โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังใจกลางกรุงเทพฯ เต็มไปด้วยความเงียบสงบที่หรูหรา โถงทางเดินถูกแต่งด้วยสีขาวสะอาดและแสงไฟสีอุ่นที่สว่างกำลังดี กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้ออ่อน ๆ ลอยคลุ้งในอากาศ บรรยากาศรอบตัวช่างขาวสะอาดเกินไป สะอาดจนทำให้ลลิตารู้สึก “แปลกแยก” อย่างน่าประหลาด

หญิงสาวนั่งอยู่บนเตียงในห้องเพื่อตรวจร่างกาย เพราะคิมหันต์ไม่เชื่อในใบประวัติที่กรอก จึงพาหญิงสาวมาตรวจโรค และความบริสุทธิ์ เตรียมการตั้งครรภ์

ลลิตาสวมชุดคนไข้สีฟ้าอ่อน มือบางกำผ้าห่มแน่น เสียงฝีเท้าแผ่วเบาเรียกให้เธอเงยหน้าขึ้น

พยาบาลสาวในชุดเรียบร้อย ยิ้มให้ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“คุณลลิตาคะ พร้อมเข้าห้องปลอดเชื้อแล้วนะคะ ไม่ต้องกังวลนะคะ ทุกขั้นตอนปลอดภัย และมีทีมแพทย์ดูแลอย่างใกล้ชิดค่ะ”

ลลิตายิ้มบาง ๆ แม้ใบหน้าจะซีดจางเหมือนคนหมดแรง เธอพยักหน้าช้า ๆ เสียงตอบกลับเบาจนแทบไม่ได้ยิน

“ค่ะ…ฉันพร้อมแล้วค่ะ…”

เตียงถูกเข็นออกจากห้อง

ดวงตาของลลิตาจ้องเพดานสีขาวด้านบน มันกว้าง มันโล่ง…แต่กลับทำให้เธอรู้สึกเหมือนกำลังจะหล่นลงในหลุมมืด

1 ชั่วโมงผ่านไป…

ดวงตาคู่สวยค่อย ๆ ลืมขึ้นอีกครั้ง เพดานห้องพักฟื้นปรากฏชัดในสายตา

เธอรู้สึกปวดหน่วงที่หน้าท้องเล็กน้อย แต่ไม่มาก

เสียงหมอดังขึ้นจากปลายเตียง

“ร่างกายของคุณผู้หญิงบริสุทธิ์ และแข็งแกร่งเหมาะสำหรับการตั้งครรภ์มากค่ะ ตอนนี้พักให้เพียงพอ และงดเครียดนะคะ รับรองว่าคุณจะมีเจ้าตัวเล็กๆ เร็วๆ นี้”

เธอพยักหน้าเบา ๆ ขอบคุณหมอด้วยเสียงแผ่ว

“ขอบคุณค่ะ…”

ไม่นานนักเสียงฝีเท้าหนักแน่นก็ดังขึ้นหน้าห้อง ก่อนที่ร่างสูงในชุดสูทดำจะก้าวเข้ามาเงียบ ๆ

คิมหันต์ เขายืนมองเธอจากปลายเตียง ใบหน้ายังคงเรียบเฉย เย็นชา เขารับทราบผลการตรวจร่างกายทุกอย่างแล้ว ไม่น่าเชื่อจริงๆ ว่า ผู้หญิงอายุ 26 ปีในสมัยนี้จะยังบริสุทธิ์อยู่

“ก็ถือว่าคุณไม่ได้โกหกผมในเรื่องประวัติส่วนตัว”

เสียงเขาเอ่ยขึ้นเรียบ ๆ

ลลิตามองเขานิ่ง ก่อนจะพยักหน้าตอบเบา ๆ

“ค่ะ…”

เธอไม่กล้าพูดอะไรไปมากกว่านั้น

..............................................

ห้องนอนสุดหรูบนคฤหาสน์เงียบงันจนน่ากลัว แสงไฟสีส้มนวลอ่อนจากโคมหัวเตียงสาดส่องให้เห็นเพียงครึ่งหน้าเขา ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของชีวิตของเธอในค่ำคืนนี้

"คุณคิม... ฉะ.. ฉันพร้อมแล้วค่ะ"

เสียงลลิตาเบาหวิว ทั้งกลัวทั้งอาย เธอกำผ้าห่มผืนบางแน่นจนข้อนิ้วซีด

คิมหันต์จ้องลึกลงในดวงตาของเธอด้วยแววแน่วแน่

"ผมต้องการลูก คุณก็ต้องการเงินเพื่อรักษาแม่ วิน วินทั้งคู่ เด็กดี... ไม่ต้องกลัว"

คิมหันต์เลื่อนตัวเข้าหาเธออย่างแผ่วเบา มือใหญ่ประคองแก้มเธอขึ้นมาให้สบตา

"ผมไม่ต้องการมีอะไรกับผู้หญิงที่ไม่เต็มใจ บอกมา.. คุณยินยอมเป็นแม่ของลูกผมไหม”

ลลิตานิ่งไปชั่วอึดใจ ริมฝีปากสั่นระริก เธอพยักหน้าอย่างช้าๆ

“ค่ะ”

เสียงตอบเธอแหบพร่า น้ำตาเอ่อคลอแต่ไม่ไหลออกมา ในขณะที่ริมฝีปากของเขาแนบลงมาอย่างแผ่วเบาในคราแรก ก่อนจะลุกลามร้อนแรง

มันคือจุมพิตที่ไม่ใช่เพราะความรัก แต่เต็มไปด้วยพันธะและสัญญา มือของเขาลูบไล้แผ่นหลังของเธอช้าๆ ปลดชุดนอนผ้าฝ้ายออกจากเรือนกาย

เธอสะดุ้งเบาๆ หายใจถี่ แต่อีกใจก็ฝืนตัวเองให้อยู่นิ่ง

"อย่ากลัว..." เขากระซิบข้างหูเธอ "ปล่อยตัวไปตามธรรมชาติ"

ชายหนุ่มเอ่ยจบก็รวบลลิตาไปสวมกอดแน่นหนา บดจูบเร่าร้อนลงมาบนฝีปากอ่อนนุ่มความหิวกระหายที่รุมเร้าภายในกายชนิดหาจุดหยั่งไม่ถึง ส่วนลลิตานั้นก็ตวัดเรียวแขนโอบรอบคอเขาร่างทั้งร่างเต้นเร่ากับกระแสเรียกร้องที่แตกกระจายเป็นความต้องการ

“เราสองคนจะช่วยกันทำลูก....”

เขาพูดระหว่างพรมจูบ แทรกมือในเรือนผม ตรึงศีรษะอีกฝ่ายให้รับจูบหนักหน่วง

“คะ... อื้ออออ~~~~”

ลลิตาครางฮือในลำคอ แววตาเคลิ้มฝันมึนงง เคลิบเคลิ้มไปกับความรัญจวนใจที่กําลังอาบไปทั่วร่างเมื่อเขาประทับจูบร้อนๆ แผดเผาเป็นทางจากลําคอลงมาถึงทรวงอกอิ่มทั้งสองข้างของเธอ จากนั้น เขาก็จับชายชุดนอนลากขึ้นบน สองมือคิมหันต์ตะโบมลูบเรียวขาเปล่าโล่งไล่ตามขึ้นมาถึงความนุ่มนิ่มของจุดอ่อนไหว

เขาฉีกอาภรณ์ขวางกั้นนั้นขาดออกเป็นสองชิ้นในชั่วพริบตา จากนั้นก็ปาผ้าขาดเป็นริ้วไป ตกบนพื้นห้อง เผยให้เห็นร่างงดงามเบื้องหน้า

“สมกับราคาที่ฉันจ่ายไป... เธอสวยมาก”

ถ้อยคําแปร่งปร่าจากคิมหันต์ชวนให้หวามใจ ทำเอาลลิตาเริ่มใจกระหน่ำไม่เป็นจังหวะ เมื่อถูกเขาจับตามองสํารวจทุกตารางนิ้วด้วยสายตาหิวกระหายอย่างเปิดเผย ดวงตาเร่าร้อนของคิมหันต์หวนกลับมาหยุดที่ใบหน้าเธอ

ลลิตาเริ่มสะท้านไฟสวาทจากแววตาเขาส่งความเร่าร้อนแผ่กระจายทั่วร่างอย่างรวดเร็ว

จากนั้น เขาก็รั้งหล่อนเข้าไปแนบตลอดเรือนร่างกํายําเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรง ทุกตารางนิ้วเหมือนถูกครอบครองด้วยเรือนกายสูงสง่า ลลิตาปล่อยตัวให้กับกระแสเร่าร้อนของเขา ปล่อยให้อารมณ์ลึกซึ้งชี้นําคนทั้งคู่

คิมหันต์ใช้ทั้งสองมือและปากเขาจึงซอกซอนรุกรานไปทุกหนแห่งบนเรือนร่างอวบอิ่มงามสะพรั่ง ทั้งแตะต้องสัมผัสลูบไล้เคล้าคลึงดื่มดํากับกลิ่นไอ รสชาติสัมผัสผิวเนื้อนุ่มเนียนแนบใบหน้า ปลุกกระตุ้นลลิตาจนตื่นโพลงขึ้นมา รับรู้ความพิศวาสเกินต้านทาน

ชายหนุ่มเหมือนจะมึนเมากับรสสวาท เขาเคลื่อนริมฝีปากลงมาตามร่องอก พลิกใบหน้าจากด้านหนึ่งไปยังอีกด้าน เพื่อให้ถึงยอดทรวงเต่งตั้งรัดตัวแต่ละข้างโดยสะดวก

คิมหันต์ใช้แขนข้างหนึ่งสอดใต้แผ่นหลังรั้งร่างหล่อนยกขึ้นในลักษณะที่ทําให้ทรวงอกแอ่นชูชัน เพื่อจะดึงดูดหัวนมเข้าสู่อุ้งปากตนเอง แล้วดูดึงเหมือนทารกหิวนม จนลลิตาแอ่นแผ่นหลังปรนเปรอตนเองให้พลางสะอื้นครางครวญเรียกชื่อเขา

“อ๊า….คะ.. คุณคิม คุณคิม.. งื้อออ อ๊า~~~~”

คิมหันต์ดูดดึงจนพอใจแล้วก็ยกศีรษะขึ้นมองดูดวงตาดูแวววาวจากแรงพิศวาสของเขา

เขาก็ซุกใบหน้าแนบลําคอ กระซิบเสียงแหบพร่า แนบหูเม้มใบหูนุ่มนิ่มเบาๆ

“บอกฉันสิ... เธอต้องการให้ฉันทำลูกกับเธอหรือยัง”

จากนั้นก็จูบริมฝีปากเธอบดเคล้าแผดเผาอารมณ์ ใช้ปลายลิ้นโรมรันหยอกเอินริมฝีปาก แล้วพัวพันกับลิ้นของเธอ

ชายหนุ่มถอนริมฝีปากจากหญิงในอ้อมแขน เคลื่อนไหวร่างลงมาตามเนื้อตัวสั่นระริก แนบใบหน้ากับท้องน้อยนุ่มนิ่ม ตวัดลิ้นเลียแอ่งสะดือด้านในอย่างช้าๆ ครั้งแล้วครั้งเล่าจนได้ยินอีกฝ่ายครางเสียงแว่วหวาน

“งื้อออ อ๊า~~~~”

“บอกฉันสิ... ว่าเธอเต็มใจให้ฉันทำลูก”

เขาสั่ง พลางใช้สองมือโลมลูบไปทั่วสะโพกกลมกลึง เพื่อเร่งเร้า

“ฉ... ฉันเต็มใจ” ลลิตาสะอื้นตอบ

“ลลิตา....”

คิมหันต์เรียกชื่อหล่อนพลางเคลื่อนลงต่ำยิ่งขึ้นไปอีก เขาใช้สองมือแยกเรียวขาเพรียวงามออกจากกัน จากนั้นก็เริ่มบรรเลงด้วยริมฝีปากอย่างช้าๆ ไม่รีบร้อน

“งื้อออ อะ อา คะ คุณคิม ลิตา.. ทรมานไม่ไหวแล้ว ยะหยุด อะ อ๊า~~~~”

ลลิตาครวญครางออกมา เว้าวอนขอให้ยุติความทรมานเสียที

แต่คิมหันต์ยังคงฝังริมฝีปากตนเองแนบความหวานฉ่ำของหญิงสาวลึกซึ้งยิ่งขึ้น ยิ่งรู้ว่าเธอสะอาดบริสุทธิ์ เขาก็ยิ่งดื่มด่ำราวกับว่าเป็นอาหารทิพย์

เขายกเรียวขาทั้งสองข้างพาดบ่าตนเอง เพื่อให้ส่วนนั้นของเธอรับการรุกรานจากริมฝีปากอุ่น และลิ้นซอกซอนของเขาได้เต็มที่

หญิงสาวรู้สึกเสียวซ่านเหมือนตัวเองกําลังจะขาดใจตาย ส่ายหน้าบนหมอนไปมา ในช่องท้องน้อยเขม็งเกลียว อยากจะกรีดร้องออกมา ต้องการให้เขาเข้ามาทำลูกเดี๋ยวนี้เลย

แม้ร่างกายหนุ่มแน่นของคิมหันต์จะเรียกร้องการปลดปล่อยแบบเดียวกับลลิตาก็ตาม แต่เขาก็ไม่สามารถหยุดลิ้มรสความหวานฉ่ำของเธอ

“งื้อออ คะ คุณคิม... ฉันจะทนไม่ไหว"

ลลิตาครางกระเส่า เขายิ่งจงใจใช้ปลายลิ้นซอกซอนเธอลึกกว่าเดิมจนกระทั่ง ความเสียวซ่านทะลักออกมา

“อ๊า~~~~”

หญิงสาวครางลั่นความสุขเหมือนระเบิดแตกออก เห็นดวงดาวระยิบระยับไปหมด ความซาบซ่านแผ่ซ่านไปทั่วประหนึ่งคลื่นแห่งความสุขไหลบ่า ทำเอาร่างเธอสั่นระริกไม่อาจช่วยเหลือตนเองได้

คิมหันต์สุดจะทนได้อีกต่อไป เขายกลําตัวแล้วชําแรกส่วนที่แข็งแกร่งที่สุดในกายเขาเข้าลึกลงไปในความนุ่มนิ่มของหญิงสาว เปล่งเสียงแหบพร่าออกมาอย่างซ่านใจ กับรู้สึกถึงกล้ามเนื้อ ภายในบีบรัดดึงเขาเข้าสู่ศูนย์กลางกายที่ร้อนเร้าลึกกว่าเดิม

“ลิตา... ลิตา”

เขาพึมพำชื่อเธอ ขณะที่แทรกแก่นกายร้อนฉ่าเข้าลึกในกายเธอครั้งแล้วครั้งเล่า สอดรับเป็นจังหวะกับการบีบรัดของกล้ามเนื้อภายในที่โอบรอบรัดตรึงเขาไว้

“อะๆ อ๊าๆ คะ คุณคิม งื้อออ อ๊า~~~~”

ลลิตาครางหอบรัว เรียวขาดวัดโอบเอวสอบเขาไว้แน่น มึนเมาเคลิบเคลิ้มไปกับความเสียวซ่านที่ถาโถมเข้าใส่

คิมหันต์ชําแรกเร็วขึ้น หนักหน่วงขึ้นจนเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดพรายบนหน้าผาก เสียงลมหายใจผสานกันในห้วงรัตติกาลที่ไม่มีคำว่า รัก แต่เต็มไปด้วยความร้อนแรงที่ค่อยๆ ไหลวน

เขาถาโถมเข้าใส่หนักหน่วงครั้งสุดท้าย แล้วก็ระเบิดแตกออกลอยขึ้นสูงลิบลิ่ว สาดซัดเมล็ดพันธุ์ที่จะทำลูกเข้าสู่กายเธอ

ไม่นานนัก เสียงหอบหายใจดังประสานกันใต้ผ้าห่ม ลมหายใจอุ่นของชายหนุ่มเป่ารดต้นคอขาวของหญิงสาวที่นอนนิ่ง

ร่างของลลิตาเหมือนถูกตรึงไว้ใต้ร่างเขา ทั้งแน่น ทั้งหนัก และร้อนราวกับถูกเผาไหม้จากภายใน

“คิมหันต์...พอเถอะ...” เสียงเธอสั่นพร่า เจือด้วยความเหนื่อยอ่อนปนสะอื้น

แต่เขาไม่หยุด เขากระซิบเสียงพร่า ข้างหูเธออย่างเอาแต่ใจ

“ไม่ได้…คุณต้องท้องในครั้งนี้”

สัมผัสจากเขาไม่ใช่แค่ร้อนแรง แต่มันลึกซึ้ง ราวกับจะแผดเผาทุกส่วนนุ่มในใจของเธอ

น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลลงเปื้อนหมอน แต่ริมฝีปากกลับไร้เสียงสะอื้น

เธอกล้ำกลืนมันลงลึก เพื่อหาค่ารักษาให้แม่ เธอต้องพลีกายให้เขาเสพสุข

แขนแกร่งโอบรัดแน่นขึ้น เขากระชับกอดราวกับเธอเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในโลก แต่ในใจลลิตา กลับรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเพียงสิ่งของ ร่างที่เขาใช้เพื่อผลิตทายาทสืบสกุล ตามข้อตกลงแสนเย็นชา

ค่ำคืนนั้น ยาวนานจนเธอแทบไม่แน่ใจว่าพระอาทิตย์จะขึ้นอีกครั้งหรือไม่