หลิวชวนยืนอยู่เพียงลำพังในครัวของร้านหยูถิง หลังจากที่พ่อครัวติงเดินออกไปตามเถ้าแก่มาชิมซุปบุยยาแบสที่เขาเพิ่งปรุงเสร็จ เขาก้มลงมองหม้อซุปที่กำลังเดือดปุดๆ เบาๆ กลิ่นหอมของขิงและเหล้าจีนลอยกรุ่น ทำให้มุมปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มบางๆ ด้วยความพึงพอใจ

"ถ้าจะให้สมบูรณ์แบบ..." เขาครุ่นคิด ขณะที่สายตากวาดมองไปรอบๆ ครัว "มันต้องกินกับขนมปังปิ้ง"

สายตาของเขาหยุดอยู่ที่หม้อนึ่งซึ่งมีไอน้ำลอยออกมาบางๆ ด้วยความอยากรู้ เขาเดินเข้าไปเปิดฝาหม้อ ทันทีที่ฝาถูกเปิดออก กลิ่นหอมอ่อนๆ ของแป้งสุกใหม่ก็ลอยกระทบจมูก ภายในหม้อ หมั่นโถวสีขาวนวลหกเจ็ดลูกเรียงตัวอยู่อย่างเป็นระเบียบ

"หมั่นโถว..." เขาพึมพำ รอยยิ้มฉลาดแกมเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า "แบบนึ่งก็ดีอยู่หรอก แต่ถ้าปิ้งให้กรอบนอกนุ่มใน มันจะเข้ากับซุปได้ดีกว่าเยอะ"

เขาหยิบหมั่นโถวออกมาสองสามลูก ขนาดพอดีมือ ยังอุ่นๆ จากไอน้ำในหม้อนึ่ง สายตากวาดมองไปรอบๆ จนพบกระทะเหล็กวางอยู่ข้างเตาถ่านที่ยังร้อนอยู่ ความคิดสร้างสรรค์เริ่มทำงาน

วางหมั่นโถวลงบนเขียงไม้ หลิวชวนใช้มีดคมกริบหั่นเป็นแว่นบางๆ หนาประมาณหนึ่งนิ้ว "หนาเกินไปจะปิ้งไม่ทั่ว" เขาพึมพำกับตัวเอง พลางวางชิ้นแป้งเรียงกันอย่างประณีต

เดินไปหยิบขวดน้ำมันงาจากชั้นวางเครื่องปรุง เทใส่ถ้วยเล็กๆ แล้วใช้แปรงจุ่มทาลงบนผิวหมั่นโถวแต่ละชิ้นอย่างพิถีพิถัน "น้ำมันงาจะช่วยเพิ่มกลิ่นหอมและทำให้ผิวกรอบเร็วขึ้น" เขายิ้มกับความรู้ที่ได้มาจากชาติก่อน

ยกกระทะขึ้นวางบนเตาถ่าน ควันจากถ่านลอยอ้อยอิ่งผ่านช่องระบายอากาศ หลิวชวนใช้มือทดสอบความร้อนของกระทะก่อนจะเริ่มวางชิ้นหมั่นโถวลงไปทีละชิ้น เสียง "ฉ่า" ดังขึ้นเบาๆ เมื่อแป้งสัมผัสกับผิวกระทะร้อน

ใช้ตะเกียบพลิกหมั่นโถวชิ้นแรกเบาๆ เสียงกรอบกรุบดังขึ้นยามแตะผิวแป้ง กลิ่นหอมของน้ำมันงาผสมกับกลิ่นแป้งปิ้งกระจายไปทั่วครัว "นี่แหละ" เขายิ้มพึงพอใจ "ที่จะเข้ากับซุปบุยยาแบสได้อย่างลงตัว"

ขณะพลิกหมั่นโถวชิ้นต่อไป ความคิดของเขาล่องลอยไปถึงการผสมผสานวัฒนธรรมอาหารจีนและตะวันตก หมั่นโถวที่เรียบง่าย เมื่อปิ้งจนกรอบ จะกลายเป็นคู่หูที่ลงตัวกับซุปฝรั่งเศส เป็นการสร้างสรรค์ที่เขาภูมิใจ

เมื่อหมั่นโถวทุกชิ้นเปลี่ยนเป็นสีทองอ่อนสวย หลิวชวนคีบใส่จานอย่างประณีต ใช้ผ้าสะอาดเช็ดขอบจานเบาๆ ก่อนยกไปวางข้างหม้อซุปที่ยังส่งกลิ่นหอมอบอวล

หลิวชวนมองดูผลงานตรงหน้าด้วยความพึงพอใจ ไอร้อนจากซุปลอยเป็นสายบางๆ ผสานกับกลิ่นหอมกรุ่นของหมั่นโถวปิ้ง เขาหยิบช้อนขึ้นมาช้าๆ ตักน้ำซุปสีทองแดงอ่อนขึ้นมาชิม รสชาติเข้มข้นแผ่ซ่านในปาก ความหอมของเครื่องเทศผสานกับความหวานของเนื้อปลาและกุ้งอย่างลงตัว

"ถึงปลาจะไม่สดเท่าที่ควร แต่ก็ยังดึงรสชาติออกมาได้ดีทีเดียว" เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะหยิบหมั่นโถวปิ้งขึ้นมาชิ้นหนึ่ง ผิวสีทองกรอบของแผ่นแป้งส่งเสียงกรุบเบาๆ เมื่อเขาจุ่มลงในซุป

น้ำซุปซึมเข้าสู่เนื้อแป้งอย่างช้าๆ หลิวชวนรอจนแน่ใจว่าหมั่นโถวดูดซับน้ำซุปพอดี จึงยกขึ้นกัดคำแรก เสียงกรอบของผิวด้านนอกดังขึ้นพร้อมๆ กับที่เนื้อแป้งนุ่มด้านในละลายในปาก รสชาติของน้ำซุปที่แทรกซึมอยู่ในเนื้อแป้งผสานกับความหอมของน้ำมันงา สร้างความรู้สึกกลมกล่อมที่เขาคุ้นเคยจากความทรงจำในอดีตชาติ

"ใช่... นี่แหละที่ฉันจำได้" เขายิ้มกับตัวเอง นึกถึงร้านอาหารหรูในอนาคตที่เสิร์ฟขนมปังกรอบคู่กับซุปฝรั่งเศส "แค่เปลี่ยนจากขนมปังเป็นหมั่นโถว ก็ได้รสชาติที่คุ้นเคยแต่แปลกใหม่"

เสียงฝีเท้าเร่งรีบดังมาจากระเบียงทางเดิน หลิวชวนรีบวางช้อนลง จัดแจงเช็ดรอยหยดน้ำซุปบนโต๊ะให้เรียบร้อย พอดีกับที่พ่อครัวติงก้าวเข้ามาในครัว หยุดชะงักเมื่อได้กลิ่นหอมประหลาดที่ไม่เคยได้กลิ่นมาก่อนในครัวแห่งนี้

"หลิวชวน! เถ้าแก่กำลังมา นายเตรียมทุกอย่างพร้อมหรือยัง?" พ่อครัวติงถามพลางมองจานหมั่นโถวปิ้งและซุปที่จัดวางอย่างประณีตด้วยความประหลาดใจ

"พร้อมแล้วครับ" หลิวชวนตอบพร้อมรอยยิ้มมั่นใจ "และผมเชื่อว่าซุปนี้จะเปลี่ยนมุมมองของทุกคนที่ได้ลองชิม"

เสียงฝีเท้าหนักแน่นของเถ้าแก่ดังใกล้เข้ามา หลิวชวนยืดตัวตรง หัวใจเต้นแรงด้วยความคาดหวัง เมื่อเถ้าแก่ก้าวเข้ามาในครัว กลิ่นหอมผสมผสานระหว่างความคุ้นเคยของหมั่นโถวและความแปลกใหม่ของซุปฝรั่งเศสปะทะจมูกของเขาทันที

เถ้าแก่หลับตาลง สูดดมกลิ่นหอมเข้าปอดลึกๆ กลิ่นของขิงและเหล้าจีนที่ผสานกับความหอมของน้ำมันงาสร้างความประหลาดใจให้เขา เมื่อลืมตาขึ้น สายตาก็จับจ้องไปที่ชามซุปสีทองแดงและจานหมั่นโถวปิ้งที่วางเคียงกันอย่างงดงาม

"พร้อมจะนำเสนอบุยยาแบสของนายหรือยัง?" เถ้าแก่เอ่ยถาม น้ำเสียงเรียบนิ่งแฝงความสนใจ

หลิวชวนยิ้มกว้าง เขาหันไปหยิบชามลึกขึ้นมาด้วยท่าทางมั่นใจ "เวลาจะเสิร์ฟเป็นรายการเรียกน้ำย่อย เราตักใส่ชามลึก โรยต้นหอมจีนหรือใบโหระพาจีนด้านบนเพื่อเพิ่มความสดชื่น" เขาโรยต้นหอมซอยลงบนผิวซุปอย่างประณีต "ถ้าจะให้ดูหรูหรา เราเสิร์ฟพร้อมหมั่นโถวปิ้ง ส่วนบุยยาแบสที่มีอาหารทะเลอื่น เราเสิร์ฟเป็นรายการอาหารจานหลัก กินกับข้าวสวยร้อนๆ จะเข้าท่าที่สุด"

ระหว่างอธิบาย หลิวชวนจัดวางอาหารสามชุดบนโต๊ะพักในครัว ชุดแรกเป็นบุยยาแบสในชามลึก โรยหน้าด้วยต้นหอมจีนสดเขียว เคียงด้วยหมั่นโถวปิ้งสีทองน่ากิน อีกชุดเป็นบุยยาแบสที่ตกแต่งด้วยกุ้ง หมึก หอย และปูทั้งตัวที่ตัดแล้วเรียบร้อย โรยด้วยใบโหระพาจีนหอมกรุ่น เสิร์ฟคู่กับข้าวสวยร้อน

เถ้าแก่กับพ่อครัวติงมองตาค้างกับศิลปะการจัดจานของชายที่อ้างว่าเป็นเพียงชาวประมง