เสียงคลื่นซัดเบาๆ ชายหาดเงียบสงบยามค่ำคืน

ลลิตาสวมเดรสผ้าพลิ้วสีครีม ยืนเท้าเปล่าบนผืนทราย เธอมองดวงดาวที่ทอแสงเต็มฟ้า โดยมีมือของคิมหันต์จับมือเธอแน่นจากด้านหลัง

“คืนนี้สวยจัง” เธอเอ่ยเสียงเบา

“แต่คุณสวยกว่าทุกคืนที่ผมเคยเห็น” เขากระซิบ

ลลิตาหันกลับมาช้าๆ จังหวะที่เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา คิมหันต์ก้มลงจูบเธอแผ่วเบา จูบที่ไม่มีแรงอารมณ์ ไม่มีความรุนแรง มีแค่ใจ และความรู้สึกลึกซึ้งที่ส่งผ่านกัน และกัน

เขาอุ้มเธอกลับเข้าห้องพักริมทะเลอย่างเบามือ ชุดเดรสถูกปลดออกด้วยปลายนิ้วที่สั่นเล็กน้อย เขาไม่อยากทำร้ายเธออีกแม้แต่นิดเดียว

จากนั้น ก็ประทับริมฝีปากลงบนหลังมือหญิงสาวอย่างรักใคร่ ค่อยๆ ใช้ปลายลิ้นอุ่นร้อนเลียปลายนิ้วแต่ละนิ้ว จนกระทั่งรสชาติของมันทําให้ทุกขุมประสาทในกายเต้นแรง คิมหันต์ได้ยินเธออุทานออกมาเบาๆ จึงลืมตาจ้องริมฝีปากเผยอน้อยๆ เหมือนจะเรียกให้เข้าไปหาความวาบหวาม ชายหนุ่มจึงโน้มศีรษะประทับจูบบนริมฝีปากลลิตาในอาการกระหายหิว

“อึก... อื้อออ~~~~~~”

เขาขยับตัวจนทอดร่างทาบทับหล่อนแนบเรือนกายแข็งแกร่งลงบนเรือนร่างนุ่มนิ่ม สองมือแทรกในเรือนผมยาวสลวยของอีกฝ่าย

ลลิตารับจุมพิตจากเขาด้วยอารมณ์โหยหา ปล่อยใจไปกับความเรียกร้องในส่วนลึกของหัวใจ

“หืม....”

คิมหันต์ครางในลำคออย่างพึงพอใจ กอดรัดร่างหญิงสาวเบียดแนบตนเอง เนื้อตัวสะท้านแทบลุกเป็นไฟ

เมื่อเขาถอนริมฝีปากจากลลิตา เปลี่ยนมาประทับบนซอกคอนุ่มนิ่ม สู่ไหล่เนียนนุ่ม เนินอกเปิดเปลือยผิวเนื้อสาวขาวผ่อง

“ลลิตา....” ไม่รู้เลยว่าเปล่งเสียงเรียกชื่อเธอไปตั้งแต่เมื่อไหร่ อารมณ์มากมายก่อเกิดในตัว เขาฝังหน้ากับร่องอกหอมกรุ่น อย่างไม่อาจหยุดยั้งได้

“คะ.. คุณคิม... งื้อออ~~~~”

ลลิตาครางกระเส่า แอ่นหน้าอกเชิดขึ้นประหนึ่งโหยหาบางสิ่งบางอย่าง

คิมหันต์ตรึงสองแขนของเธอแนบลําตัวทำให้ทรวงอกงดงามคู่นั้นชูชันมากขึ้น ปลายถันสีชมพูอ่อน บนยอดปทุมคู่งาม ความรู้สึกหวงแหนเป็นเจ้าของแผ่กระจายทั่วร่าง เขาใช้มือกอบประคองความงามคู่นั้นไว้ในฝ่ามือ สายตาเปี่ยมด้วย ความชื่นชมของคิมหันต์ เหลือบขึ้นสบตาตื่นตะลึงของลลิตา

“ลิตา.. เธอทำให้ฉันหลงใหลเธอไปหมดทั้งตัว”

พึมพําพลางโน้มศีรษะและริมฝีปากลงมาหาหล่อน แล้วจูบประทับริมฝีปากด้วยจุมพิตแผดเผา ขณะที่ใช้นิ้วหัวแม่มือคลึงเบาๆ ไปทั่วจงอยอีกข้างที่เต่งตั้งชูชัน

“งื้อออ คุณคิม... อะ..อา~~~~”

ลลิตาครางเบาๆ ในเรือนกายสาวรู้สึกวาบหวามใจ ทรวงอกทั้งคู่ราวกับถวิลหาสัมผัสของเขา หล่อนไขว่คว้ามือแข็งแรงดึงให้เขาแนบชิดตนเองมากขึ้น

คิมหันต์ผงกศีรษะ สายตาร้อนแรงหวนกลับมาจับนิ่งที่ทรวงอกอวบอิ่ม ศีรษะเขาโน้มไปหาตําแหน่งที่ฝ่ามือเคยบีบเคล้น ค่อยๆ ดึงดูดปลายถันสีสวยเข้าสู่อุ้งปาก ดูดดึงเบาๆ แล้วหยอกเอินด้วยปลายลิ้นรัวๆ

“อื้ออ อะ อา~~~~”

ลลิตาร้องครางแผ่วเบา ร่างเบียดเข้าหาอีกฝ่ายประหนึ่งช่วยตนเองไม่ได้ ขณะที่เขาเพิ่มแรงกดของริมฝีปาก ใช้ฟันครูดปลายหัวนม จากนั้นก็ตวัดเลีย แล้วเคลื่อนย้ายไปที่ทรวงอีกข้างหนึ่งแล้วทําอาการแบบเดียวกัน

“หืม....”

คำหันต์คำรามในลำคอ เหมือนคนกําลังมึนเมารสชาติอันหวานหอมของสาวสวยที่เป็นของเขาเพียงคนเดียว ก่อให้เกิดความโหยหามากมายสุดหยั่ง

ชายหนุ่มสอดมือเข้าลูบไล้ขาอ่อนเนียนนุ่มของเธอ ไล่เรื่อยไปถึงแอ่งอุ่นตําแหน่งที่เขาปรารถนาจะได้ครอบครองอย่างช้าๆ นิ้วมือเขาสอดเข้าไปด้านในร่างของลลิตาเกร็งรับ เปล่งเสียงร้องกับการรุกราน

“อ๊ะ ! คะ... คุณคิม... อะ..อา~~~~”

ลลิตาสะดุ้งน้อยๆ ครางกระเส่าอย่างรัญจวนใจ เนื้อตัวสะท้านด้วยแรงอารมณ์ที่คิมหันต์ปลุกเร้าเธอ ไม่นานนักน้ำหวานก็พรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย

คิมหันต์รู้ว่าเธอพร้อมแล้ว จึงถอนนิ้วมือออก แล้วตนเองก็ขึ้นทาบทับร่างเธอไว้ โน้มลงจูบริมฝีปากอย่างดูดดื่มล้ำลึก ทรวงอกอวบหยุ่นอยู่ใต้แผงอกเรียบตึงของเขา

ลลิตาตวัดแขนโอบรอบแผ่นหลังเขา

“ลิตา... เธอทำให้ฉันคลั่งได้ทุกครั้ง”

เสียงแตกพร่า ร่างกายโยกขยับเสียดสีรุนแรงเร่าร้อนอย่างห้ามใจไม่อยู่ เขาดําดิ่งลงในกายเธอพร้อมกับเปล่งเสียงครางเร่าร้อน ถาโถมเข้าใส่เหมือนคนไม่รู้จักอิ่ม จนทั้งคู่ต่างครวญครางออกมาด้วยกัน

“อ๊ะๆ อ๊าๆ”

“อ๊า~~~~~”

ร่างกายของทั้งคู่ประสานหล่อหลอมเข้าด้วยกันครั้งแล้วครั้งเล่า

คิมหันต์ก็ปล่อยเมล็ดพันธุ์ของตัวเองเข้าใส่เรือนกายเธอทั้งหมด สายธารอุ่นๆ จากเขาหลั่งล้นลงสู่กายสาว

ลลิตารับรู้ถึงสายธารอุ่นร้อนสุขสมอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อน เรือนกายเกาะเกี่ยวร่างทรงพลังแข็งแกร่งของเขาไว้แน่นเมื่อทะยานสู่จุดสูงสุด ทั้งร่างกระตุกแตกพร่าเห็นดวงดาวพรั่งพราย

ทุกสัมผัส...คือการขอโทษ

ทุกจูบ...คือการยืนยันว่ารัก

และทุกการเคลื่อนไหว...คือความอ่อนโยนที่เขาอยากมอบให้ผู้หญิงคนนี้เพียงคนเดียว

…………………

ในขณะที่คิมหันต์กำลังจะเริ่มหลับไป เขาได้ยินเสียงสะอื้นแผ่ว ๆ จากคนในอ้อมแขน

“แม่…อย่าทิ้งหนูไปนะ แม่…ฮึก…”

เป็นเสียงละเมอที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ลลิตาที่พยายามเข้มแข็งมาตลอดซ่อนความทุกข์ใจเรื่องแม่ที่นอนป่วยเอาไว้

คิมหันต์ล้มลงมองลลิตานอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ผิวหน้าซีดเผือด เปลือกตาชื้น เธอหลับแต่กำลังร้องไห้

เขามองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจที่แน่นขึ้นทุกที เขาโอบเธอเข้ามาในอ้อมกอดอย่างเงียบงัน

กลิ่นกายของเขาแตะจมูกลลิตา ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่น…คุ้นเคย…ปลอดภัย เธอก็เผลอเบียดตัวเข้าไปใกล้ เหมือนรู้โดยสัญชาตญาณว่าอ้อมกอดนี้จะเป็นเกราะปกป้องเธอ

เสียงสะอื้นแผ่วลง เธอกระซิบเบา ๆ ทั้งที่ยังหลับตา

“…อย่าทิ้งหนูนะ…”

เขานิ่งไปไม่ตอบ แต่กระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นอีกนิด

“ฉันจะไม่ทิ้งเธอ…”

เขาพึมพำชิดขมับเธอเบา ๆ น้ำเสียงของเขา มั่นคงกว่าทุกคำพูดที่ผ่านมาในชีวิต

เวลาผ่านไปอีกหลายนาที เธอหลับสนิทในอ้อมแขนเขา ราวกับไม่มีฝันร้ายอีกต่อไป

คิมหันต์ยังคงกอดเธออยู่อย่างนั้น ไม่ได้ผละออกแม้แต่น้อย

ตอนนี้ เขารู้แล้วว่า ไม่ใช่แค่ทายาทสืบสกุลที่เขาต้องการ แต่เธอ คือเจ้าของหัวใจของเขาทั้งดวง