แต่ไม่ว่าอย่างไร สาวรับใช้ก็ยังพยายามทำหน้าที่ปรนนิบัติผู้เป็นนายของตนเองให้ดี แม้จะสัมผัสได้ถึงความไม่เหมือนเดิม

“คุณหนูไปพักไหมเจ้าคะ บ่าวจะพาไป” สาวรับใช้เสนอแนวคิด

ถึงแม้ว่าช่อลดาจะตระหนักรู้ถึงตัวตนใหม่ของตนเอง แต่ก็ไม่อาจทำใจยอมรับได้อย่างราบรื่น เพราะคุณหนูหวังเจ้าของร่างดั้งเดิมเป็นสตรีร้ายกาจที่ถูกจัดให้อยู่ในลำดับต้น ๆ ของซีรี่ย์ยอดนิยม ซึ่งต่างจากช่อลดาราวกับขั้วบวกและลบ

ปัญหาใหญ่ของช่อลดาก็คือเธอจำเนื้อหาของเรื่องได้เพียงเลือนราง ความบางเบาของมันไม่ต่างจากละอองน้ำกลางไอแดด รู้เพียงแต่ว่าคุณหนูสกุลหวังหลงรักหม่าจ้าวหยางอย่างโง่งม จึงได้ตามกลั่นแกล้งมู่อวี้จูไม่เลิกรา ราวกับว่าอวี้จูเคยฆ่าล้างสกุลของนางอย่างนั้น จนทำให้นางต้องพบจุดจบที่อนาถ!

ช่อลดาเปลี่ยนสีหน้าขณะที่ขีดเส้นใต้...คำว่า อนาถ ในความคิด ด้วยตรรกะมาตรฐานที่ฝังหัวกันไว้ว่าไม่ว่าอย่างไรเป็นตัวร้ายก็ต้องตายอยู่ดี...

“ไม่ต้องตายก็ได้ปะวะ!” ช่อลดาพึมพำออกมาเบา ๆ ขณะพยายามนึกถึงเนื้อเรื่อง แต่ทุกสายความจำเกี่ยวเนื่องกับนิยายเรื่องนี้กลับว่างเปล่าราวกับยังอ่านไม่จบ!

จู่ ๆ หญิงสาวก็เบิกดวงตาขึ้นกว้างราวกับพบแสงสว่างจ้าเบื้องหน้า จนสาวใช้ตรงหน้าผงะออกห่าง เมื่อภาษอตหนึ่งผุดขึ้นมาในความคิด ‘ไม่มีผู้ใดลิขิตชีวิตได้ เท่าการกระทำของเราเอง’

จากแววตาที่เต็มไปด้วยความสับสนและหวาดวิตกกับสถานการณ์ใหม่ แต่เมื่อคิดได้ว่าจะไม่เดินซ้ำรอยเดิมของหวังอ้ายหลิงก็รู้สึกได้ปลดปล่อยตัวเองจากเอกความคิด และในเวลานี้เธอต้องอยู่ห่างจากมู่อวี้จูกับหม่าจ้าวหยาง!

ช่อลดาตั้งปณิธาน!!!

“คุณหนูหวัง ท่านจะกล่าวแก้ตัวหรือไม่?”เสียงเย็นเยียบที่ดังขึ้น ช่อลดาสะดุ้งเฮือก เงยหน้าขึ้นสบตากับบุรุษผู้หนึ่งซึ่งมีสตรีในอาภรณ์สีอ่อนยืนอยู่เคียงข้างกาย

‘นัยน์ตาหวานซึ้ง ใบหน้างามละมุนดุจหยกขาว’ ช่อลดาพึมพำความงดงามของหญิงสาวตรงหน้าที่ประจักษ์แก่ตา ด้วยจำบทขยายความในบุคลิกที่ผู้เขียน เขียนอธิบายเอาไว้ได้ดี ความงดงามของ‘มู่อวี้จู!’ ไม่เกินจริงจากที่ผู้เขียนได้บรรยายเลยแม้แต่น้อย

ในเวลานั้นเอง ช่อลดาก็เหลือบตาไปมองชายหนุ่มที่ยืนอยู่เคียงข้างหญิงสาวอีกครั้ง ใบหน้าที่หล่อเหลา แววตาและสีหน้านิ่งเรียบของผู้สวมใส่อาภรณ์สีดำเป็นเอกลักษณ์ สะท้อนถึงความเย็นชาจากภายในของเขา ทำให้ช่อลดาแน่ใจได้ว่าเขาคือคุณชายรองสกุลหม่า ‘หม่าจ้าวหยาง’ พระเอกของเรื่อง อย่างแน่นอน

และถ้าจำไม่ผิด...ในตอนนี้ ก็น่าจะอยู่ในช่วงซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของโศกนาฏกรรมทั้งหมดของเรื่อง!

“ข้า...เอ่อ!!” ช่อลดาอ้ำอึ้ง ด้วยวิตกกับสายตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชาของคุณชายรองสกุลหม่า

“ข้าไม่ค่อยสบายน่ะ!” ช่อลดายกมือขึ้นแตะขมับ พร้อมก้มใบหน้าลงเล็กน้อยแสดงถึงอาการวิงเวียนอันสามารถอ้างเป็นเหตุปัจจุบันได้อย่างไม่คับข้องใจ ก่อนที่จะรู้สึกว่ามีบางสิ่งแข็งเป็นลำมาสัมผัสถูกหลังมือจึงได้เหลือบตาขึ้นมอง

“นี่...จะชักช้าอันใด เพียงแค่ชี้แจงมา...หรือว่าจะอภัยก็จงทำเถิดคุณหนู อย่าช้าจนเสียเกียรติเลย” หม่าจ้าวหยางคาดคั้น

“คือ...ข้า...” ช่อลดารู้ว่าการแสดงท่าทีอ้ำอึ้งไม่ใช่ทางออกที่ดีในตอนนี้ แต่ตอนนี้การทำอะไรลงไปอย่างพละการ อาจทำให้เธอตกที่นั่งอนาถอย่างนางร้ายในจุดจบของเรื่อง

“ข้าขอตัวช่วย!!” หญิงสาวโพล่งออกมาขณะที่ถูกสายตาหลายคู่จับจ้อง พวกเขาต่างมองหน้ากันไปมา ในใจต่างคนต่างก็งุนงงในน้ำคำอันเต็มไปด้วยลีลาประหลาด

ช่อลดาตัดสินใจรีบกวักมือเรียกสาวใช้ของคุณหนูหวังให้เข้ามาใกล้อย่างพัลวัน ก่อนที่จะกระซิบถามสาวใช้ข้างหู จึงได้ใตระหนักนความเกรี้ยวกราดของคุณชายรองสกุลหม่าในทันที เพราะเขาคลั่งรักจึงอยากกู้หน้าให้มู่อวี้จูนางผู้เป็นดังดอกบัวขาวที่ถูกหวังอ้ายหลิงแดกดันต่อหน้าธารกำนัน พาให้ไฟสุภาพบุรุษในตัวของเขาพุ่งพล่านจนต้องทำตัวเป็นศาลเตี้ยทวงขอความยุติธรรมให้นางเอกของเรื่อง

ช่อลดาสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่ก่อนที่จะปลดปล่อยมันออกมาเป็นสายยาวระบายความอัดอั้นตันใจออกมา เพราะตอนนี้เธอไม่จำเป็นที่จะต้องรับผิดชอบหรือแก้ไขในสิ่งที่ไม่ได้ทำ จึงยกมือขึ้นกุมศีรษะแล้วแสร้งว่ากำลังจะเป็นลม พร้อมกับแสดงท่าทีโซซัดโซเซโอนเอนไปมาราวกับตุ๊กตาล้มลุกตั้งหลักไม่อยู่ แต่ก็ไม่ใจกล้าบ้าบิ่นพอที่จะทิ้งตัวลงกับพื้นเพื่อให้สมจริง

“ข้า...ข้ารู้สึกเวียนศีรษะยิ่งนัก!” หม่าจ้าวหยางคว้าเรือนร่างสตรีผู้บอบบางน่าทะนุถนอมไว้ได้อย่างว่องไว

ช่อลดาแสร้งกลบเปลือกตาลง ก่อนที่จะเปิดหางตาหรี่มองใบหน้าอันเหย่อหยิ่งของชายผู้เป็นเจ้าของลำแขนแข็งแรง! ท่ามกลางเสียงฮือฮารอบตัวที่ดังขึ้นอื้ออึง

ความเคลิบเคลิ้มชั่วครู่ชั่วขณะจู่ ๆ ก็พลันจากไปอย่างรวดเร็วเมื่อความไม่ชอบมาพากลในเนื้อเรื่องที่มุ่งจะให้เกิดคำครหาเสียหาย จึงได้รีบผละออกมาทันที

“ข้าเพียงรู้สึกอ่อนแรงเล็กน้อย ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว น้ำใจของท่านรองแม่ทัพหม่าในครั้งนี้ อ้ายหลิงไม่มีวันลืมเจ้าค่ะ!” ช่อลดารีบเอ่ยขึ้นให้ได้ยินโดยรอบ ด้วยเพราะอยากจะตัดไฟแต่ต้นลม! ขืนปล่อยให้ข่าวลือแบบนี้แพร่กระจายไปจะต้องซวยแน่!