ตอนที่ 5 ขอค่าตบ

ปกรณ์แบกมีอาตรงไปที่กระท่อมส่วนตัวของเขา เมื่อเข้าไปข้างในได้แล้ว นายหัวหนุ่มก็ใช้เท้าเตะประตูกระท่อมให้ปิด

ส่วนมีอาที่กำลังทรมานเพราะฤทธิ์ยา พยายามดิ้นและถอดเสื้อผ้าออก เธอกำลังร้อนรุ่มเป็นอย่างมาก หญิงสาวส่งเสียงโวยวายเพราะขัดใจที่ชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ของตัวเองทั้งที่ร้อนจนแทบจะทนไม่ไหว

ปกรณ์ทั้งเหนื่อยและหงุดหงิดเพราะต้องมารบรากับเธอตลอดการเดินทาง และดูทีท่าเธอจะไม่สิ้นฤทธิ์ง่าย ๆ เขาจึงใช้มือหนาฟาดลงไปบนบั้นท้ายของหญิงสาวเสียงดัง

ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ

มีอาสะดุ้งเฮือก ทั้งเจ็บทั้งตกใจถึงกับร้องไห้ออกมา แม้ว่าเธอจะเมาเหล้าและเมายา แต่ก็ยังมีสติหลงเหลืออยู่พอที่จะรับรู้ได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป

ปกรณ์เดินอาด ๆ แบกหญิงสาวเข้าไปในห้องนอน ก่อนที่จะโยนร่างสวยลงบนเตียงคิงไซส์ขนาดใหญ่

ฟุ่บ

“โอ้ย”

มีอาเงยหน้ามองชายหนุ่มที่จับเธอโยนลงมาบนเตียงอย่างไม่ถนอมด้วยน้ำตานองหน้า ถึงแม้ว่าเตียงจะนุ่มขนาดไหน แต่ถ้าโยนลงมาแบบนี้ก็จุกได้เหมือนกัน

แต่เพียงไม่นาน อาการจุกยังไม่ทันจะหายดี เธอก็เริ่มกลับมารู้สึกอึดอัด รุ่มร้อนและกระวนกระวายใจ มันสับสนปนเปกันไปหมด หญิงสาวไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต

ปกรณ์ไม่รอช้า โถมตัวตามลงไปทาบทับร่างบางบนเตียง เขายังคงสวมใส่เสื้อผ้าครบชุด ในขณะที่หญิงสาวเริ่มดึงทึ้งเสื้อผ้าของตนเองออกอย่างอดรนทนไม่ไหว

“เดี๋ยวก็จะได้รู้กันว่าไอ้คนเถื่อนคนนี้ จะมีสิทธิ์ได้เห็นขาสวยๆ ของคุณหรือเปล่า”

ปกรณ์ก้มลงกระซิบบอกคนที่อยู่ในอ้อมกอด จับมือหญิงสาวให้หยุดการดึงทึ้งเสื้อผ้า เพราะเขาอยากเป็นคนปลดมันด้วยตัวเอง

ปกติแล้วเขาเป็นคนที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงมากเท่าใดนัก หลังจากที่ผิดหวังกับแฟนคนแรกก็ผ่านมาหลายปีแล้ว มีบางครั้งที่เขาได้ปลดปล่อยความต้องการของร่างกายกับผู้หญิงที่ซื้อมาใช้บริการ แต่ก็แค่นาน ๆ ครั้ง

ส่วนมากเขามักใช้บริการน้องนางทั้งห้าเสียมากกว่า มันปลอดภัยและไม่ต้องมาสนใจผูกมัดกับใคร

มีอาที่เริ่มมีความต้องการสูงขึ้นเรื่อย ๆ แค่ปกรณ์กอดและพูดกระซิบกระซาบข้างใบหูสวย เธอก็รู้สึกอึดอัด อยากปลดปล่อยและโหยหาบางสิ่งบางอย่าง แต่ไม่รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองต้องการนั้นคืออะไร แค่รู้สึกว่าสยิวซาบซ่านกาย ทรมานข้างในเป็นอย่างมาก

มีอาที่ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงจูบเบา ๆ เข้าที่ต้นคอแกร่งของชายหนุ่มอย่างสะเปะสะปะ ทำให้ปกรณ์ที่ร้างเรื่องอย่างว่าไปนานถึงกับครางออกมาด้วยความพึงพอใจ

“ใจร้อนจริงนะ” ปกรณ์กระซิบข้างพวงแก้มนิ่มแล้วไล่จูบเบา ๆ ลงไปตามสันกราม จนถึงปากบางที่มีสีลิปสติกสีแดงสดเคลือบอยู่ ปกรณ์ประกบจูบลงไปบนปากสีสดนั้นอย่างร้อนแรง ไม่มีการทะนุถนอม มีอาจูบตอบด้วยอาการเดียวกัน ลิ้นทั้งสองเกี่ยวกระหวัดเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร

หนวดเคราของชายหนุ่มไม่ได้ทำให้มีอารู้สึกรังเกียจ ในทางกลับกันมันกับทำให้เธอรู้สึกดีจนถึงขนาดพึงพอใจกับการสัมผัสนั้นด้วยซ้ำ

จูบที่ร้อนแรงยิ่งทำให้อุณหภูมิร่างกายของทั้งสองคนสูงขึ้นเรื่อย ๆ มีอาถูกฤทธิ์ของยาบังคับให้แทบไม่หลงเหลือสติใด ๆ สิ่งเดียวที่อยู่ในหัวของหญิงสาวตอนนี้คือ ทำยังไงก็ได้ให้เธอหายอึดอัดจากความทรมานบ้า ๆ นี่เสียที

มีอาเริ่มทนไม่ไหวที่ชายหนุ่มมัวแต่โอ้เอ้ ไม่ทำอะไรไปมากกว่าจูบ หญิงสาวเอื้อมมือถอดชุดเดรสสั้นสีดำ ซึ่งตัดกับผิวขาวราวน้ำนมของตนเองออก แต่ด้วยความเมา ความพยายามของเธอจึงแทบไม่เกิดผล ในที่สุด หญิงสาวตัดสินใจใช้แรงอันน้อยนิดที่มีกระชากชุดเดรสนั้นอย่างแรงเพียงครั้งเดียว

ปกรณ์ที่เห็นหญิงสาวพยายามถอดชุดด้วยตนเอง จึงหวังจะช่วย แต่มันก็สายไปเสียแล้วเมื่อชุดสวยนั้นกลายเป็นเหมือนผ้าขี้ริ้วที่ถูกคนสวยโยนออกไปอย่างไม่ไยดี ตาของหญิงสาวปรือเล็กน้อย เธอเอื้อมไปจับมือหนาของชายหนุ่มมาวางไว้บนอกอวบที่มีเพียง บราเซียลูกไม้สีดำตัวน้อยห่อหุ้มไว้

ปกรณ์ไม่ได้ขัดขืนอะไร แถมยังให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีด้วยการเคล้นคลึงอกอวบอย่างเอาใจ พร้อมกับจูบปากบางที่เผยอขึ้นเล็กน้อยอย่างเชื้อเชิญ

“อาาห์” เสียงครางด้วยความพอใจของมีอา ส่งผลให้ชายหนุ่มยกยิ้มที่มุมปากอย่างสาแก่ใจ เขาเปลี่ยนตำแหน่งการปรนเปรอจากปาก ไล่เรื่อยลงมาถึงซอกคอ ไม่ลืมที่จะดูดดึงตรงซอกคอย้ำ ๆ หวังประทับตราไว้

พรุ่งนี้ยายโฉมงามได้ร้องกรี๊ด ๆ แน่ ปกรณ์คิด

มืออีกข้างของคนเถื่อนก็เอื้อมไปปลดตะขอบราเซียให้หลุดออก และเมื่อมันเลื่อนหลุดออกจากหน้าอกหน้าใจขนาดมหึมาของหญิงสาว ปกรณ์ก็หยิบขึ้นแล้วเขวี้ยงทิ้งไปอย่างไม่สนใจ สองตาของคนเถื่อนจ้องมองปทุมถันคู่งามที่กำลังชูช่ออวดสายตา ท้าทายให้ชายหนุ่มรีบก้มลงไปส่งสองเต้างามเข้าสู่อุ้งปากหนา

มีอาร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเพราะการปรนเปรอของปกรณ์ ยิ่งหนวดเคราของชายหนุ่มทิ่มเนื้อนวลในส่วนที่ไวต่อการสัมผัส ยิ่งทำให้อารมณ์กระสันอยากของหญิงสาวเดือดพล่านขึ้นไปอีก

โฉมงามลืมสิ้นแล้วความอาย กดหัวทุยของร่างแกร่งให้แนบชิดกับหน้าอกของเธอมากขึ้น พร้อมกับแอ่นอกอวบให้เขาดูดดื่มเชยชมอย่างถนัดถนี่

ลิ้นสากที่ปรนเปรอสองเต้าอยู่เป็นนานเลื่อนผ่านลงมายังแอ่งบุ่มกลางสะดือ คนเถื่อนส่งลิ้นทักทายสะดือเล็กที่แสนจะน่ารักของโฉมงามอยู่สองสามครั้ง มีอาถึงกับแอ่นกายของตนเองขึ้นรับสัมผัสด้วยความพึงพอใจ

ปกรณ์ใช้มือเกี่ยวแพนตี้ลูกไม้สีดำตัวน้อยออกไปจากเรียวขาสวย แล้วเคลื่อนตัวตามลงไปทันที เขาจับขาเรียวทั้งสองข้างแยกออกจากกันเพื่อเชยชมกุหลาบงาม แต่ชายหนุ่มต้องแปลกใจเมื่อดอกไม้สีสันเย้ายวนตาตรงหน้ายังคงปิดสนิทเหมือนไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน

ปกรณ์สายหัวให้กับความคิดที่ว่าโฉมงามยังคงเป็นสาวเวอร์ จิ้นออกไปจากหัว แม่คุณหนูคนสวยเป็นฝรั่ง อายุก็ไม่น่าจะเป็นวัยรุ่น เพราะไม่เช่นนั้นคงไม่กล้าเดินทางท่องเที่ยวคนเดียวเป็นแน่ ฝรั่งสมัยนี้อายุ 12-13 ก็มีแฟนกันแล้ว

เขายังไม่เคยเป็นคนที่ต้องเอาใจหรือเล้าโลมคู่นอนของตนเองมาก่อน แม้แต่กับแฟนคนแรกที่สร้างรอยแผลเป็นให้กับเขา ก็ยังไม่เคยมีความสัมพันธ์ทางร่างกายกันเลย

ชายหนุ่มจึงไม่คิดที่จะเตรียมความพร้อมให้กับร่างบางตรงหน้าที่นอนบิดเร่าด้วยความต้องการ และเขายังคงข่มใจให้นิ่ง ไม่สนองต่อความอยากนั้น

“ร้องขอสิ อยากได้ใช่ไหม อยากให้ทำอะไรล่ะ”

คนเถื่อนนั่งอยู่ในท่าเตรียมพร้อมกลางเตียงขนาดใหญ่ ส่งเสียงถามเยาะหยันแบบผู้ที่ถือไพ่เหนือกว่า

“นาย คนเถื่อน ได้โปรด ช่วยฉันด้วย ได้โปรด” มีอาที่ตอนนี้ไม่หลงเหลือสติใด ๆ แล้ว ร้องขอออกมาด้วยความจนใจ เธออ้อนวอนด้วยใบหน้าเหยเกบิดเบี้ยวทรมาน สองมือยกขึ้นมาลูบไล้ร่างกายตนเอง เธอเอ่ยขอทั้งที่ไม่รู้ว่าตนเองต้องการสิ่งใด แต่ตอนนี้เธอต้องการ ต้องการการเติมเต็มจนถึงที่สุด

ด้วยไม่คิดว่าโฉมสะคราญเป็นสาวบริสุทธิ์ เขาจึงไม่ใส่ใจที่จะเตรียมความพร้อมให้กับร่างกายของเธอ และเพราะฤทธิ์ยา ร่างกายของคนสวยน่าจะพร้อมยิ่งกว่าพร้อมเสียอีก

ปกรณ์ผละออกจากหญิงสาวเพื่อถอดชุดของตนเองออกทั้งหมด คนเถื่อนเริ่มต้นจูบเรือนร่างโสภาอีกครั้ง เขาปรนเปรอเธอด้วยความเร่าร้อนและดุดัน มีอานอกจากจะไม่หวั่นเกรงแล้ว ยังตอบสนองด้วยความร้อนแรงไม่แพ้กัน

ชายหนุ่มใช้เข่าแยกสองขางามออกจากกัน ก่อนที่จะส่งตัวตนอันใหญ่โตของตนเองเข้าไปยังช่องทางรักของโฉมงามใต้ร่างจนมิดด้ามในคราเดียว ร่างบางที่กำลังเคลิบเคลิ้มกับการจูบถึงกับเบิกตากว้างและกรีดร้องออกมา

“อ้าย!!! เจ็บ เจ็บ เอามันออกไปนะ เอาออกไป ฮือ ๆ” มีอาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ไม่ต่างอะไรกับคนที่โดนเชือด ความสุขสมเคลิบเคลิ้มที่มีก่อนหน้าหายไปจนสิ้น หลงเหลือไว้เพียงแต่ความเจ็บปวด ราวกับใครเอามีดมากรีดเนื้อเถือหนังของตนเอง

“เชี่ย”

ปกรณ์หยุดกิจกรรมที่กำลังทำอยู่ทันที สมองของคนเถื่อนขาวโพลนไปชั่วขณะ เขาไม่คิดว่าฝรั่งสาวคนนี้ที่อายุก็เลยวัยเด็กมาพอสมควรแล้วจะยังบริสุทธิ์อยู่

แต่เมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว จะให้หยุดกลางคันก็เห็นทีจะเป็นไปไม่ได้ กระนั้นเขาก็เกรงว่าสาวน้อยตรงหน้าจะเข็ดขยาดกับการมีเพศสัมพันธ์ เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากเดินหน้าต่อไป เพราะตอนนี้เขาก็ทรมานไม่แพ้แม่แน่งน้อยใต้ร่างเขาเช่นกัน

ตอนนี้ความอ่อนนุ่มของเธอกำลังรัดแก่นกายของเขาจนทรมานไปหมด เขาแทบอยากจะจับเธอกดลงไปแล้วกระแทกแรงๆ ให้สาสมกับความทรมานที่เธอกำลังทำกับเขาตอนนี้

“อย่าเกร็งสิ ปล่อยตัวตามสบาย อดทนอีกนิดนะ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว ผมสัญญาว่าจะไม่ขยับ คุณจะมีความสุข เชื่อผมนะ”

ปกรณ์เริ่มจูบเธออีกครั้ง แต่รอบนี้เป็นการจูบที่ละมุนละไม อ่อนหวานหยอกเย้า เขาใส่ความรู้สึกลงไปในจูบนี้เต็มที่ ลิ้นหนาเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กด้วยความเนิบช้า เปลี่ยนมุมองศาของใบหน้าให้เข้ากัน มือหนาไม่น้อยหน้า บีบเคล้นเคล้าคลึงอย่างแผ่วเบา สร้างความเสียวซ่านให้กับเธอ

เมื่อมีอาเริ่มปรับตัวได้ ความเจ็บปวดค่อย ๆ มลายหายไปและความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่ ฤทธิ์ยาเริ่มส่งผลให้เธอมีความต้องการมากขึ้น

“ขยับ ได้โปรดขยับ” มีอาผละออกจากจูบที่แสนหวาน ยกสะโพกขึ้นแนบชิดกับแก่นกายร้อนมากยิ่งขึ้น เธอส่งเสียงร้องขออย่างหน้าไม่อาย เพราะถ้าเขาไม่ขยับตอนนี้ เธออาจจะตายได้ เธอคิดแบบนั้น

ปกรณ์ได้ยินและรู้สึกว่าคนงามเริ่มผ่อนคลาย เขาจึงตอบสนองต่อคำร้องขอของหญิงสาวด้วยการขยับสะโพกสอบอย่างเนิบช้าในช่วงแรกและเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ตามแรงอารมณ์ที่ต้องการการปลดปล่อย

“อาาาา แน่นชะมัด” เสียงพูดลอดไรฟันของคนเถื่อนเต็มไปด้วยความพึงพอใจ เพราะตอนนี้ช่องทางรักที่เขาขยับตอกตรึงใส่อยู่นั้นเหมือนจะกลั่นแกล้งเขา มันรัดแน่นจนปกรณ์น้อยแทบหายใจไม่ออก

ฝั่งของมีอา เมื่อความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นความเร่าร้อนและเสียวซ่าน มือของเธอจึงต้องจิกผ้าปูที่นอนไว้แน่น จนกระทั่งเมื่ออารมณ์พุ่งสูงจนฉุดไม่อยู่ เธอใช้เล็บนิ้วมือเรียวยาวที่ได้รับการตกแต่งมาเป็นอย่างดีครูดลงไปบนแผ่นหลังของคนเถื่อนเพื่อช่วยระบายความทรมานจากความกระสันรัญจวนที่กำลังประสบอยู่ในขณะนี้

“โดนขนาดนี้ยังกล้าทำผมเจ็บ คืนนี้อย่าหวังว่าจะได้นอนเลย ผมจะสั่งสอนคุณเองว่าใครคือคนคุมเกมส์” ปกรณ์ว่าพลางหยุดขยับสะโพกหนาของตนเองทันทีที่รู้สึกแสบแผ่นหลัง เขาก้มลงมองโฉมงามที่อยู่ใต้ร่าง

“ใครบอกให้นายหยุด หยุดทำไม นายแกล้งฉันใช่ไหม”

มีอาที่กำลังจะแตะขอบสวรรค์อยู่รำไรถึงกับอารมณ์ค้างกลางคัน เธอใช้มือทุบแรง ๆ ไปที่หน้าอกแกร่งสองสามที

ปกรณ์ใช้มือข้างหนึ่งรวบมือน้อย ๆ ที่ทุบลงมาบนตัวของเขาไว้ ขึงมือสวยของสาวเจ้าไว้เหนือศีรษะของตัวเองจนเธอต้องแอ่นหน้าอกขึ้นตามแรงดึง ท่านี้ยิ่งทำให้สองเต้ากลมสวยลอยเด่นอยู่ตรงหน้าคนหื่น

นี่คิดผิดหรือคิดถูกวะที่จะทรมานยัยคุณหนูนี่

เป็นเขาซะเองที่แทบทนไม่ไหวต่อสิ่งล่อตาล่อใจตรงหน้า ริมฝีปากของชายหนุ่มแห้งผาก เขาใช้ลิ้นเลียรอบริมฝีปากของตนเองไปรอบหนึ่งก่อนที่จะก้มลงลิ้มชิมรสเม็ดบัวสีชมพูตรงหน้า

“ได้โปรด ขยับ อย่าแกล้งฉันเลย ฉันยอมทุกอย่างแล้ว พลีส” มีอาร้องขอ

ปกรณ์เมื่อได้ฟังคำอ้อนวอนของโฉมงามก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าได้ชัยชนะแล้ว ปากหนาจึงดูดดึงยอดปทุมถันตรงหน้าอย่างตะกละตะกลาม ปรนเปรอร่างสวยด้วยความเต็มใจ มือหนาทั้งสองข้างตรึงมือเล็กไว้บนศีรษะ สะโพกสอบขยับช้าเร็วตามความต้องการของอารมณ์

เขาไม่ได้สังเกตเลยว่าร่างกายของเธอและเขาสอดประสานทำงานกันได้อย่างลงตัว

ความสดใหม่หอมหวานของร่างนุ่มเบื้องล่างส่งผลให้เขาเกิดความหึงหวงขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

ถ้าคนที่กำลังทำกับร่างบางตอนนี้ไม่ใช่เขา เขาคงโกรธจนแทบกระอักเลือดตาย

“อ๊าาา แรงอีก แรงอีกนิด” เสียงเว้าวอนของหญิงสาวยิ่งทำให้ไฟในกายของคนเถื่อนลุกโชนจนยากจะดับ เขาตอบสนองต่อคำขอได้อย่างดีเยี่ยม

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นกระท่อม แยกไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร ก่อนจะถึงโค้งสุดท้าย ปกรณ์อัดสะโพกสอบลงไปหนัก ๆ อีกสองสามที และในไม่ช้า เสียงครางหวานที่เมื่อชายหนุ่มหญิงสาวถึงจุดหมายพร้อมกันก็ตามมา

มีอาอุ่นวาบในช่องท้อง เมื่อปกรณ์ปลดปล่อยสายธารสีขาวขุ่นในตัวเธอจนมันทะลักไหลออกมาตามขาเรียวยาว ความรู้สึกขาวโพลนในหัวเกิดขึ้นเมื่อรู้จักการไปเยือนสวรรค์เป็นครั้งแรกในชีวิตสาว เป็นความรู้สึกที่เหมือนกับผีเสื้อโบยบินไปบนท้องฟ้า บินขึ้นไปบนที่สูงแล้วตกลงมาด้วยความเร็ว ในช่องท้องร้อนวูบวาบและกระจายไปทั่วร่างกาย

ปกรณ์ฟุบหน้าไปบนอกอวบใหญ่ เขายังคงแช่ตัวตนในส่วนอ่อนนุ่มของหญิงสาวไว้อย่างนั้น ทั้งสองคนกกกอดกันจนกระทั่งลมหายใจกลับมาเป็นปกติ

“ออกไปนะ ออกไป ไอ้คนเถื่อน ไอ้คนเลว แกข่มขืนฉัน” มีอาร้องโวยวายเมื่อเธอเริ่มรู้สึกตัว ร่างบางพยายามผลักใสชายหนุ่มให้ออกไปจากตัวเธอ

“แล้วไง ไอ้คนเถื่อนคนนี้ก็เป็นผัวคุณแล้ว แถมยังเป็นผัวคนแรกด้วย และก็อย่าหวังว่าจะได้อ้าขาสวย ๆ ของคุณให้กับผู้ชายคนอื่น ถ้าคุณทำ ผมจะตามไปฆ่ามัน”

ปกรณ์ที่กำลังมีความสุขกับการได้เป็นเจ้าของร่างงามตรงหน้า รู้สึกโมโหขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงด่าทอออกมาจากปากสวย ๆ นั่น

เขาเป็นคนสมัยใหม่ ถึงแม้ไม่ได้แคร์กับคำว่าเวอร์จิ้น แต่ตอนนี้เมื่อเขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ เขาก็เหมาเอาว่าเธอคือเมียของเขาแล้ว ดังนั้นอย่าหวังว่าจะได้มีโอกาสไปแต่งงานกับคนอื่นซะให้ยาก ชายหนุ่มหมายมั่นในใจ

“กะอีแค่เสียความบริสุทธิ์ให้แกฉันไม่นับ ฉันจะคิดว่าให้ทานหมามันไป” คำพูดร้าย ๆ ที่ออกมาจากริมฝีปากสวย ยิ่งทำให้ปกรณ์โมโหจนควบคุมอารมณ์ตนเองไม่ได้เมื่อคิดว่าคนใต้ร่างจะไปทำแบบนี้กับคนอื่น

“ครั้งเดียวมันพิสูจน์ไม่ได้ใช่ไหมว่าผมเป็นผัวคุณ งั้นคืนนี้ก็อย่าหวังว่าจะได้นอนเลยแล้วกัน และผมจะขังคุณไว้บนเกาะนี้ ดูชิว่าถ้าผมเอาคุณทุกวัน คุณจะปฏิเสธว่าผมไม่ได้เป็นผัวอยู่อีกไหม”

ปกรณ์จับร่างบางตรงหน้าพลิกตัวให้นอนคว่ำโดยที่เขายังไม่ถอนตัวตนออกจากหญิงสาว มีอาตกใจร้องออกมาเสียงดัง แต่ปกรณ์ก็ไม่ปราณี ลงโทษโฉมงามด้วยความรุนแรง ไร้ซึ่งความอ่อนโยน

แต่หลังจากนั้นไม่นาน เขาที่ตั้งใจจะลงโทษเธอกลับทำไม่ลงเมื่อความอ่อนหวาน ความสดสาว และการตอบรับแบบเงอะ ๆ งะๆ ไม่ประสีประสาของคนตรงหน้า ทำให้เขาฝีนใจแข็งและทำลายดอกไม้งามต่อไปไม่ได้จริง ๆ จึงต้องคอยสอนบทเรียนรักให้กับคนปากดีอย่างตั้งใจและหวานละมุนทั้งคืน

ยืนยันการสนับสนุน

คุณต้องการสนับสนุนนักเขียนด้วยจำนวนเงิน [จำนวนเงิน] บาท ใช่หรือไม่?

โพสต์ข้อความ