นิโคลัสสะดุ้งตื่นขึ้นมา เมื่อรับรู้ได้ถึงร่างบางที่นอนหนุนตักของเขาขยับตัว ก่อนจะจำได้ว่าเขารู้สึกอยากลูบผมที่เหมือนไหมเนื้อดี เขาจึงลูบมันทันที กลิ่นหอมอ่อน ๆ กับสัมผัสที่นุ่มลื่นที่ได้จากร่างบาง ทำให้เขารู้สึก ผ่อนคลาย หลังจากที่โหมทำงานด่วนกว่า 7 ชั่วโมง จนทำให้เขางีบหลับไปพร้อมกันกับหล่อน

“อ๊ะ...” เซลีนหลังจากที่ตื่นก็รู้สึกว่ามันไม่ปกติ เพราะเธอสัมผัสได้ว่าเธอไม่ได้นอนหนุนหมอนแน่ ๆ และที่มือของเธอก็ยังมีมือหนาใหญ่จับอยู่ด้วย เธอผงกศีรษะหันไปมอง และกระเด้งตนเองลุกขึ้นไปยืนที่ข้างโซฟาทันที “คุณเป็นใคร”

“ก่อนที่จะถามว่าฉันเป็นใคร บอกมาก่อนว่าเธอเป็นใคร”

นิโคลัสขยับตัวให้นั่งหลังตรง เขารู้สึกอยากจะแกล้งเจ้าร่างบางตรงหน้า ที่ทำท่าทางยังกะแมวป่า ส่งเสียงแหง๋ว ๆ ได้น่ารักชะเหลือเกิน

“ฉันชื่อเซลีน มารอเทสต์ให้กับมิสเตอร์ไวท์ คุณบอดี้การ์ดให้เข้ามารอที่ห้องนี้”

“งั้นเหรอ ก็เข้ามาถูกแล้วนี่ ผมเป็นเจ้าของห้องนี้”

“เจ้าของห้องนี้เหรอคะ งั้นคุณก็คือมิสเตอร์ไวท์” เซลีนถาม

“ใช่ ฉันเอง” นิโคลัสตอบกลับด้วยเสียงที่แกล้งให้ขรึมมากกว่าเดิม

“ขอโทษค่ะ ที่ฉันเผลอหลับไป” เซลีนกล่าวขอโทษด้วยสีหน้าที่สำนึกผิด เธอยังนึกโกรธตัวเองด้วยซ้ำ ที่เผลอหลับไประหว่างทำงานแบบนี้

“ไม่เป็นไร เป็นความผิดของฉันเองที่ให้เธอรอนาน ตอนนี้ก็พักผ่อนเพียงพอแล้ว คงเริ่มงานได้แล้วละมั้ง”

นิโคลัสถามขึ้นก่อนที่จะกลั้นยิ้มแทบไม่ไหว เมื่อเขาได้ยินเสียงท้องที่ร้องออกมาแบบไม่อาจหลบเลี่ยงได้ เสียงนั้นไม่ได้บอกว่าหิวธรมดา แต่ บ่งบอกว่าหิวมากทีเดียว

“โครกกกก”

เซลีนรีบเอามือมากุมท้องไว้ ก่อนที่จะเงยหน้าหันไปยิ้มให้กับ หนุ่มใหญ่ร่างหนาอย่างเขินอาย

“อุ้ย ขอโทษค่ะ เผอิญว่าคงจะรอนานไปหน่อย ตอนนี้เริ่มหิวแล้ว คงไม่มีแรงนวดให้มิสเตอร์ ฉันขอเวลาแป๊บหนึ่งได้ไหมคะ ขอไปเติมพลังงานก่อน” เซลีนบ่นในใจว่า เจ้าท้องบ้า จะมาร้องอะไรตอนนี้ ทำเธอขายหน้าไปหมด อีตาบ้านี้ก็เหมือนกัน ให้รอตั้งนาน พอมาถึงก็จะใช้งานทันที ไม่เข้าใจพวกคนรวยจริง ๆ

“ไม่ต้องไปไหนหรอก รออยู่ตรงนี้แหละ”

นิโคลัสสั่งหญิงสาวแล้วก็ลุกขึ้นยืน

เขาเดินไปไม่กี่ก้าวก็ใช้โทรศัพท์สั่งให้คนเอาอาหารมาเสิร์ฟให้ที่ห้อง 2 ที่สำหรับเขาและหญิงสาว เมื่อออกคำสั่งเรียบร้อยแล้วเขาจึงเดินกลับมา

“คุณจะไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นก่อนไหม ห้องน้ำอยู่ทางนั้น เสร็จแล้วก็ไปเจอกันที่ห้องอาหาร อยู่ถัดจากห้องนี้ไปสองห้อง”

“ขอบคุณค่ะ”

เซลีนรีบขอตัวไปที่ห้องน้ำทันที นิโคลัสก็กลับไปที่ห้องนอนเพื่อเช็ดหน้าตนเองเช่นกัน

***********

เซลีนเป็นคนมานั่งรอที่ห้องอาหารก่อน ไม่ถึงห้านาทีนิโคลัสก็ตามมา ทั้งสองคนรอไม่เกินสิบนาทีก็มีคนนำอาหารมาเสิร์ฟ

เซลีนก็นึกว่าจะเป็นอะไรที่ง่าย ๆ ที่ไหนได้ เธอกับนิโคลัสใช้เวลาทานอาหารไปชั่วโมงกว่า เพราะอะไรน่ะเหรอ... ก็พี่ท่านเล่นทานอาหาร Full Course เลยน่ะสิ ตัวเธออิ่มตั้งแต่ Main course แล้ว แต่ด้วยมารยาท เธอจึงต้องจำใจจำยอมทานให้หมด ทำไมเขาไม่ดูความต่างของเขากับเธอ ร่างเธอน่าจะแค่ครึ่งหนึ่งของเขาเองมั้ง

เมื่อทานมื้อกลางวันน่าจะค่อนไปทางเย็นเสร็จสิ้นแล้ว ทั้งสองก็มานั่งดื่มชา กาแฟที่ห้องรับแขกเหมือนเดิม

“มิสเตอร์ค่ะ ฉันไม่แนะนำให้คุณนวดหลังทานมื้ออาหารเสร็จใหม่ ๆ แต่ว่าฉันมีเวลาแค่วันนี้ที่จะต้องทำเทสต์กับคุณ ฉันตัดสินใจไม่ถูกค่ะ” เซลีน พยายามจะอธิบายให้นิโคลัสได้เข้าใจสถานการณ์ตรงหน้า

“นิค เรียกผมว่านิค”

พูดออกไปแล้วนิโคลัสสะดุ้งในใจ เขาไม่เคยให้คนที่เพิ่งรู้จักเรียกชื่อเล่นของเขา ซึ่งมีไว้สำหรับคนในครอบครัวและเพื่อนสนิทเท่านั้น

“อะไรนะคะ” เซลีนยังตามไม่ทันว่าเขาหมายถึงอะไร ก็เธอถามเรื่องงานแล้วนิค เน็คมาจากไหน

“นิค เรียกผมว่า นิค” นิโคลัสเอ่อย้ำอีกครั้ง

“ได้ค่ะ คุณนิค”

“นิคเฉย ๆ” นิโคลัสยังเอ่ยย้ำอีกครั้ง

“โอเค นิค ตกลงว่าคุณตัดสินใจยังไงคะ”

“วันนี้ผมว่าจะยกเลิกไปก่อน วันพรุ่งนี้คุณค่อยมาเทสต์ใหม่ ผมจะให้เลขานัดเวลาไว้เลย” นิโคลัสวางแก้วชาไว้บนโต๊ะ ก่อนจะเริ่มพูดอีกครั้ง

“สำหรับคนอื่นก็ให้กลับไปได้ คุณก็ค้างคืนที่นี่”เขาพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย คงความสง่างามไว้ทุกท่วงท่า

“เดี๋ยวนะคะ ฉันว่าไม่ดีแน่ที่จะค้างคืนที่นี่ ฉันขอกลับมาใหม่ใน วันพรุ่งนี้ค่ะ ฉันมีลูกสองคนที่ต้องกลับไปดูแล” เซลีนรีบปฏิเสธทันทีเพราะเธอไม่มีทางปล่อยให้ลูกของเธอต้องอยู่กันตามลำพังแน่นอน

“คุณมีลูกแล้ว” นิโคลัสรู้สึกใจหายที่รู้ว่าผู้หญิงที่เขารู้สึกพิเศษตั้งแต่แรกเห็นมีลูกแล้ว เขาเลยรู้สึกเฟลเล็กน้อย

“ใช่ค่ะ เป็นฝาแฝดชาย-หญิง อายุ 4 ขวบ”

“งั้นก็โทรบอกให้สามีของเธอดูแลให้ก่อนคืนเดียวสิ” นิโคลัสเสนอทางออกให้

“คงทำอย่างนั้นไม่ได้ค่ะเพราะฉันไม่มีสามี ฉันกำลังอยู่ระหว่างการหย่าค่ะ”

หลังจากที่ได้ฟังว่าร่างบางไม่มีสามีและกำลังหย่า ใจที่หายไปกลับ ฟูฟ่องขึ้นมาอีกครั้ง

“ก็ได้งั้นผมจะให้ทางคลับไปรับคุณวันพรุ่งนี้ ลอนดอนกับที่นี่ก็เดินทางไม่ไกล”

“ขอบคุณที่เข้าใจและให้โอกาสฉันกลับมาทำเทสต์อีกครั้งค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ คิดว่าเพื่อน ๆ คงรอฉันอยู่” เซลีนพูดจบก็คว้ากระเป๋าพร้อมที่จะเดินทางกลับ

“ได้ เดี๋ยวผมให้บอดี้การ์ดไปส่ง”

“ไม่เป็นไรค่ะ พี่เจสันบอกให้โทรหา เขาจะมารับฉันเองค่ะ”

“งั้นก็รออยู่ที่นี่จนกว่าเจสันจะมารับ” นิโคลัสออกคำสั่งจนประโยคสุดท้าย

“ขอบคุณค่ะ”

รอไม่นานเจสันก็มารับเซลีนกลับไปที่ห้องพักที่ทางคลับจัดไว้ให้พัก คนอื่นเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว เจสันเล่าให้เซลีนฟังว่านักเตะที่ได้รับการนวดผ่อนคลายประทับใจทีมงานสยามสปามาก ซึ่งถือว่าเป็นข่าวดีสำหรับ พวกเธอ หลังจากทุกคนเดินออกมาจากคลับ กลุ่มของเซลีนก็เดินทางกลับลอนดอนในตอนเย็นวันนั้นทันที

***************

เช้าวันถัดมา

เจสันเป็นคนมารับเซลีนที่บ้านด้วยตนเอง เพราะเขาได้รับการกำชับมาจากนิโคลัสโดยตรงให้เป็นคนรับ-ส่งเซลีนในวันนี้

“พี่เจสัน ขอบคุณนะคะ ถ้าเสร็จแล้วฉันจะโหรหาเหมือนเดิมนะคะ”

เซลีนกล่าวขอบคุณเจสันหลังจากที่เขาเดินมาส่งเซลีนที่หน้าทางเข้าห้องพักของนิโคลัส

“ไม่เป็นไร เป็นหน้าที่ของพี่อยู่แล้ว ทำให้เต็มที่นะเซลีน งานนี้ร้านฝากความหวังไว้ที่เธอแล้ว” เจสันตบไหล่ให้กำลังใจเซลีนเบา ๆ

“ฉันจะทำให้เต็มที่ จะไม่ทำให้เจ้รำไพผิดหวังแน่นอน” เซลีนตอบรับด้วยเสียงที่หนักแน่น

เมื่อเดินเข้ามาที่ห้องรับแขก รอไม่นานก็มีคนมาบอกให้เซลีนเดินตามไปที่ห้องทรีทเม้นต์ส่วนตัวของนิโคลัส พอเธอเดินเข้าไปถึงก็เห็นนิโคลัสใส่ชุดคลุมสวมทับอยู่แล้วอย่างสุภาพ

“สวัสดีค่ะนิค สบายดีไหมคะ” เซลีนทักทายด้วยรอยยิ้มที่สดใส

เธอถือคติสยามเมืองยิ้มกันคนหน้าดุ ยิ่งพี่เจสันกำชับมาชะเยอะระหว่างที่นั่งรถมาด้วยกันว่าอย่าไปแหย่เสือยิ้มยากเด็ดขาด

“สวัสดี ผมก็เรื่อย ๆ ผมพร้อมแล้ว ต้องทำไง”

“คุณขึ้นไปนอนคว่ำหน้าบนเตียงได้เลยค่ะ ฉันขอเวลาเตรียมอุปกรณ์ไม่นานค่ะ” เซลีนบอกแล้วหันไปเตรียมอุปกรณ์ให้มีความพร้อม

น้ำมันนวดเธอได้ผสมมาเรียบร้อยแล้วตั้งแต่ที่บ้าน เธอใส่น้ำทิพย์สวรรค์สีใสไปด้วย ไม่ว่าเขาจะเจ็บป่วยจากการเมื่อยล้ามากแค่ไหน งานนี้เขาต้องประทับใจแน่

เซลีนเริ่มนวดให้เขาด้วยน้ำมันนวดสูตรพิเศษที่มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ เซลีนนวดไปตามปกติได้แค่ไม่ถึงสามสิบนาที เธอก็ต้องรีบยกมือออกจากร่างหนาแทบไม่ทันเมื่อ.....

“หยุดก่อน” นิโคลัสรีบบอกให้เซลีนหยุด

“เกิดอะไรขึ้นคะ ฉันนวดไม่ดีเหรอคะ” เซลีนถามออกไปด้วยน้ำเสียงร้อนรน

“ไม่ใช่ คุณออกไปก่อน ถ้าผมไม่ไปตามไม่ต้องเข้ามา” นิโคลัสบอกออกไปด้วยเสียงสั่น ๆ

“ฉันขอโทษค่ะ ให้ฉันนวดให้คุณใหม่ได้ไหมคะ ฉันขอแก้ตัว...”

เซลีนไม่ยอมแพ้ เธอเป็นกังวลว่าความหวังของเจ้รำไพ เธอคงทำมันพังซะแล้ว เซลีนจับไปบนหลังของนิโคลัสอีกครั้ง

“ผมบอกให้ออกไป”

ตอนนี้น้ำเสียงของนิโคลัสเข้มขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เซลีนจึงไม่กล้าอยู่ต่อ เธอรีบเดินออกไปทันที

‘ยัยช่อเธอทำมันพังแล้ว ขอโทษนะคะเจ้ พี่เจสัน และทุกคน งานนี้คงอดได้คอนแทรคงานแน่ ๆ’

เซลีนบ่นกับตนเองในใจ พลางมองมือที่สั่นอย่างหนักเพราะเพิ่งถูกคนตัวใหญ่ตะคอกมา