พอพูดถึงเรื่องการหย่าระหว่างซินดี้และมาร์ค ทุกอย่างก็ดำเนินไปในทางที่ควรจะเป็น มาร์คตกลงหย่าแบบเต็มใจ ชีวิตความเป็นอยู่ของมาร์คจะเป็นอย่างไรเซลีนไม่ได้ให้ความสนใจเลย อาจจะเนื่องจากเซลีนไม่ได้มีความผูกพันกับมาร์คเลยก็ได้ มันเหมือนกับเป็นคนแปลกหน้าต่อกันไปแล้ว ช่วงนี้เซลีนขอร้องให้มาร์คยังไม่ต้องมาเจอลูก ๆ เธอขอให้ผ่านเรื่องการหย่า และให้ศาลตัดสินเรียบร้อยก่อน ค่อยทำตามที่ศาลได้ตัดสินไป เธอยังคง ไม่พร้อมที่จะเจอว่าที่อดีตสามีของร่างนี้ แต่เธออนุญาตให้วิดีโอหาเด็ก ๆ ได้

ย้อนไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

กริ๊ง กริ๊ง

“สวัสดีค่ะ”

“สวัสดีค่ะ ฉัน เมลิสา วิลสันนะคะ เป็นเจ้าหน้าที่รับเคสของคุณ จาก women aid ไม่ทราบว่าจำได้ไหมคะ”

“อ๋อ จำได้ค่ะ สวัสดีค่ะ เจ้าหน้าที่วิลสัน ไม่ทราบว่าโทรหาฉันวันนี้มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ” เซลีนถาม

“ฉันติดต่อทนายที่จะทำเรื่องหย่าให้กับคุณได้แล้ว จึงโทรมาถามว่า คุณพร้อมที่จะมาพบทนายได้เมื่อไหร่ เราจะได้คุยรายละเอียดกันเกี่ยวกับ วีซ่า การหย่า ค่าใช้จ่าย และเวลาในการดำเนินการต่าง ๆ ด้วย”

“โอ้ ฉันพร้อมตลอดเวลาเลยค่ะ เอาทางเจ้าหน้าที่วิลสันสะดวกเลยค่ะ ฉันหาเวลาไปได้อยู่แล้วค่ะ ฉันต้องการให้เรื่องเรียบร้อยเร็วที่สุดค่ะ” เซลีนตอบออกไปด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

“สักครู่นะคะ ขอดูตารางนัดหมายก่อน คุณเซลีนสะดวกวันอังคารหน้านี้ไหมคะ เวลา 10.30 น. ในการพูดคุยกันใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงค่ะ”

“ตกลงค่ะ ฉันจะไปตามนัดหมาย ไม่ทราบว่าต้องไปที่ไหนคะ”

“เข้ามาที่สำนักงาน women aid ได้เลยค่ะ เดี๋ยวฉันส่งอีเมลนัดหมายไปให้อีกทีนะคะ” เจ้าหน้าที่วิลสัน แจ้งให้เซลีนทราบอีกที

“ฉันรับรองว่าจะไปตามที่นัดหมายแน่นอนค่ะ ไม่ทราบว่าต้องเตรียมเอกสารอะไรไปด้วยไหมคะ” เซลีนถามย้ำออกไปอีกครั้ง เพื่อจะได้ ไม่มีอะไรผิดพลาด อาจจะทำให้ล่าช้าได้

“เอกสารทุกอย่างทางเรามีหมดแล้วค่ะ คุณไม่ต้องนำอะไรมา” เจ้าหน้าที่วิลสันตอบกลับเซลีน

“ขอบคุณมากนะคะ แล้วเจอกันค่ะ”

เซลีนกล่าวขอบคุณ เจ้าหน้าที่วิลสัน แล้ววางสายไปด้วยความโล่งใจ

*************

หลังจากทำความสะอาดบ้านเสร็จแล้ว เซลีนเลยนั่งพักที่โซฟา แก้เหนื่อย วันนี้เธอรู้สึกคิดถึงคุณเบนกับแดนนี่มาก จึงได้ล็อกอินเข้าไปใน เฟชบุ๊กและดูความเคลื่อนไหวของเบนจามิน

แล้ววันนี้เธอก็ต้องตกใจเกือบทำมือถือตกลงพื้น เพราะเธอเห็น แคปชั่นบอกลาของเบนจามินที่เขียนถึงตนเอง เป็นวันทำพิธีศพของเซลีน ในเฟชบุ๊กยังมีลิงค์ที่แปะไว้ให้คลิกเข้าไปดูการบันทึกพิธีทางศาสนาด้วย เธอเห็นวันที่แล้วก็ไม่แปลกที่เธอจะพลาด เพราะเป็นช่วงที่เธอยุ่ง ๆ เรื่องที่ร้านนั่นเอง สงสัยว่าคุณเบนจะทำเพื่อให้พี่สาวเธอ ช่อฟ้าได้ดูทางไทยด้วย

เซลีนรีบคลิกเข้าไปดูที่ลิงค์ทันที เธอกำลังนั่งมองดูคลิปที่กำลังทำพิธีทางศาสนาของตนเอง เซลีนร้องไห้ออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เซลีนเอามือ ปิดปากตนเองไว้ กลั้นสะอื้นไว้สุดกำลัง แต่มันก็ทำได้ยากเหลือเกิน

ยิ่งเซลีนได้มาฟังคำกล่าวสุนทรพจน์ที่คุณเบนพูดถึงเธอ ตอนนี้หัวใจของเธอเหมือนกับถูกกระชากออกเป็นชิ้น ๆ เธอใช้มือข้างขวาลูบไล้ไปบนมือถือ ถึงแม้ว่าตาของเธอจะมีแต่น้ำตานองหน้า มันบดบังสิ่งที่กำลังดูให้พร่ามัว เธออยากจะบอกกับสุดที่รักของเธอเหลือเกินว่า เธออยู่ตรงนี้ รอหน่อยนะ ขอเวลาเธอเคลียร์ตนเองก่อน อีกไม่นานเธอจะไปตามหาหัวใจของเธอเอง

เซลีนนั่งดูคลิปจนจบ ซึ่งใช้เวลาประมาณ 40 นาที หลังจากที่ผ้าม่านปิดลง หลังจาก 40 นาทีที่ผ่านไปนั้น เธอก็เริ่มทำใจได้แล้ว เซลีนหยุดร้องไห้ พยายามตั้งสติให้อยู่กับปัจจุบันอย่างใจเย็น

“เอาน่า เซลีน เธอยังมีโอกาสที่จะกลับไปหาครอบครัวของเธอนะ เธอยังมีชีวิตอยู่ ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ร่างเดิม แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะวิญญาณของฉันยังอยู่ ณ ตรงนี้ และฉันจะทำทุกวิถีทางให้มันเป็นไปได้แน่นอน”

เซลีนสูดลมหายใจเข้าอกลึก ๆ ก่อนจะนั่งอยู่นิ่ง ๆ พักใหญ่เพื่อปรับสภาพจิตใจให้กลับมาเป็นปกติดังเดิม

กริ๊ง กริ๊ง

เสียงเรียกเข้ามือถือดังขึ้น เซลีนจึงหยิบมือถือของตนเองขึ้นมาดู ปรากฎว่าเป็นเบอร์ที่ไม่รู้จัก เซลีนปรับเสียงให้มั่นคง เอามือลูบหน้าเล็กน้อย ก่อนที่จะกรอกเสียงลงไป

“สวัสดีค่ะ”

“เซลีนหรือเปล่าจ๊ะ” เสียงปลายสายถามกลับมา

“ใช่ค่ะ ฉันเซลีน ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครคะ” เซลีนถาม

“ฉัน เซรีน่า จำได้ไหมจ๊ะ เธอเป็นคนรักษาโรคนอนไม่หลับให้กับฉันไง ตอนนี้จำได้หรือยัง” เสียงจากปลายสายบอกด้วยน้ำเสียงสดใสกว่าครั้งสุดท้ายที่เธอเคยเจอเจ้าตัวมากทีเดียว

“อ๋อ มาดามเซรีน่านั่นเอง จำได้แล้วค่ะ ไม่ทราบว่ามีอะไรให้รับใช้คะ” เซลีนรีบตอบอีกฝ่ายทันที

“อืมมม น้ำเสียงเธอไม่ค่อยดีเลย เป็นอะไรหรือเปล่า สะดวกที่จะคุยสายกับฉันไหม”

“ฉันโอเคค่ะ แค่เจ็บคอนิดหน่อยนะคะ แต่ไม่เป็นไรมากค่ะ” เซลีนลูบลำคอตัวเองเบา ๆ

“คือว่าหลังจากวันนั้นที่เธอนวดให้กับฉัน ฉันได้กลับไปนวดที่ร้านอีกหลายครั้ง แต่ฉันแปลกใจมาก ทำไมฉันถึงไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเหมือนกับที่เธอเป็นคนนวดให้ฉันเลย ฉันเปลี่ยนคนนวดไปอีกหลายคนเลย แต่ก็เหมือนเดิม ไม่มีใครทำให้ฉันผ่อนคลายได้เลย เธอพอจะรู้ไหมจ๊ะว่าทำไม” มาดามเซรีน่าถามขึ้นมาด้วยความสงสัย

“อาจจะเป็นน้ำมันที่ใช้นวดมาดาม ฉันใส่สูตรพิเศษของฉันเองนะคะ รวมถึงน้ำมันอโรม่าที่ทำให้มาดามนอนหลับด้วย มันจึงแตกต่างจากที่คนอื่นนวดให้มาดามค่ะ”

“อ้าว แบบนี้ฉันก็แย่น่ะสิ เธอไม่ได้มาทำนวดเลย เพราะยุ่งแต่ที่ร้านอาหาร ฉันต้องทำอย่างไรเธอถึงจะมานวดให้กับฉันได้ละ” มาดามเอ่ยถามเธออย่างมีความหวัง

“อืมมม ขอฉันคิดสักครู่นะคะ” เซลีนเงียบไปสักพัก

“มาดามค่ะ ฉันคิดวิธีแก้ปัญหาได้แล้วค่ะ ในเมื่อปัญหามันอยู่ที่น้ำมันนวดสูตรพิเศษของฉัน งั้นเดี๋ยวขอฉันปรึกษากับทางเจ้าของร้านแล้วจะให้คำตอบไปนะคะ “

“ได้ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันไม่ต้องรอ ฉันต้องการออเดอร์น้ำมันอโรม่า 20 ขวดนะจ๊ะ เผอิญฉันไปอวดกับเพื่อน ๆ ว่าโรคนอนไม่หลับของฉันหายแล้ว พวกเขาเลยถามหาคนที่รักษา ฉันเลยเล่าเรื่องของเธอให้ฟัง พวกเขาเลยอยากจะลองสั่งไปทดลองเอง เรื่องราคาไม่ต้องเป็นห่วง เธอกำหนดมาได้เลย เธอพอจะรับทำให้ฉันได้ไหม พลีส” มาดามส่งเสียงขอร้องออกมา

“ยินดีค่ะมาดาม ราคาก็ไม่แพงเกินไปหรอกค่ะ แล้วเพื่อนๆ ของ มาดามอยากได้กลิ่นอะไรบ้างละคะ” เซลีนถาม

“Sweet Orange Rose Lavender Peppermint Frankincense อย่างละ 4 ขวด ขอเป็นขนาดกลางเหมือนกับของฉันนะจ๊ะ”

“ได้ค่ะ ฉันจะทำไปส่งให้พรุ่งนี้ มาดามให้คนมารับได้ที่ร้านเลยค่ะ”

“ว้าว ขอบใจมากจ๊ะ เซลีน” มาดามเซรีน่ากล่าวขอบใจ ก่อนจะบอกลาและวางสายไป

เซลีนไม่มีเวลาที่จะมานั่งเสียใจนานนัก เพราะเธอก็เตรียมใจไว้บ้างแล้ว ว่าไม่นานนี้คุณเบนต้องนำร่างของเธอมาทำพิธี เพียงแต่ไม่ว่าจะ เตรียมใจไว้มากแค่ไหน พอมันเกิดขึ้นจริง มันก็สะเทือนใจไม่น้อย

เซลีนลุกขึ้นยืนสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ บอกตนเองให้สู้ ๆ เพราะยิ่งเธออ่อนแอ ลูก แม่ และน้องก็จะพลอยเป็นห่วงไปด้วย เธอต้องเข้มแข็งเพื่อพวกเขา ช่วงนี้เธอต้องเร่งหาเงินเก็บไว้เพื่อที่หย่าเสร็จแล้ว เธอจะได้ไปตามหาหัวใจของเธอ

หลังจากปรับอารมณ์เป็นปกติแล้ว เซลีนก็ออกจากบ้านไปเพื่อไปซื้อน้ำมันอโรม่าสำหรับทำยานอนหลับให้มาดามเซรีน่า

อีกหนึ่งสินค้าที่มันเข้ามาหาเธออย่างพอดิบพอดีเลย ก็คือน้ำมันนวด ที่เธอจะทำขายให้กับร้านนวดของเจ้รำไพ ไม่รู้ว่าเจ้จะแซวอะไรเธออีก

ณ ร้านอาหารครัวสยาม

เซลีนเดินเข้าไปที่ร้านอาหาร เธอทำเหมือนทุกวัน ทำซอสผัดไทยและน้ำจิ้มไก่สำหรับข้าวเกรียบปลา นำผงปรุงรสยื่นให้พี่นาเพื่อลงรับไว้

ผ่านไปหนึ่งเดือน เธอมีรายได้เป็นที่น่าพอใจ เดือนนี้เธอมีรายรับทั้งหมด 4,741 ปอนด์ จากผงปรุงรส 860 ปอนด์ หักต้นทุนผงหอมหัวใหญ่ 257 ปอนด์ เหลือ 603 ปอนด์ น้ำจิ้มไก่ 660 ปอนด์ น้ำซอสผัดไทย 1,378 ปอนด์ เงินเดือน 1,900 ปอนด์ (หลังหักภาษีแล้ว) ทิปจากมาดามเซรีน่า 200 ปอนด์ และไม่นับรวมทิปจากร้านอาหารทุกวัน

รายได้ขนาดนี้เธอพอใจมาก สำหรับเดือนแรกที่เริ่มต้นทำการค้าขาย เธอก็หวังว่าในอนาคตจะสามารถมีรายได้เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในเมื่อมี ตัวช่วยแล้ว เธอต้องทำให้ได้

“ช่อ ฝากบอกทุกคนด้วยว่าวันพุธที่จะถึงนี้ ทางร้านจะปิดร้าน เจ้จะเลี้ยงฉลองให้กับทุกคนที่ทำงานหนักมาตลอดหนึ่งเดือนนี้ เดือนนี้ยอดรายรับของร้านปังมาก เจ้จึงอยากตอบแทนทุกคน” เจ้รำไพบอกเซลีนด้วย สีหน้ามีความสุข

“ได้ค่ะเจ้ สาว ๆ คงกรี๊ดแตกแน่ งานนี้หมูกระทะต้องมาแล้วเจ้”

เซลีนรีบเสนอเมนูที่ทุกคนโปรดทันที

หลังจากสะสางงานที่ร้านจนเสร็จ เวลาก็ล่วงมาเกือบเที่ยงคืน เหมือนกับวันอื่น ๆ เธอพบน้ำหวานที่มาเฝ้าเด็ก ๆ และ goodnight kiss พวกเขา ก่อนจะนอนกอดอลิสจนเผลอหลับไปอย่างเช่นทุกค่ำคืน

แม้จะเป็นภาระกิจที่สาหัสสำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง ทว่าก็เป็นแค่ความเหนื่อยทางกายที่เพียงแค่พักก็หายดี ไม่เหมือนการเหนื่อยทางใจอย่างที่ซินดี้ต้องเผชิญมาตลอดชีวิตของเธอ เธอนอนหลับไปพร้อมกับรอยยิ้ม

เมื่อธุรกิจที่เธอปูทางไว้กำลังจะเป็นรูปเป็นร่าง ถ้าเธอหย่าเสร็จ และประสบความสำเร็จในธุรกิจที่กำลังทำ เธอจะได้ไปกลับไปสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์กับเบนจามินเสียที แอนดี้กับอลิสก็จะได้เป็นพี่น้องกับแดเนียล

ถ้าวันนั้นมาถึง เธอคงมีความสุขอย่างมหาศาล สุดท้ายเธอได้แต่หวังและภาวนา ว่าคุณเบนจะยังคงยึดมั่นในความรักของเธอและไม่มีคนใหม่ไปชะก่อน