หญิงสาวผิวพรรณขาวผ่องดูนุ่มเนียน เส้นผมสีดำถูกเกล้ามวยไว้อย่างง่ายๆ แต่งกายเรียบๆ หากไม่อาจปกปิดความงดงาม แต่เมื่อมีสตรีอีกนางมายืนเคียงข้าง สตรีนางแรกนั้นกลับดูธรรมดาในทันที

สตรีที่มาใหม่พลันแย้มยิ้ม รอบข้างดูสว่างสดใส ดวงตากลมโตทอประกาย รูปร่างอวบอิ่มชวนมอง อกเอวกลมกลึงเด่นชัด ขับให้ยิ่งดูเย้ายวน ผิวขาวราวหิมะดูละมุนตา ผมสีดำยาวสลวย ใบหน้ารูปไข่ ริมฝีปากอวบอิ่ม งดงามจนแทบหยุดหายใจ แต่สิ่งที่ทำให้ต้องหยุดหายใจจริง ๆ ก็เมื่อได้ยินสตรีนางแรกเอ่ยเรียกโฉมสะคราญนางนั้น

“คุณหนูใหญ่เจ้าคะ....” ชายผู้นั้นเหม่อลอยไปทันที นี่หรือคุณหนูใหญ่ที่ใครต่อใครร่ำลือว่ามีสภาพไม่น่าดู นี่มันเทพธิดาต่างหาก งดงามจนหยุดลมหายใจผู้คน !

“คุณหนูใหญ่เจ้าคะ ตอนนี้ในจวนต่างร่ำลือถึงเรื่องคุณหนูใหญ่กันไม่หยุดเลยเจ้าค่ะ มีบ่าวรับใช้หลายคนพยายามวนเวียนใกล้ ๆ เรือนของคุณหนูมาหลายวันแล้ว” เสี่ยวจูบอกถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้น

เจียงลี่มี่หลับตาลงอย่างเกียจคร้าน เมื่อคืนนางเล่นหมากกระดานกับเสี่ยวจูจนดึก

“พวกเขานินทาข้าจนข้าคร้านจะใส่ใจแล้ว เจ้าอย่าได้สนใจเลย เสี่ยวจู”

เสี่ยวจูส่ายหน้า ครั้งนี้ต่างไปจากเดิมมากนัก จากคำนินทากลายเป็นคำชม “ไม่ใช่เจ้าค่ะ คนในจวนกล่าวถึงความงามของคุณหนูใหญ่เจ้าค่ะ”

เจียงลี่มี่ที่หลับตาอยู่ลืมตาขึ้นทันที ความงามของนางเช่นนั้นหรือ จะเป็นไปได้อย่างไร เมื่อนางและเสี่ยวจูคลุมผ้า ปกปิดร่างกายและใบหน้าตลอด

“มีสิ่งใดผิดพลาด ข้ากับเจ้าล้วนระวังตัว”

เสี่ยวจูนึกอยู่ครู่ก็พอคาดเดาได้ “น่าจะเป็นวันนั้นเจ้าค่ะ ที่อากาศร้อนอย่างยิ่ง ข้ากับคุณหนูจึงออกไปรับลมตอนเย็น ต้องเป็นวันนั้นแน่ ๆ ข้ามั่นใจ”

เจียงลี่มี่เริ่มวางแผนอีกครั้ง ตอนแรกตั้งใจจะปกปิดไปอีกสักหน่อย แต่ในเมื่อเป็นแบบนี้ เธอต้องเปลี่ยนแผน รูปร่างหน้าตาของนางตอนนี้จัดว่างดงามไร้ตำหนิ แม้ไร้การแต่งแต้มก็ไม่ด้อยไปกว่าสตรีอื่น

“เช่นนั้นก็ไม่ต้องปกปิดอีกต่อไป วันนี้พาข้าออกไปรับลมด้านนอก”

เสี่ยวจูมีสีหน้าลังเล ตอนนี้คุณหนูใหญ่แข็งแรงมากขึ้น ไร้ร่องรอยการป่วยไข้ เพียงแต่เรี่ยวแรงยังไม่คืนกลับมาดังเดิม ยังต้องให้นางช่วยพยุงเดินในบางครั้ง เพียงแต่...

“ข้าเกรงว่าจะมีคนคิดร้ายกับคุณหนูใหญ่เจ้าค่ะ”

เจียงลี่มี่อมยิ้มก่อนจะเอ่ยปาก “ไม่ต้องกังวลถึงเพียงนั้นหรอก เสี่ยวจู”

“ไม่ได้เจ้าค่ะ ข้าและคุณหนูใหญ่เป็นสตรี อย่างไรก็ต้องระวังตัว และท่านก็เป็นคู่หมั้นของเหวินอ๋อง แต่ตอนนี้ข้ามีเรื่องไม่เข้าใจเจ้าค่ะ”

“เจ้าไม่เข้าใจเรื่องใด”

“ตอนนี้ท่านมีหน้าอกใหญ่กว่าข้ามาก ทั้งๆ ที่ท่านดื่มยาของข้าไปหม้อเดียว เหตุใดจึงใหญ่โตมากกว่าข้าที่ดื่มไปหลายหม้อ ต้องมีสิ่งใดผิดพลาดแน่ ๆ”

เจียงลี่มี่หัวร่อคิกกับคำพูดของเสี่ยวจู เคล็ดลับของเสี่ยวจูได้ผลดีเกินคาด ตอนนี้เธอมีส่วนโค้งส่วนเว้า รูปร่างจัดว่าทรงเสน่ห์ สวยเซ็กซี่จนเธอเองยังปลาบปลื้ม ตอนเธอเป็นดาราดัง หุ่นยังไม่เป๊ะปังขนาดนี้

“ช่างเถอะ อย่าใส่ใจเลย มีมากมีน้อยก็เท่านั้น เพราะข้ารู้ว่าเจ้าไม่คิดแต่งงาน จะมีมากไปทำไม ฮ่าฮ่าฮ่า”

เสี่ยวจูหน้านิ่ง จริงสินางไม่เคยคิดจะแต่งงาน เพราะทั้งชีวิตของนางมอบให้คุณหนูใหญ่ไปแล้ว นางสาบานหน้าหลุมศพท่านแม่ว่าชาตินี้จะติดตาม ดูแลรับใช้คุณหนูใหญ่ไปชั่วชีวิต ไม่คิดแยกจาก หากตายก็ขอตายไปด้วยกัน

“คุณหนูใหญ่ท่านหยอกล้อข้าอีกแล้ว ข้าเป็นสตรีก็ต้องอยากสวย อยากงาม จริงสิคุณหนู ข้าได้ยินมาว่า ตอนนี้คุณหนูเหมยฮวาก็งดงามขึ้นมากเช่นกัน ร่ำลือกันหนาหูว่างดงามล่มเมือง บุรุษใดพบเห็นต่างลุ่มหลง”

เจียงลี่มี่หรี่ตา ผ่านไปเพียงปีเดียวเหมยฮวาก็งดงามขึ้นอย่างนั้น แต่จะงดงามขนาดไหน สู้เธอได้หรือไม่ เรื่องนี้ก็ต้องวัดกันสักหน่อย

“เสี่ยวจูพาข้าไปรับลม ยิ่งคุยข้ายิ่งรู้สึกร้อนนัก”

เสี่ยวจูหรี่ตา ก่อนจะยิ้มอย่างรู้ทัน “เช่นนั้นก่อนออกไป ข้าจะแต่งแต้มสีสันบนใบหน้าให้ท่านเล็กน้อย หาชุดงามๆ ที่ใส่สบายให้เปลี่ยนก่อน ท่านจะได้สบายตัว”

เจียงลี่มี่อมยิ้ม เสี่ยวจูช่างรู้ใจเธอนัก จากนั้นเสี่ยวจูก็ช่วยเจียงลี่มี่แต่งตัวแต่งหน้าอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็พยุงเจียงลี่มี่ออกมาด้านนอก พบเจอบ่าวชายหญิงหลายคนกำลังเดินผ่านไปมา

เจียงลี่มี่ที่เห็นพวกเขามองมาก็ส่งยิ้มบางๆ ให้ ทำเอาคนเหล่านั้นรู้สึกใบหน้าเห่อร้อน หัวใจเต้นแรง บ่าวรับใช้ชายหลายคนก้มหน้าลงด้วยความขวยเขิน เพียงเท่านี้ เรื่องความงามของเจียงลี่มี่ก็แพร่กระจาย ผู้คนต่างเปรียบเทียบความงามของเธอกับเหมยฮวา

“แล้วใครงดงามมากกว่ากัน” เจียงลี่มี่ถามในอีกหลายวันต่อมาขณะกำลังรดน้ำต้นเหมยแดง