ตอนที่ 1 บทนำ ดอกไม้กลางฝูงผึ้ง

เพราะ ‘น้ำมนต์’ นางแบบน้องใหม่ไม่ยอมนอนกับเจ้าสัวซาดิสม์หื่นกามจึงทำให้เธอต้องตกที่นั่งลำบาก เคราะห์ซ้ำกรรมซัดหรือโชคชะตาหนุนนำให้พบกับ ‘ราเชนทร์’ ชายหนุ่มปริศนาที่เข้ามาช่วยเธอจากห้วงเวลานรกได้ทันท่วงที แต่เด็กสาวหารู้ไม่ว่าชายคนนี้อาจจะร้ายกาจกว่าร้อยเท่าพันทวี น้ำมนต์จะจัดการกับผู้ชายใจร้ายให้อยู่หมัด หรือจะถูกจัดการซะเอง…

มนตร์ลดา เลิศพาณิชย์ภัคดี หรือน้ำมนต์ นักศึกษาชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ สาขาอัญมณีและเครื่องประดับ มหาวิทยาลัย B ควบอาชีพนางแบบ พริตตี้ และเน็ตไอดอล เธอโด่งดังมาจากคลิปไวรัลเมื่อสามปีก่อน ซึ่งเป็นคลิปงานเดินแบบงานประมูลการกุศลผ้าไหมท้องถิ่นและอัญมณีไทยประจำปี โดยมีมนต์ลดา เด็กมหา’ลัยฯ B ปี 1 พ่วงตำแหน่งดาวมหาวิทยาลัย ร่วมเดินแบบสร้อยบุษราคัมล้อมเพชรเส้นที่ประกวดได้รับรางวัลที่สองระดับอาเซียน

แม้มนต์ลดาจะไม่ได้เดินชุดฟินาเล่ แต่ด้วยดวงหน้าสวยได้รูปผิวพรรณนวลลออ ดวงตากลมโตพร้อมกับสายตาที่ทรงเสน่ห์สะกดสายตาผู้ที่เข้ามาชม ท่วงท่าการโพสงดงามกำลังดี ทรวดทรงสวยได้รูปที่มาเข้าชมงาน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นนักธุรกิจวัยกลางคน พอมีเนางแบบหน้าใหม่ขึ้นมายืนบนเวทีจึงเรียกเสียงฮือฮาให้กับงานเดินแบบการกุศลครั้งนั้น เด็กสาวถูก ‘พี่บัว’ เจ้าของโมเดลลิงทาบทามเพื่อยื่นข้อเสนอให้มาทำงานด้วยกัน หลังจากนั้นทำให้มนต์ลดาเริ่มมีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อย ๆ ในวงการเดินแบบ ด้วยความงดงามและความสามารถในการพรีเซนต์สินค้าของมนต์ลดาได้แพร่สะพัดไปอย่างรวดเร็ว งานต่าง ๆ เริ่มเข้ามาไม่ขาดสาย แต่นั่นก็เป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น

“พี่บัวคะ น้ำมนต์ไม่รับงานกินข้าวกับเสี่ยพวกนั้นนะ”

“น้องน้ำมนต์จ๊ะ ก็แค่ยื่นโพสที่งานแป๊บหนึ่ง แล้วแวะกินข้าวต่ออีกมื้อเดียวเอง ไม่มีอะไรเสียหายหรอก” พี่บัวพูดอย่างชักจูงใจ

“ไม่เอาค่ะ พี่บัวหางานอื่นให้น้ำมนต์หน่อยนะคะ”

“แต่ถ้าไปกินข้าวต่อได้เงินมากกว่าที่ยืนเป็นพิธีกรถึงสามงานเลยนะ งานง่าย งานสบาย แค่กินข้าวเอง ไม่ได้ไปขายตัวสักหน่อย” พี่บัวพยายามจะชักจูงใจมนต์ลดา แต่กลายเป็นว่าเธอยิ่งโกรธจัด

“นี่ พี่บัว พี่ดูถูกน้ำมนต์มากเลยนะ”

“พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น ก็หนูบอกพี่เองนี่ว่าช่วงนี้ต้องหาเงินก้อนไปโปะหนี้ที่พ่อไปกู้เฮียอะไรนั่น หนูรับงานนี้งานเดียวใช้หนี้ได้เลยนะ” พี่บัวพูดพลางยกตัวอย่างเด็กในสังกัดอีกหลายคนที่ยอมรับงานเอ็นฯ จนได้ดิบได้ดี เผื่อมนต์ลดาจะเปลี่ยนใจ

“ไม่ค่ะ น้ำมนต์ยืนยัน ช่วงนี้พี่บัวรับงานให้หนูเยอะหน่อยก็ได้ค่ะ แต่ไม่เอางานที่ต้องไปกินข้าวกับเสี่ยพวกนั้นก็พอ” เด็กสาวยันคงยืนกรานด้วยเสียงจริงจัง

“โอ๊ย เด็กคนนี้นี่ นึกว่าตัวเองวิเศษกว่าคนอื่นเขาหรือยังไงยะ” พี่บัวกอดอกบ่นอย่างเอือมระอา

การที่มนต์ลดาเลือกรับงานทำให้เธอเสียรายได้ก้อนโตอยู่เสมอ ก็ไม่แปลกที่พี่บัวจะแสดงอาการไม่พอใจออกมานั่นยิ่งแสดงให้เห็นถึงความเห็นแก่ตัวของพี่บัว

“พี่บัว…มนต์ได้ยินนะคะ”

“ก็บ่นให้ได้ยินเนี่ยล่ะ คนอะไรวะ เอางานสบายมาให้ไม่ชอบ อยากทำงานพูดงก ๆ ยืนโพสหลังแทบหัก” พี่บัวบ่นเด็กในสังกัดก่อนจะโทรศัพท์หาเด็กคนอื่นให้รับงานแทน และแน่นอนว่างานสบายเงินดีแบบนี้ใครต่างก็รีบรับ ติดแค่ว่าลูกค้าส่วนใหญ่ชอบเลือกเธอ ทำให้พี่บัวหงุดหงิดทุกครั้งที่เด็กสาวปฏิเสธ แต่พี่บัวไม่มีทีท่าจะยอมแพ้ ยังแอบรับงานแนวนี้ให้มนต์ลดาหนักใจอยู่เรื่อย ๆ โดยอ้างว่าไม่รู้ แล้วให้เธอยินยอมอย่างเลี่ยงไม่ได้ และหลายครั้งนางแบบสาวก็ทำกิริยาไม่ค่อยน่ารัก เดินออกไปก่อนที่จะเกินเลยไปกว่านั้น

การที่มนต์ลดาต้องอดทนกับการกระทำของพี่บัว เพียงเพราะต้องทนจ่ายหนี้ที่ผู้เป็นพ่อสร้างเอาไว้ ส่วนคุณแม่ก็หลงพ่อหัวปักหัวปำ เธอยังไม่แน่ใจว่าบรรดาเจ้าหนี้พวกนั้นจะมาทำร้ายวันไหน มนต์ลดาหาเงินได้เยอะก็จริงแต่แทบไม่มีของแบรนด์เนมดี ๆ ใช้ อาศัยเพียงเจ้าของแบรนด์ส่งมาให้โปรโมตเท่านั้น…

ยืนยันการสนับสนุน

คุณต้องการสนับสนุนนักเขียนด้วยจำนวนเงิน [จำนวนเงิน] บาท ใช่หรือไม่?

โพสต์ข้อความ