลับคิดว่าเขาอาจแค่ลุ่มหลงชั่วคราว บางทีอีกไม่กี่เดือนต่อจากนี้เขาอาจจะเบื่อหน่ายจนไม่อยากหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดอีกก็เป็นได้
“ชา ผมละอายใจนะที่เอาเปรียบคุณ”
หญิงสาวยอมเขาแทบทุกอย่าง แม้เขาจะตักตวงความสุขจากร่างกายเธออย่างไร อีกฝ่ายก็ไม่เคยขัด เขาได้ครอบครองร่างกายของเธอในระยะเวลาอันแสนสั้น จึงรู้สึกไม่สบายใจนักคล้ายกับว่าเขากำลังทำให้เธอนั้นดูไม่ดีในสายตาผู้อื่น อีกอย่างเขาก็มาหาเธอที่นี่แทบทุกวันจึงกลัวว่าอีกฝ่ายจะถูกนินทาเอาได้ เขาจึงอยากทำทุกอย่างให้ถูกต้อง อย่างน้อยก็เพื่อความสบายใจ
“อย่าคิดแบบนั้นสิคะ ชาไม่คิดว่าคุณเอาเปรียบชาเลยนะ”
หญิงสาวพยายามที่จะหยุดยั้งความคิดของคนรัก สโรชาเข้าใจดีที่เขาเป็นห่วงชื่อเสียงของเธอ แต่ทว่าการแต่งงานนั้นเป็นเรื่องใหญ่ จะตัดสินใจกันเพียงสองคนไม่ได้ อีกอย่างเธอเองก็ยังไม่เคยพบหน้าครอบครัวเขาเลยสักครั้ง ยังไม่ได้รู้จักวีรภพดีมากพอที่จะไว้ใจฝากชีวิตในมือของเขา
“แต่ผมอยากแต่งงาน”
ชายหนุ่มออดอ้อน เขานึกภาพอนาคตไว้ล่วงหน้า หากสโรชาคลอดเด็กตัวเล็กที่มีใบหน้าคล้ายเขากับเธอ ชีวิตคงจะมีความสุขมากขึ้นเป็นเท่าตัว ชายหนุ่มอดใจรอไม่ไหวอยากอุ้มสายเลือดของตัวเองที่เกิดจากผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด
แต่ก่อนอื่นเขาจะต้องเกลี้ยกล่อมเธอให้ยอมแต่งงานด้วยเสียก่อน
“ชาว่ามันเร็วไปนะคะ ชาเองก็ยังไม่เคยเจอครอบครัวคุณ คุณเองก็ยังไม่เคยเจอครอบครัวชา”
หญิงสาวกล่าว เธออยากรู้จักชายหนุ่มให้มากกว่านี้เพื่อที่จะดูว่าครอบครัวเขานั้นยินดีต้อนรับเธอหรือไม่ และหากไม่เธอก็ยินดีที่จะถอยออกจากความสัมพันธ์นี้ไม่ยื้อให้เสียเวลา
นี่เป็นเหตุผลที่เธอนั้นอยากเรียนรู้ชายหนุ่มให้มากกว่านี้ และหากทุกอย่างกระจ่างแล้วค่อยว่ากันอีกทีก็ยังไม่สาย แต่ก่อนอื่นเธอนั้นอยากเจอพ่อแม่เขาเสียก่อน เพื่อพิสูจน์ว่าเขานั้นจริงจังกับเธอจริง ๆ
“งั้นชาไปเจอพ่อแม่ผมพรุ่งนี้เลย”
หญิงสาวหลุดหัวเราะออกมากับความรีบร้อนของคนรัก วีรภพวางแผนการเป็นขั้นเป็นตอนก่อนที่เขานั้นจะส่งข้อความหาพ่อและแม่ นัดหมายพวกท่านที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งใกล้โรงแรมใจกลางเมือง
“อะไรคะเนี่ย จะรีบทำไมล่ะคะ”
หญิงสาวเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้ม เธอรู้สึกดีเหลือเกินที่วีรภพนั้นพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมั่นใจว่าเขานั้นรักเธอมากเพียงใด และพร้อมที่จะทุกอย่างตามที่เธอร้องขอ
“ก็ผมอยากให้ชารีบแต่งงานกับผมยังไงล่ะ”
เขาต้องการยกระดับความสัมพันธ์ขึ้นไปอีกขั้น ผูกมัดหัวใจหญิงสาวเอาไว้ด้วยโซ่ทองที่เกิดจากเขาและเธอ ให้แขกเหรื่อนับพันเป็นสักขีพยานว่าวีรภพผู้นี้ได้ครอบครองผู้หญิงที่ชื่อสโรชาแต่เพียงผู้เดียว
“แล้วชาต้องเตรียมตัวยังไงบ้างคะ”
หญิงสาวรู้สึกประหม่าเมื่อคิดว่าพรุ่งนี้เธอนั้นต้องไปพบพ่อแม่ของคนรัก
“ไม่ต้องเตรียมอะไรหรอก พ่อแม่แล้วก็พี่ชายผมไม่ใช่คนเจ้ายศเจ้าอย่างอะไร”
วีรภพพยายามเอ่ยให้คนรักเบาใจ สโรชาพยักหน้าทั้งที่ยังคงกังวล เธอรู้สึกตื่นเต้นจนแทบนอนไม่หลับ วีรภพเห็นเช่นนั้นจึงได้เริ่มรุกไล้ซุกไซ้หญิงสาวอีกครั้งก่อนที่ทั้งคู่จะหลับไปด้วยความอ่อนเพลียจากบทรักที่โหมกระหน่ำตลอดคืน
การสนับสนุนของคุณมีความหมายอย่างยิ่งในการสร้างสรรค์ผลงานคุณภาพต่อไป ขอบคุณค่ะ/ครับ!
คุณต้องการสนับสนุนนักเขียนด้วยจำนวนเงิน [จำนวนเงิน] บาท ใช่หรือไม่?