มีอากำลังฝันดี ในฝันเธอกำลังกอดรัดกับเจ้าลูกหมาขนฟูตัวที่อยากได้มาเลี้ยงแต่ว่าคุณพ่อไม่อนุญาต ในฝันนั้นพี่อีริคเอาเจ้าลูกหมามาให้เป็นของขวัญวันเกิด เธอดีใจกอดรัดฟัดเหวี่ยง ลูบไล้ไปบนขนฟู ๆ นั้นอย่างหลงใหล

“ซี๊สส” ปกรณ์ครางออกมาอย่างทรมาน เพราะตอนนี้ยัยเมียตัวยุ่งกำลังลูบไล้ไปบนร่างกายของเขา

“กรอดด” ปกรณ์กัดฟันข่มความทรมานจากมือบางที่กำลังกวนอารมณ์ให้เขาหวั่นไหว

ยัยจอมแสบ ขนาดหลับยังมีฤทธิ์ทำให้เขาเกือบคลั่ง อะไร ๆ ที่เขาพยายามข่มให้สงบไปก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่ากำลังต่อต้านอยากออกมาเผชิญโลกเสียเหลือเกิน

งั้นถือว่าเมียตัวน้อยชวนให้ออกกำลังกายตอนเช้าละกัน

“หยุด ถ้าไม่หยุดผมจะถือว่าคุณเชิญชวนผมนะ” ปกรณ์กระซิบลงไปบนผมนุ่มสวย

เมื่อไม่มีเสียงปฏิเสธจากร่างบาง ปกรณ์จึงถือเอาความเงียบและปฏิกิริยาจากสาวน้อยตรงหน้าเป็นการเชิญชวน

“ได้ ผมถามแล้วนะ อย่าหาว่าผมรังแกแล้วกัน”

ถึงกระนั้นก็ยังไม่มีเสียงตอบรับกลับมาจากคนตัวเล็ก แถมเจ้าหล่อนยังเอาใบหน้ามาถูไถไปตามหน้าอกแกร่งอย่างหยอกล้อ

ชายหนุ่มใช้มือซ้ายเชยคางร่างบางขึ้น ก่อนจะก้มหน้าลงไปประกบจูบอย่างแผ่วเบา ลิ้นหนาดันปากบางให้เผยอออก สอดใส่ลิ้นเข้าไปเก็บเกี่ยวความหอมหวานจากร่างบางอย่างนุ่มนวล ก่อนที่จะเริ่มรุนแรงขึ้นตามระดับอารมณ์ที่มักเกิดขึ้นได้ในตอนเช้า

คนเถื่อนผลักหญิงสาวให้นอนหงายลงไปบนที่นอน เขาถอนริมฝีปากออกมาเมื่อเห็นเจ้าตัวยุ่งหายใจไม่ทัน เปลี่ยนมาเป็นจูบแผ่วเบาไปตามใบหน้าและแก้มนวล

ในฝันมีอารู้สึกจักกะจี้ เจ้าขนฟูใช้ลิ้นเลียไปตามใบหน้าของเธอ หญิงสาวจึงต้องเบี่ยงหน้าหลบไปมา เธอพยายามใช้มือผลักเจ้าขนฟูออกไป แต่ขนฟูดื้อมาก นอกจากจะไม่ยอมหยุดเลียหน้าแล้ว ยังเลียหนักมากกว่าเดิม ไล่ลามลงไปจนถึงตรงซอกคอ

เจ้าขนฟูหายใจฟืดฟาดติดขัด เสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ ปลุกให้มีอาสะดุ้งตื่น หญิงสาวลืมตาขึ้น เรียบเรียงเรื่องราวอยู่ครู่หนึ่ง

เดี๋ยวนะ

มีคนกำลังจูบตรงซอกคอของเธอ มีอาผลักชายคนนั้นออกให้พ้นตัวอย่างแรง

ปกรณ์มัวแต่ลุ่มหลงกับกลิ่นหอมของเมียตัวน้อยจึงไม่ทันระวัง หงายหลังลงไปบนที่นอนฝั่งตนเอง

“เฮ้ย! ไอ้คนเถื่อน ฉันบอกว่าอย่าข้ามมาใช่ไหม” มีอาชี้หน้าด่าชายหนุ่มเสียงดัง

“มั่นใจแล้วใช่ไหมที่พูดออกมา แหกตาดูดี ๆ ยัยคุณหนู ว่านี่เป็นที่ของใคร แล้วคิดได้ยังไงว่าไอ้หมอนข้างห่วย ๆ นี่มันจะสามารถปกป้องคุณได้น่ะฮะ”

ปกรณ์ที่อารมณ์กำลังพุ่งทะยานถึงกับสบถออกมาเพราะเหมือนถูกน้ำเย็นสาดใส่

มีอาได้ฟังคนเถื่อนพูดแบบนี้จึงได้สติ พิจารณาสถานการณ์บนเตียง ก่อนจะหน้าม้านด้วยความอาย เพราะมันเป็นจริงอย่างที่เขาบอก เธอข้ามหมอนข้างที่ตอนนี้ตกไปอยู่ส่วนไหนไม่รู้และนอนเกยชายหนุ่มถึงฝั่งของเขา ที่น่าเขกหัวตัวเองเลยคือ เมื่อคืนเธอดันจำได้ว่านอนฝันดีและอุ่นสบายทั้งคืน

มีอาขยับตัวถอยข้ามไปที่ฝั่งตนเองถึงแม้จะยังปวดเมื่อยตามร่างกาย จุดใจกลางสาวยังแสบอยู่บ้าง แต่มันไม่ถึงกับเหมือนที่รู้สึกตัวครั้งแรก

“จะไปไหน” ปกรณ์ตามไปยุดยื้อร่างบางไว้

มีอาสะบัดตัว หันขวับมามองคนเถื่อนด้วยสายตาเกรี้ยวกราด

“ปล่อยฉัน” มีอาตวาดเสียงแข็ง

“ฉันจะกลับโรงแรม”

“หึหึ คุณจะกลับยังไง เรียกแท็กซี่เหรอ คงลืมที่ผมบอกไปเมื่อคืนละมั้งว่าที่นี่เป็นเกาะ หรือจะว่ายน้ำกลับเข้าฝั่ง”

“ว่าไงนะ แกว่าเราอยู่ที่ไหนนะ”

มีอาหันขวับมามองไอ้คนเถื่อนตาขวาง

“ไอ้คนเถื่อน ไอ้คนเลว ไอ้ชาติชั่ว ไอ้ ไอ้ ” มีอาหันกลับมาด่าคนเถื่อนด้วยถ้อยคำรุนแรง เธอระดมทุบลงไปบนร่างหนาโดยไม่สนใจว่าเสื้อยืดตัวโคร่งที่ใส่อยู่เริ่มร่นขึ้นมาตามการเคลื่อนไหวของร่างกาย

ร่างนุ่มนิ่มที่กำลังเสียดสีไปมา ส่งผลโดยตรงกับร่างกายของชายหนุ่ม

“หน้าตาก็สวยนะ แต่ทำไมปากเหม็นแบบนี้ ปากแบบนี้มันต้องจับล้างให้สะอาด”

อารมณ์โมโหของปกรณ์กลับมาอีกครั้ง เช้านี้เขาตั้งใจจะคุยด้วยดี ๆ เพราะรู้ตัวว่าทำเกินไป แต่ได้ฟังแม่เมียตัวน้อยด่ามาแบบนี้ เขาจะไม่ทน

ไหน ๆ ก็ได้เสียเป็นผัวเมียกันแล้ว จะต้องปราบให้รู้สำนึก อย่าได้มาปากกล้ากับนายหัวเช่นเขา

ปกรณ์ผลักหญิงสาวให้ล้มลงไปบนที่นอน ก่อนจะขึ้นคร่อมเธอไว้ จับมือทั้งสองข้างของคนดื้อให้วางไว้เหนือศีรษะของเธอเอง กักเก็บร่างนุ่มนิ่มไว้ใต้ร่างของเขา

ชายหนุ่มก้มลงไปหวังจูบสั่งสอนคนดื้อให้หลาบจำ มีอาเบือนหน้าหนี ปกรณ์เลยพลาดจากปากเป็นซอกคอหอมแทน

คนเถื่อนดูดเม้มย้ำ ๆ ทำรอยจูบไว้บนลำคอ ลงโทษถึงขนาดนี้แล้วยังคงมีฤทธิ์มีเดชไม่น้อย

“อือ ไอ้บ้า ออกไปนะ ฉันเกลียดแก”

มีอาเบือนหน้าหนีสุดกำลัง กายนุ่มใต้ร่างที่ยิ่งดิ้นยิ่งบดเบียดเข้ากับคนตัวโต ทำให้อารมณ์ของคนเถื่อนโหมกระพือยิ่งขึ้นไปอีก

ไม่สนใจอะไรแล้ว คนเถื่อนเดินหน้าปราบแม่เมียจอมดื้อใต้ร่างอย่างไม่ทะนุถนอมตามอารมณ์ที่ปะทุขึ้นมา

ปกรณ์รวบข้อมือบางไว้ด้วยมือเดียว มืออีกข้างเลื่อนลงมาเลิกเสื้อยืดตัวโคร่งที่เขาเป็นคนสวมด้วยตนเองเมื่อคืนก่อนออก

มีอากรีดร้องออกมาเมื่อสัมผัสได้ว่าตนเองเปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้าไอ้คนเถื่อน

หน้าอกที่เปลือยเปล่าชูช่อสล้างอวดสายตาที่ถูกความรุ่มร้อนเข้าครอบงำ ยอดปลายถันสีชมพูตัดกับผิวขาว ๆ ตามเชื้อชาติ ส่ายไปมาเล็กน้อยตามการดิ้นของร่างบาง ปกรณ์มองมันราวกับผีเสื้อที่โผบินเชื้อเชิญให้ตนเองตกลงไปบนบ่วงของความสวยงาม

ปกรณ์ก้มลงไปดูดดึง ปรนเปรอด้วยลิ้นร้อน ดื่มด่ำรสชาติที่หอมหวาน มีอาสยิวกาย เสียงครางที่เปล่งออกมาจากปากเล็กสีราวเชอรี่นั้น ยิ่งทำให้คนเถื่อนอยากปรนเปรอโฉมงามให้หลงไหลไปกับประสบการณ์แปลกใหม่

ปกรณ์ปล่อยข้อมือทั้งสองข้างของเมียจอมดื้อ เขาครอบครองเม็ดบัวซ้ายด้วยปากหนา ปรนเปรอด้วยลิ้นร้อน มือขวาไม่น้อยหน้า บีบเคล้นหนักหน่วงที่ปทุมถันอีกข้าง

มีอาที่ถูกปลุกเร้าด้วยมือและปากร้อนจากร่างหนา หลงละเมอไปกับความหวาบหวามแปลกใหม่ หญิงอ่อนวัยไร้เดียงสาหรือจะสู้หมาป่าเชี่ยวประสบการณ์ จากตอนแรกที่ดิ้นรนขัดขืน เพียงไม่นานหญิงสาวกลับให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่

เมื่อชายหนุ่มลูบไล้ผ่านหน้าอกใหญ่ลงไปถึงเอวบาง เนินนุ่มใจกลางสาวถูกมือหยาบลูบเคล้นหนักหน่วงแล้วถูกกลืนกินด้วยปากร้อนระอุ

“มะ ไม่ได้ ตรงนั้นไม่ได้” มีอาละล่ำละลักเอ่ยห้ามด้วยความอาย เธอผงกศีรษะขึ้นมองหัวทุยที่กำลังปรนเปรอเธอด้วยลิ้นร้อนระอุ

คนเถื่อนนอกจากจะไม่ฟัง เขายังดูดดึง ลิ้นกระดกระรัว เน้นย้ำ ๆ กับจุดกระสันของใจกลางสาว

มีอาร่างกายสั่นสะท้าน ปลดปล่อยน้ำหวานออกมา ปกรณ์ไม่รอช้าดูดกินอย่างตะกละตะกลาม นอกจากปรนเปรอและทรมานร่างบางด้วยลิ้นแล้ว คนเถื่อนเหมือนไม่สาแก่ใจ เขาส่งนิ้วร้อนสองนิ้วเข้าไปสำรวจความอ่อนนุ่มในครั้งเดียว

นิ้วร้อนทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดี ชักเข้าชักออก ทั้งปากทั้งมือทรมานร่างงามให้สั่นสะท้านไปทั้งตัว

“อ๊าส์ เจ็บ” มีอาร้องประท้วงเมื่อจุดอ่อนไหวถูกรุกรานด้วยนิ้วร้าย แต่เมื่อลิ้นร้อนสลับมาทำหน้าที่ ความเจ็บก็จางหาย คงเหลือเพียงความเสียวซ่าน

นิ้วของชายหนุ่มที่ถูกความอ่อนไหวตอดรัดทำให้เขาสัมผัสได้ว่าร่างบางกำลังจะไปเยือนสวรรค์ เขาจึงเร่งการทำงานของทั้งปากและมือ

มีอาสะดุ้งเฮือกตาเบิกกว้าง มือเท้าจิกเกร็งเมื่อถึงจุดสูงสุด ปล่อยร่างให้นอนหายใจหอบแรงบนเตียงนอน เธอหลั่งน้ำหวานออกมามากมายจนเลอะปากคนเถื่อน ร่างหนากลืนกินน้ำหวาน ทำความสะอาดเนินอวบด้วยปากจนหมด

หลังจากนั้นชายหนุ่มจึงลุกขึ้นถอดชุดนอนออก ชักรูดแก่นกายที่ใหญ่โต ชี้โด่ผงกหัวทักทายโฉมงาม มีอาตาเบิกกว้าง เพราะตอนนี้เป็นเวลาเช้า เธอจึงเห็นอาวุธของคนเถื่อนได้อย่างชัดเจน

ปกรณ์จับขาบางพาดบ่า คร่อมร่างบางไว้ด้วยร่างหนา กดจูบลงไปบนปาก ตวัดลิ้นเข้าโพรงปากนุ่ม มีอาที่มัวแต่หลงมัวเมากับรสจูบที่ร้อนแรง จึงไม่ทันตั้งตัวเมื่อปกรณ์ดันแก่นกายเข้าช่องทางรักพรวดเดียวมิดด้าม หญิงสาวถึงกับจุกเนื่องจากความใหญ่โตของคนเถื่อน

“เบา เบาหน่อย มันจุก” มีอาประท้วง

ปกรณ์จึงหยุดเพื่อให้หญิงสาวปรับตัว แต่เขาหยุดไว้ได้ไม่นานนัก เพราะช่องทางรักเริ่มตอดรัดบีบอัดตัวตนของเขาจนทรมานไปหมด

“ค่อยยังชั่วยัง ผมไม่ไหวแล้วนะ” ปกรณ์ถามคนใต้ร่างเสียงแหบพร่า

มีอาไม่ตอบ แต่บดเบียดสิ่งอ่อนไหวเข้ากับส่วนที่แข็งขึงแทน ภาษาพูดหรือจะสู้ภาษากาย ปกรณ์จึงเดินหน้าเต็มกำลัง

เสียงครางที่เล็ดลอดออกมาจากกระท่อมใหญ่ของนายหัว ทำให้ป้านิ่มกับลุงเที่ยงมองหน้ากันแล้วยิ้ม ทั้งสองคนหันหลังเดินกลับกระท่อมของตนเอง

“แม่นิ่มว่าครั้งนี้นายหัวคงมีความสุขซะทีไหม” ลุงเที่ยงเอ่ยถามภรรยาเสียงตื่นเต้น

“พ่อเที่ยงเคยเห็นนายหัวพาใครมาบนเกาะนางไม้นี่หรือเปล่าละ คนนี้คงถูกใจนายหัวนั่นแหละ แม่ว่าเรากลับไปบ้านเราก่อนเถอะ คงอีกนาน เดี๋ยวนายหัวหิวก็เรียกเองแหละ”

“น่าสงสารแกงเหลืองของแม่นิ่ม เป็นหมันซะแล้ว” ลุงเที่ยงเอ่ยแซวภรรยา