เซลีนกำลังเดินเข้าไปในห้องรับแขก ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนกับว่าตนเองกำลังเดินเข้าไปในห้องเชือด ทั้งที่เธอก็ไม่ได้ทำอะไรผิด แต่คำพูดของพี่บอดี้การ์ดที่บอกว่าคุณนิโคลัสกำลังอารมณ์ไม่ดี กับการที่พี่เจสันเป่าหู ทุกวันว่าเขาดุ ทำให้เซลีนใจแป้วไปหมดแล้ว

เมื่อเธอเดินมาถึงกลางห้อง ก็เห็นนิโคลัสกำลังนั่งทำหน้าบึ้งอยู่ที่โซฟา เซลีนจึงเดินเข้าไปหาด้วยท่าทีสงบเสงี่ยม

“สวัสดีค่ะมิสเตอร์ไวท์ คุณเรียกฉันมาพบ ไม่ทราบว่ามีอะไรหรือเปล่าคะ” เซลีนถาม

“นั่งลงชิ และผมไม่ชอบคนที่ไม่ทำตามคำสั่ง”

เซลีนยังจับต้นชนปลายไม่ถูก เธอไม่ใช่ลูกน้องเขา มาพูดกับเธอ แบบนี้ได้ไง ทีเมื่อก่อนฉันยังโน้นฉันยังงี้ ตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นผม สรุปมัน ดีหรือแย่เนี๊ยะ อีกอย่างตอนนี้เธอก็หิวมากด้วย อารมณ์ของเธอไม่ปกติแน่นอน ยิ่งมาได้ยินคำพูดที่ไม่ให้เกียรติจากปากเขาอีก เธอยิ่งอารมณ์ไม่ดีมากขึ้นอีก

“ฉันทำอะไรผิดคะ คุณบอกมาเลย ฉันไม่อยากเล่น 20 คำถาม”

เซลีนเริ่มถามเสียงห้วนขึ้น

“ผมเคยบอกให้คุณเรียกผมว่า นิค จำได้ยัง”

‘ห๊ะกะอีเรียกชื่อก็เอามาเป็นปัญหาได้ เมนส์ไม่มาหรือไงนิ’ เซลีนคิดในใจ

“ไม่ต้องแอบด่าผมในใจ”

“คุณรู้ได้ไงว่าฉันด่าคุณในใจ”

อะไรกันผู้ชายคนนี้มานั่งอยู่ในใจเธอหรือไง เธอเกิดคำถามมากมายกับการกระทำของเขา แต่ก็ไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด จึงได้แต่ทำหน้าเรียบ ๆ แล้วถามเขาต่อ...เพื่อไม่ให้เสียเวลา

“สรุปว่าคุณต้องการพบฉันเรื่องอะไรคะ”

“ทำไมคุณไปพนันกับโอลิเวอร์แบบนั้น ถ้าคุณแพ้ขึ้นมาจะทำยังไง”

เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

“อ๋อ นึกว่าเรื่องอะไร เพราะฉันมั่นใจว่าจะไม่แพ้ไงคะ ฉันถึงได้พนันออกไป” เซลีนตอบด้วยความมั่นใจ

“คุณเอาอะไรมามั่นใจ หมอเกร็กยังบอกว่าโอลิเวอร์หายไม่ทันแข่งรอบหน้านี้แน่ คุณแค่หมอนวดไทย”

“นี่มิสเตอร์ไวท์ อย่ามาดูถูกกันนะคะ แล้วถ้าฉันทำให้โอลี่หายได้ คุณจะทำยังไง” เซลีนทั้งหิวมาก แล้วมาเจอคำดูถูกแบบนี้อีก เธอฟิวส์ขาดไปเรียบร้อยแล้ว

“ถ้าคุณทำให้โอลิเวอร์หายได้ และเขาสามารถลงแข่งครั้งต่อไปได้ ผมจะให้หุ้น 1 เปอร์เซ็นต์ แต่ถ้าโอลิเวอร์ไม่หายลงแข่งไม่ได้ คุณต้องมาเป็นแฟนผม”

นิโคลัสมั่นใจมาก ที่เซลีนจะไม่สามารถรักษาโอลิเวอร์ได้ สำหรับเขาไม่ว่าทางไหนก็ไม่มีอะไรเสียเลย กลับได้แต่ผลประโยชน์ด้วยซ้ำ

“ฉันไม่ตลกด้วยนะคะ ฉันไม่รับคำท้าของคุณค่ะ เพราะมันบ้าที่สุด”

เซลีนลุกขึ้นยืนทันทีเพราะความโมโห

“คุณว่ามันบ้า แล้วถ้าคุณแพ้ แล้วโอลิเวอร์ขอให้คุณเป็นแฟนเขา คุณจะทำไง หมอเกร็กยังไม่รับประกันผลด้วยซ้ำ” นิโคลัสลุกขึ้นยืนบ้าง

“เพราะว่าเขาไม่บ้าที่จะให้ฉันเป็นแฟนเขาไงคะ มันแค่พนันเล่น ๆ ทริคเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ช่วยให้กำลังใจเขาแค่นั้นเอง”

“ต่อให้มันจะเล่น ๆ ผมก็ไม่ชอบ”

“เดี๋ยวนะคะนิค คุณทำแบบนี้ทำไม คุณกับฉัน เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันมาทำงานให้คุณ อีกสองเดือนฉันก็หมดสัญญาทำงานกับคุณแล้ว และเราก็ไม่ได้เจอกันอีกแน่นอน”

“คุณมั่นใจได้ยังไง ว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีกแน่นอน ผมก็แค่ต่อสัญญาทำงานกับร้านของคุณใหม่ปีหน้า แค่นี้ผมก็ได้เจอคุณแล้ว” นิโคลัสยิ้มเยาะในความคิดของเซลีน

“มันคงไม่ง่ายแบบนั้นหรอกค่ะ เพราะหนึ่ง ฉันไม่ใช่เจ้าของร้าน ฉันรับทำงานนี้เพราะพี่เจสัน และสอง ฉันกับลูกจะย้ายออกจากอังกฤษ แล้วเราจะเจอกันได้ไงคะ” เซลีนตอกกลับเขาอย่างสมน้ำสมเนื้อ

“ย้าย!! คุณจะย้ายไปไหน” นิโคลัสเดินเข้าไปจับแขนเซลีน

“ฉันคิดว่าไม่จำเป็นต้องบอกคุณนะคะ ถ้าคุณไม่มีเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับงาน ฉันขอตัวก่อนค่ะ”

เซลีนสะบัดตัวออกจากแขนของนิโคลัสแล้วเดินออกไปทันที เธอปล่อยให้นิโคลัสยืนงงเป็นไก่ตาแตกอยู่ลำพังเพียงคนเดียว โดยไม่ได้กลับมามองเขาแม้แต่น้อย

**********

“พี่เจสันอยู่ที่ไหนคะ ว่างไหม พี่มาหาฉันหน่อยได้ไหม” เซลีนโทรหาเจสันทันทีที่ออกมาจากห้องของนิโคลัส

“พี่กำลังตรวจร่างกายของนักเตะอยู่ อีกครึ่งชั่วโมงถึงจะพอว่าง”

“ได้ค่ะพี่ ฉันจะไปรอที่บ้านพักรวมนะคะ”

“โอเคเดี๋ยวพี่ไปหา เธอโอเคไหมเนี้ย น้ำเสียงดูไม่ดีเลย” เจสันถามด้วยความเป็นห่วง

“ไม่โอเคค่ะ แต่เดี๋ยวเล่าให้พี่ฟังตอนที่เจอกันก็ได้ค่ะ” เซลีนไม่อยากให้อีกฝ่ายเป็นกังวล

“เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า” เจสันถามด้วยความเป็นห่วง

“ไว้ฉันจะเล่าให้ฟังตอนที่มาหาแล้วกันคะ พี่ทำงานก่อนก็ได้ค่ะ ไม่ใช่เรื่องด่วนอะไร”

“ได้ พี่จะรีบทำให้เสร็จ รอพี่ที่นั่นแหละ”

เจสันวางสายก็ให้สงสัยว่าเซลีนมีเรื่องอะไร ฟังจากน้ำเสียงแล้วคง ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ปกติหญิงสาวจะเป็นคนที่ขี้เกรงใจมาก ถ้าไม่สุด ๆ แล้วจะไม่รบกวนคนอื่นเลย

‘ช่างเถอะเดี๋ยวไปถึงก็รู้เองนั่นแหละ’ เขาคิดในใจแล้วรีบทำงานต่อให้เสร็จเพื่อจะได้ไปพบกับเซลีน

เซลีนเดินไปที่บ้านพักรวม กลับไปหาคณนางค์

“อ้าวช่อ กลับมาไวจัง เอ๊ะ เป็นอะไรหรือเปล่า สีหน้าไม่ดีเลย”

“ช่อโอเคค่ะพี่นาง มีปัญหานิดหน่อยแต่ไม่ต้องเป็นห่วง พี่นางช่อ หิวข้าวสุด ๆ เลยตอนนี้ มีอะไรพอให้ช่อกินได้บ้างไหมคะ” เซลีนถามพร้อมกับบิดท้องไปด้วย

“ตายแล้ว นี่ยังไม่ได้ทานมื้อกลางวันอีกเหรอ ปะ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่ แคนทีน กินข้าวก่อนแล้วค่อยคุยกัน” คณนางค์จูงมือเซลีนออกจากห้องไป เพราะดูท่าแล้วเซลีนคงมีเรื่องไม่สบายใจอยู่มากทีเดียว

************

นิโคลัสนั่งลงตรงโซฟายกมือลูบหน้าตนเองไปมา ดึงทึ้งผมของตนเองก่อนจะสบถออกมาคำใหญ่

“F..K”

นิโคลัสตอนนี้กำลังกล่าวโทษว่าเป็นความผิดของเซลีน หญิงสาวที่เข้ามาป่วนหัวใจของเขาเพียงแค่พบกันในวันเดียวเท่านั้น

เขาเป็นใคร? เสือยิ้มยากไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงต้องสูญเสียการควบคุมตนเองถึงเพียงนี้ เขาเป็นคนที่จะไม่ยอมให้ใครหรืออะไรก็ตามมาทำให้หลุดได้ แต่มันใช้ไม่ได้กับเซลีน มันเป็นข้อยกเว้น หรือเขาจะแพ้ทางหญิงสาว กันแน่ เขามักหัวเราะเยาะให้กับเพื่อน ๆ เสมอที่เกิดเหตุการณ์ทำนองนี้

หญิงสาวคนนี้มีอะไรดี เธอแค่หญิงสาวธรรมดา ไม่ใช่หญิงในสังคมชั้นสูง กำลังหย่า และมีลูกแล้วอีก 2 คน เธอไม่มีอะไรที่เทียบกับเขาได้เลย แต่เขาถึงได้แต่คิดถึงใบหน้างาม และหวนนึกถึงแต่สัมผัสที่แผ่นหลังในวันนั้น ที่ไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่มีทางสลัดความรู้สึกบ้าบอนี่ออกไปได้เลย เขานึก เจ็บใจหัวใจตัวเองไม่น้อย ที่มันไม่ทำตามคำสั่งของเขา

“คุณต้องรับผิดชอบที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ เซลีน” นิโคลัสพูดกับตนเองเบาๆ

ทั้งที่ตอนนี้เขามีเรื่องที่ต้องคิดมากมาย ไม่ว่าจะการแข่งขันครั้งหน้า การหาตัวนักเตะมาเข้าทีมสำหรับฤดูกาลหน้า แม่ของเขาที่เร่งเรื่องการแต่งงาน เขาบอกไปแล้วว่าเขายังสนุกกับการทำงาน

แต่ตอนนี้คงต้องเปลี่ยนใจซะแล้ว ไม่รู้ว่าแม่ของเขาจะเห็นดีด้วยหรือไม่ เพราะตอนนี้เขาก็ไม่สามารถหยุดคิดถึงหญิงสาวได้เลยสักนาทีเดียว

พ่อของเขาเป็นเศรษฐีชาวตะวันออกกลาง พบรักกับแม่ของเขา ซึ่งเป็นชาวอังกฤษ เขาจึงได้ยีนส์ส่วนดีของทั้งสองเชื้อชาติมา เพราะใคร ๆ ต่างก็กล่าวชมเรื่องหน้าตารูปร่างของเขาที่หล่อ แตกต่างไม่เหมือนคนทั่วไป

แต่ถึงเขาจะภูมิใจกับมันมากแค่ไหน ทว่าคนที่เข้ามาสั่นคลอนหัวใจของเขากลับไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับเขาด้วยซ้ำ ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกอยากเอาชนะหญิงสาวมากกว่าเดิม

**********

เจสันมาหาเซลีนที่ห้องพักรวม ซึ่งพอดีกับที่เซลีนกับพี่นางกลับมาจากแคนทีน เจสันจึงพาเซลีนไปคุยกันที่ห้องทำงานของเขา

“เซลีน ไหนเล่าให้พี่ฟังสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น ดื่มก่อน” เจสันนั่งลงที่โซฟายื่นแก้วน้ำผลไม้ไปตรงหน้าหญิงสาว

“ขอบคุณค่ะ” เซลีนยกแก้วน้ำขึ้นจิบก่อนจะวางลงไว้ที่เดิม

“พี่เจสัน ไหนพี่บอกว่าคุณนิโคลัสเป็นเสือยิ้มยาก ไม่สนใจผู้หญิง แต่ที่เขาปฏิบัติกับฉัน มันคนละเรื่องเลยค่ะ”

หลังจากนั้นเซลีนก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เจสันฟัง เธอคิดว่าเจสันต้องมีส่วนรับผิดชอบตรงนี้ เพราะคำขอร้องของเขา เธอถึงมาทำงานนี้

“ว่าไงนะ!!! เรื่องจริงงั้นเหรอที่เซลีนเล่ามา” เจสันได้ฟังแล้วก็ไม่อยากจะเชื่อ

“จริงค่ะ ฉันจะสร้างเรื่องขึ้นมาทำไม ตอนนี้ฉันยังไม่รู้จะทำไงเลย ไม่กล้าไปพักที่ตึกของเขาหรอกนะคะ ยิ่งเขาแสดงออกมาแบบนี้โต้ง ๆ ฉันยิ่งกลัว พี่เจสันพอมีห้องให้ฉันพักไหม หรือว่าพาฉันไปพักโรงแรมหรือ B&B ก่อนก็ได้ พี่ค่อยไปรับไปส่งฉันหรือว่าฉันมาแท็กซี่เองก็ได้” เซลีนเสนอทางออก

“เรื่องนั้นไม่เป็นปัญหาหรอก พี่ไปรับไปส่งเธอได้ งั้นก็ไปพักโรงแรมที่อยู่ใกล้ ๆ นี่ก่อนก็ได้ แต่ตอนนี้จะทำไง ถึงจะเข้าไปเก็บเสื้อผ้าของเธอที่ตึกคุณนิโคลัสได้ พี่ก็ไม่กล้านะ ใครจะเป็นหน่วยกล้าตายล่ะ” เจสันถาม

“เราให้พี่นางไปเก็บเสื้อผ้าให้ฉันดีไหม บอกว่าต้องไปเอาน้ำมันนวดไปรักษาโอลี่ แบบนี้เขาคงไม่กล้าปฏิเสธ เพราะมันกระทบถึงงาน” เซลีนเสนอทางออกอีกครั้ง

“ใช่ ให้พี่นางไปเอามา เซลีนพี่ขอโทษนะ ที่ทำความลำบากให้เธอ พี่ก็ไม่คิดว่าคุณนิโคลัสเขาจะมาถูกใจและชอบเธอแบบนี้ พี่ยังคิดว่าไม่น่าจะมีอะไร เพราะเห็นเธอเล่าว่าเขาไล่เธอออกมาจากห้องตอนเทสต์ พฤติกรรมมันสวนทางกันมาก พี่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน”

เจสันขมวดคิ้ว เพราะไม่เข้าใจเลยว่าเสือยิ้มยากอย่างนิโคลัสจะมาถูกใจน้องสาวของเขา

“ฉันไม่โทษพี่เจสันหรอกค่ะ เราไม่รู้ว่ามันจะเกิดขึ้นนี่ค่ะ ตอนนี้เราแค่แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อนก็ได้ค่ะพี่ แต่มันจะไม่กระทบถึงงานพี่ใช่ หรือเปล่า” เซลีนแอบเป็นห่วงสถานภาพของเจสันไปด้วย เพราะเธอเอง ก็ไม่อยากเป็นสาเหตุให้เขาต้องลำบากเช่นกัน

“ไม่ต้องเป็นห่วงพี่หรอก ถ้ามันมีปัญหามาก พี่ก็แค่ลาออกและไปหางานที่คลับใหม่ทำแค่นั้น งานแบบนี้หาไม่ยากหรอก”

เจสันพูดปลอบใจเซลีนไปด้วย เพราะเขาเองห่วงความรู้สึกของเธอมากกว่าหน้าที่การงานของตัวเอง ซึ่งจะหาเมื่อไหร่ก็คงหาได้

“ขอบคุณค่ะพี่เจสัน”

เซลลีนขอบคุณเจสันจากใจ เพราะเรื่องนี้กวนใจเธอไม่น้อยทีเดียว

“เซลีน ว่าแต่พี่ละสงสัย คุณนิโคลัสทั้งหล่อ ฐานะดี โปรไฟล์ไม่มีที่ติ แล้วเขายังแสดงออกว่าชอบเธออีก เธอไม่สนใจเขาเหรอ”

“ไม่เลยค่ะ เจอกันวันนี้วันที่สอง ใครจะไปชอบหรือหลงรักได้ มันไม่ใช่นิยายซะหน่อย อีกอย่าง เพราะโปรไฟล์เขามันสูงเกินไปนั่นแหละค่ะ ฉันเลยคิดว่าเราคงไม่มีทางเข้ากันได้ อีกอย่างเขาดูน่ากลัว อารมณ์ร้อนขนาดนั้น ฉันกลัวว่าต้องกลับไปกินศอก กินเข่าอีกรอบ ประสบการณ์ แค่มาร์คคนเดียวก็พอแล้วค่ะ”

“แปลก สาว ๆ ทั่วลอนดอนอยากจะเป็นแฟนกับเขา แต่เธอมีโอกาสกลับหนียังกะหนีเสือหนีจระเข้”

“ถ้าไม่ติดว่าหนีงานระหว่างที่ติดคอนแทรคอยู่ แล้วเจ้จะต้องโดนปรับหลายเท่า ช่อจะกลับบ้านและไม่มาที่นี่อีกเลย จนกว่าโอลี่จะหายต้องพยายามหลบหน้าเอาค่ะ มันน่าจะช่วยได้ระดับหนึ่ง” เซลีนวางแผนอย่างรอบคอบ

“พี่เห็นด้วย มีอะไรให้ช่วยก็บอกพี่นะ งั้นตอนนี้กลับไปหาพี่นาง แล้วพอได้เสื้อผ้า พี่จะพาเธอไปเช่าโรงแรมก็แล้วกัน มีอะไรโทรหาพี่ได้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยนะ”

ทั้งสองคนออกจากห้องทำงานของเจสันและทำตามที่วางแผนกันไว้