มาดามเซรีน่ากำลังนั่งดื่มด่ำกับการจิบชายามบ่ายในสวนสวยหลังบ้าน ในมือถือหนังสือนิยายเล่มโปรดที่อ่านไปแล้วกว่าครึ่ง

หญิงวัยชราแต่ยังคงรักษารูปร่างได้อย่างดีเยี่ยม เธอจดจ่อสมาธิกับหนังสือเล่มที่อยู่ในมือเป็นอย่างมาก ประหนึ่งว่าเธอได้เข้าไปเป็นตัวละครในโลกของหนังสือเล่มนั้นเอง

เสียงประตูเลื่อนที่ดังขึ้นไม่เบานักทำให้มาดามเซรีน่าละสายตาขึ้นมาจากหนังสือเล่มโปรดเพื่อมองดูแขกที่มาเยือน

“ว่าไงสาวน้อย วันนี้ทำไมถึงมาเยี่ยมป้าได้ละจ๊ะ” หญิงชราส่งเสียงทักสาวสวยวัยยี่สิบสามปีด้วยเสียงอบอุ่น

“สวัสดีค่ะคุณป้า มีอาคิดถึงเลยมาเยี่ยมค่ะ มีอาขอโทษนะคะที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้า มีอากะมาเซอร์ไพรส์คุณป้าน่ะค่ะ”

มีอา หญิงสาวผู้มีดวงตาสีเขียวคล้ายมรกตเม็ดงาม ประกอบกับใบหน้าเรียวยาวรูปไข่ จมูกเชิดรั้นน้อย ๆ ผมสี บลอนด์ทองดัดปลายเป็นลอนสวย

เมื่อใบหน้านี้อยู่บนเรือนร่างที่มีความสูงถึง 172 เซนติเมตร ยิ่งส่งผลให้เธองดงามราวกับเป็นนางฟ้าแสนสวยที่ลงมาปะปนอยู่บนโลกมนุษย์นี้

มีอาเดินไปนั่งลงข้าง ๆ หญิงชราพร้อมกับเกาะแขนที่ยังคงเต่งตึงของมาดามเซรีน่า หญิงสาวใช้ศีรษะซบลงไปบนไหล่ของคุณป้าที่เธอรักไม่น้อยไปกว่าบิดามารดา สาวสวยออดอ้อนด้วยเสียงใสกังวาน ส่งผลให้มาดามเซรีน่ายิ้มรับด้วยความเอ็นดู

“ไม่ต้องมาอ้อนป้าเลยนะหนูมีอา ทำแบบนี้เมื่อไหร่แสดงว่าจะอ้อนขออะไรป้าอีกใช่ไหมฮึ เรานะ” มาดามกล่าวดักหญิงสาวอย่างรู้ทัน

“คุณป้าก็ มีอาไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย แค่คุณพ่อไม่ยอมให้มีอาไปเที่ยวที่ไทยเหมือนพี่อีริคแค่นั้นเองค่ะ” มีอาทำหน้างอเพราะถูกมาดามเซรีน่าจับทางได้

มีอาเป็นลูกสาวญาติของมาดามเซรีน่า ดังนั้นเธอจึงเป็นเสมือนกับลูกพี่ลูกน้องของอีริค ทั้งสองคนสนิทสนมกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ด้วยความที่อีริคแก่กว่ามีอาเกือบสองรอบ ทำให้มีอามีอีริคเป็นไอดอลในการหาคนรักให้กับตนเอง

ชายหนุ่มที่จะเข้ามาจีบ ถ้าคุณสมบัติไม่เท่ากับพี่อีริค อย่าหวังว่ามีอาจะชายตามอง

สำหรับสังคมภายนอก มีอามีภาพลักษณ์ของสาวสวยไฮโซ เย่อหยิ่งและปากจัด แต่สำหรับคนในครอบครัว มีอากลับเป็นลูกสาวคนเล็ก หลานสาวคนเล็กและเป็นที่รักของทุกคนในครอบครัว เธอเหมือนนางฟ้าตัวน้อย ๆ ที่สวยงามของทุกคน

“แล้วมีอาอยากไปเที่ยวไทยทำไมละจ๊ะ”

“ก็พี่อีริคไปได้ มีอาก็อยากไปมั้ง มีอายังไม่เคยไปเที่ยวไทยเลยนะคะ คุณพ่อไม่น่าห้ามเลย มีอาไม่ได้กะจะไปคนเดียวซะหน่อย ตั้งใจว่าจะไปจอยกับพี่อีริคทีหลัง พี่อีริคดูแลมีอาได้แน่นอนค่ะ”

“พี่เขาทำงานมาหนักแล้ว ป้าว่าปล่อยให้พี่เขาได้พักบ้างตามประสาหนุ่มโสดเถอะจ๊ะ ถ้ามีอาตามไป เมื่อไหร่ป้าจะได้อุ้มหลานละ สาว ๆ ก็ต้องเข้าใจว่ามีอาเป็นแฟนอีริคน่ะสิ” มาดามเซรีน่าอธิบาย

“แต่มีอาอยากไปจริง ๆ นะคะ เอายังงี้ดีไหมคะ ให้มีอาตามไปจอยกับพี่อีริค มีอาจะได้ไปเป็นคนช่วยเลือกสาว ๆ ที่จะมาเป็นสะใภ้คุณป้าให้ ดีไหมคะ” มีอารับรองอย่างแข็งขันพร้อมกับเขย่าแขนมาดามเซรีน่าไปด้วย

“จะดีเหรอจ๊ะ” มาดามเซรีน่าถามอย่างไม่ค่อยมั่นใจ

“ดีแน่นอนค่ะคุณป้า รับรอง เชื่อฝีมือมีอาได้เลยค่ะ คุณป้าจะได้สะใภ้และอุ้มหลานในเร็ว ๆ นี้แน่นอน มีอาคอนเฟิร์ม”

สาวน้อยรับรองอย่างแข็งขัน โดยหารู้ไม่ว่า นอกจากตนเองจะไม่ได้ช่วยพี่ชายเลือกพี่สะใภ้แล้ว เธอยังต้องเสียหัวใจให้ใครบางคนอีกด้วย

“ได้ ป้าเชื่อมีอา เดี๋ยวป้าจะคุยกับพ่อเราให้ แล้วอย่าลืมทำตามที่รับปากป้าให้ได้ล่ะ” มาดามเซรีน่ายังคงตกหลุมพรางเสน่ห์ลูกอ้อนของหลานสาวอีกตามเคย

“ขอบคุณค่ะคุณป้า แล้วคุณป้าจะไม่ผิดหวังแน่นอน”

มีอายิ้มรับด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม สมใจที่ทุกอย่างเป็นไปตามที่คิดไว้ ไม่เสียแรงที่ลงทุนอ้อนขนาดนี้

ณ เกาะนางไม้ จังหวัดภูเก็ต

เกาะส่วนตัวของนายหัวปกรณ์ เบอร์ตัน รัชโยกุล ชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-อเมริกัน วัย 33 ปี

บิดาของปกรณ์ นายปกป้อง เป็นชาวภูเก็ตโดยกำเนิด ทำอาชีพเป็นไกด์บริการนักท่องเที่ยว และได้มีโอกาสช่วยเหลือมารดาของปกรณ์ซึ่งเป็นชาวอเมริกัน มาเรีย เบอร์ตัน ขณะมาท่องเที่ยวที่ประเทศไทยจากกลุ่มค้ามนุษย์ ทั้งสองคนตกหลุมรักกันและแต่งงานกันในที่สุด

ด้วยความขยันและความสามารถด้านธุรกิจของมาเรีย ทำให้ธุรกิจของทั้งสองคนเจริญเติบโตอย่างมั่นคง จนกลายมาเป็นหนึ่งในครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดของจังหวัดภูเก็ต

เมื่ออายุมากขึ้น นายหัวปกป้องและภรรยา ผันตัวเองมาเลี้ยงหลานอยู่บ้าน ไม่ยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจที่มอบหมายให้กับลูกชายทั้งสองคนดูแล

ปกรณ์มีพี่ชายหนึ่งคนชื่อว่า ปวิช อายุ 38 ปี แต่งงานและมีลูกชายตัวน้อยอายุ 4 ขวบ ชื่อน้องปรรณกร ภรรยาของปวิช

นรีพร หรือนรี อายุ 35 ปี

ปวิช เป็นคนสุขุม มีความเป็นผู้ใหญ่สูง จึงรับผิดชอบดูแลธุรกิจด้านโรงแรม รีสอร์ตและร้านอาหารในเครือรัชโยกุล

ส่วนปกรณ์ ผู้เป็นน้องชาย เป็นคนชอบลุย ถึงไหนถึงกัน จึงรับหน้าที่ในการดูแลทัวร์ การเช่าเรือยอร์ชเหมาลำ การให้บริการกีฬาทางน้ำ ซึ่งสวนน้ำก็เป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจที่ปกรณ์ดูแลอยู่ ชายหนุ่มมักจะขลุกตัวอยู่ที่เกาะนางไม้ ชอบทำผมเผ้ารุงรัง ไว้หนวดเครา จนได้ฉายา นายหัวคนเถื่อน

“นายหัวครับ คุณปวิชโทรมาให้นายหัวกลับขึ้นฝั่งเย็นนี้ครับ”

ลุงเที่ยง ชายวัยกลางคน อายุ 50 กว่า บอกชายหนุ่มที่กำลังนอนอยู่บนเปลญวนหน้ากระท่อมหลังใหญ่

ลุงเที่ยงอยู่บนเกาะนางไม้กับภรรยาชื่อป้านิ่ม ทั้งสองคนเป็นคนดูแลเกาะนางไม้ให้กับปกรณ์ เกาะนี้เป็นสถานที่ที่ปกรณ์ชอบมาพักบ่อย ๆ ด้วยว่าไม่ไกลจากแผ่นดินใหญ่ ขับเรือแค่ประมาณสามสิบนาทีก็ถึงแล้ว

ลุงเที่ยงกับป้านิ่มพักอยู่ที่กระท่อมอีกหลังหนึ่งซึ่งไม่ห่างจากกระท่อมหลักที่เป็นที่พักของเจ้านายมากนัก

กระท่อมบนเกาะนางไม้ของครอบครัวรัชโยกุลมีทั้งหมด 5 หลัง ปลูกแยกกันไป เกาะนางไม้เป็นเกาะส่วนตัวที่ครอบครัวรัชโยกุลเอาไว้รับรองแขก ไม่ได้เปิดให้บุคคลภายนอกเข้าพัก

กระท่อมแต่ละหลังเพียบพร้อมไปด้วยอุปกรณ์ที่ทันสมัย มีแม้กระทั่งสัญญาณโทรศัพท์และสัญญาณอินเตอร์เน็ต ไฟฟ้าก็มีให้ใช้ เกาะนี้ถือเป็นเกาะสวรรค์อย่างแท้จริง

“ลุงเที่ยง โทรไปบอกพี่วิชด้วยว่าผมจะค้างที่เกาะสักสองสามวัน และผมก็จะไม่ไปงานเลี้ยงฉลอง ให้พี่วิชรับหน้าไปคนเดียวแล้วกัน” ปกรณ์บอกลุงเที่ยงทั้งที่ยังไม่ลืมตาด้วยซ้ำ

“โธ่ นายหัวครับ ไม่ไปฉลองหน่อยเหรอ งานนี้ผมว่ามีสาว ๆ เยอะแน่นอน” ลุงเที่ยงยังคงพยายามเกลี้ยกล่อมนายหัวหนุ่ม

“ลุงเที่ยง ถ้ายังพูดไม่รู้เรื่อง คืนนี้ผมจะให้ป้านิ่มไล่ลุงเที่ยงไปนอนนอกห้อง ดีไหม”

“โอ๊ะ ไอ้เที่ยงไม่กวนนายหัวแล้วครับ”

ลุงเที่ยงรีบไปทำตามที่ชายหนุ่มบอกทันที ขืนชักช้านายหัวบอกแม่นิ่ม ภรรยาสุดที่รักของเขา เดี๋ยวก็อดนอนกอดเมียพอดี ตอนกลางคืนอากาศเย็นจะตาย ใครจะอยากนอนตากยุงนอกห้องกันเล่า

นายหัวนี่ก็กระไร ทำตัวเป็นคนเถื่อนอยู่ได้ ทั้งที่ถ้าถอดรูป โกนหนวดเคราแล้ว หน้าตาหล่อเหลายังกะนายแบบ ผิวสีเข้ม หน้าตาลูกครึ่ง ยิ่งทำให้ดูสมชายชาตรีขึ้นไปอีก

ปกรณ์ลืมตามองตามลุงเที่ยง ชายวัยกลางคนที่ดูแลเขามาตั้งแต่เด็ก ชายหนุ่มส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนที่จะหลับตาลงอีกครั้งหนึ่ง

ปกรณ์นอนหลับตา หวนนึกถึงอดีตที่เจ็บปวด เขาเคยมีคนรักตอนที่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ ที่นั่นไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นคนมีฐานะร่ำรวยคนหนึ่งของจังหวัดภูเก็ต

เพราะหน้าตาที่หล่อเหลา เขาจึงเป็นที่สนใจของนักศึกษาด้วยกัน เขาตกลงเป็นแฟนกับนีรนาถ หรือแนตตี้ ดาวมหาวิทยาลัย แต่คบกันได้เพียงแค่ปีกว่าก็ถูกนีรนาถบอกเลิก เพียงเพราะว่าเธอเล่นสนุกกับเพื่อน รับปากว่าจะตกลงเป็นแฟนกับนักศึกษาที่ย้ายมาเรียนใหม่

แฟนหนุ่มคนใหม่ของนีรนาถเป็นลูกชายของนักธุรกิจชื่อดังในกรุงเทพฯ ชายคนนั้นทั้งหล่อทั้งรวยและมีรถหรูขับ นีรนาถสารภาพว่าที่ตกลงเป็นแฟนกับเขาเพราะพนันกับเพื่อน ในเมื่อตอนนี้เธอมีแฟนใหม่แล้ว อีกทั้งยังมีฐานะที่ร่ำรวยกว่าและหน้าตาดี ปกรณ์จึงไม่จำเป็นสำหรับเธออีกต่อไป

เธอไม่ได้รักและไม่ต้องการอยู่กับคนที่มีฐานะยากจน ไม่สามารถซัพพอร์ตเธอได้ ปกรณ์ไม่ได้ยื้ออดีตแฟนสาวไว้และเขาก็ไม่ได้เปิดเผยว่าตนเองก็มีฐานะร่ำรวยเช่นกัน

ปกรณ์ไม่มีแฟนอีกเลยนับตั้งแต่นั้นมา เขากลัวการสูญเสียและเจ็บปวดกับความรักที่เป็นเหมือนสิ่งฉาบฉวยและหลอกลวง เขาจึงต่อต้านการเข้าถึงของเหล่าสาวต่าง ๆ ด้วยการไว้หนวดเคราและทำตัวเหมือนคนเถื่อน

เขาพอใจกับชีวิตบนเกาะนางไม้ที่สุดแล้ว มันเงียบและสงบ แต่ชายหนุ่มคงไม่รู้ว่า ในไม่ช้านี้ โชคชะตากำลังจะทำให้ชีวิตของเขาบนเกาะนางไม้ปั่นป่วนดั่งโดนสึนามิถล่ม พร้อมกับการปรากฎตัวของใครบางคน