“ซีซี ตื่นเถอะ น้องอย่าทิ้งพี่ไปนะ อย่าให้พี่อยู่ที่นี่คนเดียว พี่ขอร้องตื่นขึ้นมาเถอะ” น้ำเสียงอ้อนวอนดังขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้มู่ซีที่กึ่งหลับกึ่งตื่นลืมตาขึ้นมาอย่างช้า ๆ แสงแดดยามเช้าส่องผ่านรอยแยกประตูเข้ามายังเตียงนอนไม้เก่า 

 มู่ซีกระพริบตาสองสามครั้งเพื่อปรับสายตา จึงเห็นว่ามีเด็กผู้หญิงรูปร่างผอมแห้ง ใบหน้าซูบผอม มองมาที่ตนเองด้วยใบหน้ากังวล แต่พอเธอตื่นอีกฝ่ายกลับมีสีหน้าโล่งใจและยิ้มออกมา 

“ซีซี น้องฟื้นแล้ว! ขอบคุณสวรรค์ น้องยังมีชีวิตอยู่” เด็กหญิงยังคงพูดไม่หยุด เจ้าตัวรวบตัวเอามู่ซีเข้าไปกอดไว้ ทว่าต้องรีบคลายอ้อมกอดออกเมื่อมู่ซีร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด 

“ซีซี พี่ขอโทษ เจ็บตรงไหนบ้าง พี่ขอโทษ”  เจ้าตัวมองทั่วร่างของมู่ซีอย่างรวดเร็วปนร้อนใจ ปากก็พร่ำขอโทษ มือจับทั่วร่างของน้องสาวหาบาดแผล 

‘พี่เหรอ เด็กตรงหน้าก็อายุไม่น่าเกินสิบห้า จะมาเป็นพี่เราได้ไง’ มู่ซีคิดด้วยความแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา 

“ซีซี น้องฟื้นแล้วพี่ดีใจมาก วันนี้น้องนอนพักผ่อนไปก่อนนะ พี่ต้องออกไปทำอาหารแล้ว อีกสักพักพี่จะแอบเอาอาหารมาให้ น้องทนหิวอีกหน่อย รอทุกคนออกไปทำงานก่อน” เด็กหญิงว่าแล้วก็จัดผ้าห่มผืนเก่าคลุมไปบนร่างของคนบนเตียง พร้อมประโยคหลังที่ก้มลงมากระซิบบอกเสียงเบา คล้ายกับกลัวว่าจะมีคนได้ยิน 

มู่ซีได้แต่มึนงง ทว่าก็พยักหน้ารับไปด้วยความไม่เข้าใจ 

“พี่ไปก่อนนะ” 

 เด็กหญิงเอ่ยอีกครั้งก่อนเดินออกไปจากห้อง จะว่าห้องก็ไม่ถูกเพราะเมื่อประตูปิดลง มู่ซีจึงได้มีโอกาสมองสถานที่ที่ตนเองอยู่ มันเป็นห้องสี่เหลี่ยมขนาดเล็ก มีหลังคามุงด้วยหญ้าหรือฟาง ทั้งยังมีรอยรั่ว ฝาผนังเป็นไม้ไผ่สาน ในห้องไม่มีอะไรนอกจากเตียงไม้ไผ่ มีตู้ใส่เสื้อผ้าเก่าๆ หลังหนึ่ง กับตะเกียงเก่ามีรอยน้ำมัน ตรงกลางห้องมีก้อนหินสี่ก้อนและฟืนอีกกองใหญ่ 

‘ที่นี่มันที่ไหนกันแน่ หรือว่าเรากำลังฝัน ถ้าฝันทำไมรู้สึกเจ็บจริงๆล่ะ’ มู่ซีคิดก่อนนิ่วหน้า  

เมื่อรับรู้ว่ามีความทรงจำบางอย่างที่ไม่ใช่ของตนเองปรากฏขึ้นในสมอง มู่ซีถึงกับต้องหลับตาลง เพราะความทรงจำเหล่านั้นมันไหลหลากเข้ามาดั่งน้ำป่า ถึงแม้ว่าไม่มีอาการเจ็บปวดอะไร แต่มันเหมือนดูหนังความเร็วคูณสิบยิ่งดูยิ่งอยากอาเจียนออกมา  

เวลาผ่านไปมู่ซีจึงรู้ว่าตอนนี้เธอได้ย้อนเวลากลับมายังสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี 1985 หรือที่หลายคนรู้จักว่ายุค 80! ยุคแห่งการเปลี่ยนแปลงประเทศไปสู่การพัฒนาด้านเศษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม 

เธอคือคนในอนาคตปี 2024 เป็นปีที่ทุกอย่างเจริญหมดแล้ว ถึงกับต้องยกมือขึ้นก่ายหน้าผาก วิญญาณของเธอดันมาเข้าร่างเด็กอายุ 7 ขวบ ที่ชื่อว่ามู่ซี ส่วนเด็กผู้หญิงก่อนหน้านี้เป็นพี่สาวของมู่ซี ชื่อมู่เซียนอายุ 10 ขวบ ทั้งคู่เป็นหลานสาวบ้านลูกชายคนเล็กของครอบครัวมู่  

พ่อแม่ของสองพี่น้องมู่เสียชีวิตจากเหตุการณ์โรงงานแก๊สระเบิด ทั้งคู่เข้าช่วยเหลือเจ้าของโรงงานที่ออกมาไม่ได้จนต้องจบชีวิตลง เจ้าของโรงงานซาบซึ้งน้ำใจมอบเงินชดเชยที่สองสามีภรรยาช่วยช่วยชีวิตให้กับย่ามู่ 3,000 หยวน เพราะรู้ว่าทั้งสองคนมีลูกสาวที่ยังเล็กอยู่ แต่ต้องมาตายเพราะช่วยเหลือเขา 

ทว่าแทนที่เด็กสองคนจะได้รับการดูแลที่ดีหลังจากพ่อแม่เสียชีวิต กลับถูกขับไล่ออกมาอยู่ห้องเก็บฟืนของบ้าน นอกจากต้องทำงานบ้านทุกอย่าง รับใช้คนในบ้านมู่แล้ว หนังสือก็ไม่ได้เรียน ต้องไปทำงานในแปลงนาอีก ย่ามู่ซึ่งเป็นแม่เฒ่าของบ้านมีอำนาจสูงสุดนางให้เหตุผลว่าสองพี่น้องมู่เป็นผู้หญิงโตขึ้นก็แต่งงานออกจากบ้าน สู้เก็บเงินไว้ให้ มู่กวง มู่ฉี หลานชายของนางเรียนจะดีกว่า เพราะทั้งสองโตขึ้นจะได้เป็นที่พึ่งพิงแก่ครอบครัว  

มู่กวงอายุ 8 ขวบ อีกฝ่ายกับพี่สาวอย่างมู่หมิ่นจูที่เป็นหลานสาวใหญ่จากบ้านลูกชายคนโตของบ้าน และมู่ฉีหลานชายบ้านลูกชายคนรองอายุเท่ามู่เซียนได้เรียนหนังสือ เด็กทั้งสองบ้านได้เรียนหนังสือยกเว้นบ้านสามที่ไร้พ่อแม่ 

ลุงใหญ่กับลุงรองมู่ทำงานในโรงงานแปรรูปผัก ผลไม้ในเมือง ส่วนสะใภ้ทั้งสองและสองพี่น้องมู่เซียน มู่ซีทำงานในแปลงนาของบ้าน แต่ตอนนี้เหลือเพียงสามคนคือป้าสะใภ้ใหญ่และสองพี่น้องมู่ ส่วนป้าสะใภ้รองกำลังตั้งครรภ์อยู่ผู้เป็นย่าหวังได้หลานชายจึงให้ลูกสะใภ้พักเพื่อบำรุงเด็กในท้อง 

มู่ซีเสียชีวิตทันทีหลังล้มหัวกระแทกพื้น โชคร้ายที่มีก้อนหินแถวนั้น ถ้าไม่มีอาจยังรักษาชีวิตเอาไว้ได้ เพราะไม่ได้กินข้าว ไม่ได้กินอาหารดี ๆ ตั้งแต่พ่อแม่เสียชีวิต ทำให้ขาดสารอาหาร ต้องทำงานในแปลงนาทั้งที่อายุเพียงเจ็ดขวบ สุดท้ายเมื่อไม่มีอะไรตกถึงท้องก็ไร้เรี่ยวแรง 

หญิงสาวในคราบเด็กผู้หญิงถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นความยากลำบากของสองพี่น้อง ชาติก่อนมู่ซีไม่สามารถช่วยพี่สาวได้ แต่มู่ซีคนนี้ไม่ใช่เธอเคยเป็นผู้ใหญ่มาก่อนจะช่วยเหลือพี่สาวเพียงคนเดียวให้ได้ 

ก่อนหน้านี้มู่ซีแอบได้ยินย่ามู่คุยกับแม่สื่อที่มาทาบทามพี่สาวของเธอให้ไปแต่งงานกับพ่อหม้ายเมียตายที่อายุมากกว่าพ่อของพวกเธอ ทั้งชื่อเสียงที่เลวร้ายแต่งงานกี่ครั้งภรรยาก็ตายหมด แอบได้ยินว่าอีกฝ่ายชอบทรมานผู้หญิงแต่มีหลายบ้านให้ความยินยอมเพราะไม่อยากเลี้ยงเด็กผู้หญิง เมื่ออายุครบสิบแปดปีก็ถูกส่งไปแต่งงานกับพ่อหม้ายคนนี้ทันที 

ถ้ามู่เซียนแต่งงานออกไปคงชะตากรรมเดียวกันกับผู้หญิงอีกหลายคนที่ตายไป และสินสอดยังมีเพียง 50 หยวน แต่ย่ามู่ไม่ต้องการมีภาระขอเพียงได้เงินก็ยอมแลกกับสองพี่น้องมู่ 

ใช่แล้ว มู่ซีในปี 2024 เธอเพิ่งเรียนจบจากสถาบันชั้นนำระดับประเทศ สาขาการท่องเที่ยวและการจัดการโรงแรม ทั้งเพิ่งได้เข้าทำงานในบริษัทเว่ยตู ในตำแหน่งพนักงานขายห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมในเครือเว่ยตู ซึ่งเป็นบริษัทที่มีธุรกิจในเครือมากมาย ไม่ว่าจะเป็นโรงแรม ห้างสรรพสินค้า ร้านอาหาร ร้านสปา หรือสนามกอล์ฟ 

ชาติก่อนมู่ซีมีพี่สาวชื่อมู่เซียนเหมือนกัน มู่เซียนเรียนแค่การศึกษาภาคบังคับก็ออกมาทำงานส่งเสียให้มู่ซีได้เรียนหนังสือ จนในวันที่มู่ซีเรียนจบได้มีงานทำ ในวันเดียวกันเธอก็ได้รับข่าวร้ายจากป้าข้างบ้านบอกว่าพี่สาวเสียชีวิต มู่ซีถึงกับล้มทั้งยืน เธอไม่เคยรับรู้มาก่อนว่าพี่สาวต้องสูญเสียคนรักไปก็เพราะเธอ มู่เซียนไม่ยอมแต่งงานกับคนรัก ทำให้แฟนหนุ่มหันไปคบหากับผู้หญิงคนอื่น ทั้งที่มู่เซียนขอเวลาแค่รอให้มู่ซีเรียนจบเท่านั้น 

ในวันที่เธอกำลังจะไปหาคนรักเพื่อบอกว่าพร้อมจะแต่งงานแล้ว กลับเจอแฟนหนุ่มกำลังพาผู้หญิงอีกคนไปฝากครรภ์ มู่เซียนเสียใจมากแต่เก็บเงียบไว้ไม่ยอมบอกน้องสาว เพราะไม่อยากให้น้องต้องเสียสมาธิตอนสอบเทอมสุดท้าย ผู้หญิงคนนั้นยังตามมารังควาญและด่าทอมู่เซียนว่าแย่งสามี คนแถวนั้นซุบซิบและรังเกียจมู่เซียน พี่สาวของเธอทนไม่ไหวจึงได้ตัดสินใจฆ่าตัวตายในวันที่เธอส่งน้องให้ถึงฝั่งแล้ว 

มู่ซีมารู้เรื่องราวทั้งหมดทีหลังในวันที่เดินทางกลับชนบท ถึงแม้ว่าฝนจะตกหนักขนาดไหน มู่ซีก็ดันทุลังจะกลับไปหาพี่สาวให้ได้ สุดท้ายรถก็เสียหลักตกข้างทาง นี่จึงเป็นสาเหตุให้วิญญาณของมู่ซีมาเข้าร่างมู่ซี 

“เฮ้อ มู่ซี ตอนนี้ฉันมาอยู่ในร่างของหนู ไม่ต้องเป็นห่วงพี่สาวนะ ฉันจะถือว่ามู่เซียนก็คือพี่สาวของฉันเหมือนกัน วางใจได้ ฉันจะปกป้องพี่สาวของหนูเอง” มู่ซีหลับตาแล้วระลึกถึงวิญญาณของร่างนี้ เหมือนกับมู่ซีรับรู้ความตั้งใจจริง กระท่อมหลังนี้ถึงกับสั่นเล็กน้อยแล้วก็เงียบหายไป 

“มาลองดูกันสักตั้ง ว่าฉันคนยุค 2024 จะต้องมาเสียรู้คนยุคอดีต ถ้าออกไปจากบ้านมู่ไม่ได้ ก็คืนเกียรตินิยมอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งไปเถอะ มู่ซี”  

เสียงของมู่ซีเอ่ยออกมาอย่างหนักแน่น ชาติที่แล้วเธอไม่มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณพี่สาว  

ชาตินี้แหละ มู่ซีคนนี้จะปกป้องพี่สาวเอง