วันนี้เซลีนออกจากโรงพยาบาลกลับมาพักฟื้นต่อที่บ้าน

เซลีนหมดห่วงเรื่องซอสหรือสินค้าต่างๆ ที่ต้องทำส่งให้กับเจ้รำไพ แกรี่ หรือ น้องฟ้า เพราะว่าในตอนที่อยู่คนเดียว หลังจากที่ฟื้นขึ้นมาได้ หนึ่งวัน เซลีนก็ไม่สามารถสัมผัสได้ถึงแหวนมิติอีกต่อไป ทำให้เธอรู้ว่าเธอ ไม่สามารถส่งสินค้าทั้งหมดให้กับเจ้รำไพ แกรี่ และน้องฟ้าได้ เธอจึงโทรศัพท์ไปแจ้งทุกคน ยกเลิกการส่งสินค้าเป็นการถาวร ให้เหตุผลว่าเธอเจ็บหนักมาก ต้องใช้เวลาในการฟื้นฟูอีกนาน

“ช่อ ขวัญเอ๊ยขวัญมา ไม่ต้องเป็นห่วงเจ้กับแกรี่หรอก ของพวกนั้นพวกเราทำกันเองได้ ชีวิตช่อสำคัญที่สุดรักษาตัวให้ดี” เจ้รำไพปลอบใจเซลีน

สำหรับแกรี่ เขาบอกว่าไม่เป็นไร เพราะตอนนี้ร้านอยู่ตัวเป็น แลนด์มาร์คของเมืองไปแล้ว ถ้ารสชาติจะเปลี่ยนไป ก็ไม่ได้รับผลกระทบอะไร น้องฟ้าก็เช่นกัน ยังฝากบอกให้เซลีนรักษาตัวให้ดี ทุกเดือนน้องฟ้าก็จะจ่ายค่าหุ้นให้ตามเดิม

ตอนนี้เหลืออย่างเดียวที่เป็นธุรกิจของเซลีน คือร้านเซียลบีนี่ย์ เดอ คาเฟย์ เซลีนไม่ห่วง เพราะมีดาเลียคอยดูแลให้อยู่แล้ว

เซลีนบอกแม่พรรณีกับช่อฉัตรหลังจากที่ฟื้นขึ้นมาได้เป็นวันที่สาม เธอแค่บอกว่าไม่สบายต้องนอนโรงพยาบาล ไม่มีสัญญาณอินเทอร์เน็ต เพียงพอที่จะวิดีโอคอล ดังนั้นจึงได้แค่แชทกัน แต่เซลีนสัญญาว่าเมื่อถึงบ้านแล้วจะวิดีโอคลอหาทันที เซลีนคิดว่าระยะเวลา 3 วีค เธอคงกลับมาเป็นปกติบ้าง แม่พรรณีเห็นจะได้ไม่ตกใจ

“ช่อเป็นไง แม่ละเป็นห่วงมาก” แม่พรรณีถามไถ่ลูกสาวมาทางโทรศัพท์

“ช่อดีขึ้นแล้วจ้ะแม่ อีกไม่กี่วันก็หายแล้ว ช่อบอกแม่แล้วไง ว่าไม่ต้องเป็นห่วง ลูกสาวแม่คนนี้ ถึกที่สุดอยู่แล้ว รถบิ๊กไบค์ชนยังไม่ตาย”เซลีน บอกมารดาขำๆ

แต่ก็ตายจริงๆ เซลีนคิดในใจ

“แม่กับฉัตรสบายดีไหมจ๊ะ” เซลีนถามถึงน้องสาว เพราะตอนนี้ ช่อฉัตรหายจากโรคที่เป็นอยู่แล้ว

“แม่สบายดีจ้ะ ส่วนฉัตร ขานั้นไม่ต้องพูดถึง กำลังตื่นเต้นกับการสอบภาคเรียนสุดท้ายของ กศน. อีกไม่นานคงจบ ม.6 แล้ว เห็นว่าจะเรียนต่อด้านบัญชีเลย น่าจะเรียนมหาลัยใกล้บ้านนี่แหละ” แม่พรรณีเล่าให้ฟังอย่างมีความสุข

“ดีแล้วจ้ะ แล้วกับหมอโยล่ะคะเป็นไง ฉัตรสารภาพรักไปยัง”

“จะเหลือเหรอ ตอนนี้หมอโยกับฉัตรกำลังคบกันอยู่ เห็นว่าถ้าฉัตรเรียนจบ หมอโยจะแต่งงานทันที ตอนนี้ฉัตรมาแย้มให้แม่ฟังว่าหมอโยจะพาพ่อแม่เขามาขอหมั้นฉัตรไว้ก่อน น่าจะกลางปีหน้านี้แหละ”

“โห้ย ช่อตกข่าวไปหลายเรื่องเลย แต่เป็นข่าวดีทั้งนั้น”

เซลีนไม่แปลกใจ เพราะช่วงนี้เธอยุ่งกับเบนจามิน อีวี่ ไหนจะอีริคอีก ทำให้เธอพลาดเหตุการณ์สำคัญกับทางบ้านที่เมืองไทยไปเลย

“แล้วเมื่อไหร่ช่อจะได้กลับมาเยี่ยมแม่กับน้องละ หลายปีละนะที่ไม่ได้กลับไทย แม่ก็คิดถึง” แม่พรรณียังคงถามต่อ

“ช่อรอวีซ่าถาวรอยู่น่ะจ้ะ กับใบหย่าของมาร์ค มันจะได้พร้อมกัน แต่นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว คงอีกไม่นาน ถ้าช่อได้วีซ่าถาวรเมื่อไหร่ ช่อจะไปหาแม่จ๋าทันทีเลยจ้ะ” เซลีนให้สัญญากับแม่พรรณี เพราะเธอก็คิดถึงเมืองไทยเหมือนกัน

คุยกันอีกไม่นานเซลีนก็วางสายไป เนื่องจากว่าเธอยังไม่ค่อยแข็งแรง เบนจามินจึงรับหน้าที่ดูแลบ้านเอง เซลีนได้แต่ช่วยเล็ก ๆ น้อย เบนจามินเดินเข้าถือกระเป๋าเข้ามาในบ้าน แล้วก็ตรงดิ่งไปที่ห้องของตนเอง

“คุณเบนค่ะ มันไม่ดีมั้ง ที่หม่ามี้จะอยู่ห้องเดียวกับแด๊ดดี้”

เซลีนเอ่ยแย้งเบนจามิน เมื่อเขาเสนอให้เธอย้ายไปนอนห้องเดียวกันกับเขา เพราะเขาก็อยากจะกอด อยากจะแสดงความรักกับภรรยาของเขานี่

“ทำไมถึงไม่ดีละครับ หม่ามี้เป็นภรรยาของผมนะ ภรรยากับสามี คู่ไหนที่เขานอนแยกกันละ” เบนจามินยังคงดื้อ

“แต่ว่าตอนนี้ฉันยังไม่ได้หย่า ยังอยู่ในร่างของคนอื่น มันน่าเกลียดนะคะ” เซลีนก็ยังคงไม่ยอม

“เอาอย่างงี้ดีไหม หลังจากที่ได้ใบหย่า เราสองคนแต่งงานกันแล้ว เราถึงจะย้ายมานอนห้องเดียวกัน”

เซลีนอ้อนเบนจามินเหมือนเมื่อก่อน ส่วนเบนจามินก็ได้แต่แพ้ทางภรรยา ส่งเสียงฮึมฮัมตอบรับไปแบบขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ทำให้เซลีนหัวเราะเสียงดังอย่างอารมณ์ดี

**********

วันเวลาผ่านไปอีกสามเดือน

เซลีนถึงกับร้องไห้ออกมา เมื่อเธอเปิดจดหมายแล้วพบว่าเป็น วีซ่าถาวรที่เธอรอคอยมาเกือบสามปี พร้อมกับใบหย่าที่ส่งมาให้ในอีก หนึ่งอาทิตย์ให้หลัง ตอนนี้เซลีนมีสิทธิ์ในตัวเด็กแฝดแต่เพียงผู้เดียวแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเบนจามินคือคนที่ดีใจที่สุด เพราะเขารอเวลานี้มานานมากแล้ว ในวันที่เขาจะได้แต่งงานกับหญิงสาวอย่างถูกต้องตามกฎหมายอีกครั้ง

และที่ทำให้เซลีนตกตะลึงจนเกือบช็อก ก็เมื่อตอนเห็นยอดเงินโอนเข้าบัญชีเป็นจำนวนเกือบ 7 หลัก ซึ่งนั่นคือเงินปันผลค่าหุ้นที่นิโคลัสได้ทำตามที่สัญญาไว้ และโอลี่ยังทำตามสัญญา โดยส่งรถยนต์คันใหม่ป้ายแดงมาให้เซลีนถึงบ้านที่สกอตแลนด์ พร้อมกับจดหมายแนบมาในรถ ว่าขอโทษที่จ่ายเงินพนันช้าไปหน่อยเขายุ่งมาก ตอนนี้เขาได้เข้าไปเล่นในลีกสูงสุดแล้ว

เซลีนไม่ได้ว่าอะไรอยู่แล้ว เพราะเธอแค่คิดว่าเป็นการพนันเล่น ๆ ไม่ได้จริงจังอะไร แต่เมื่อมีคนส่งความปรารถนาดีมาให้ เธอก็ไม่ควรปฏิเสธ เพราะแค่นี้อาจจะเป็นค่าแรงของนักเตะแต่สองสามชั่วโมงก็ได้

“แค่หุ้นหนึ่งเปอร์เซ็นต์ยังได้เงินขนาดนี้ แล้วเจ้าของเขาไม่ร่ำรวยมหาศาลเลยเหรอนิ” เซลีนบ่นออกมาเบา ๆ

“เสียดายเหรอหม่ามี้” เบนจามินทันได้ยินที่เซลีนพึมพำ ก็ทำท่างอนไปแล้วเรียบร้อย ต้องลำบากเธอง้ออีกแล้ว

“โตแล้วนะคะ งอนเป็นเด็กไปได้” เซลีนเดินไปกอดเบนจามินจากทางด้านหลัง

“ก็อยากให้ง้อ ไม่ได้เหรอ” เบนจามินหันหลังกลับมาจูบเซลีนอย่างอ้อยอิ่ง

“พอแล้วค่ะ นี่มันกลางบ้านเลยนะคะ เดี๋ยวเด็กมาเห็นเอาหรอก”

เซลีนดันตัวของเบนจามินออกเล็กน้อย

“เห้อ...เมื่อไหร่จะได้แต่งงานกันสักที คิดถึงจะแย่แล้ว” เบนจามินก้มลงจุ๊บที่แก้มของเซลีนเบา ๆ ก่อนจะรีบเดินหนีไป

เดือนนี้เป็นเดือนพฤศจิกายน เดือนหน้าก็เป็นช่วงคริสต์มาส

*****

“หม่ามี้ พาเด็กกลับไปเยี่ยมบ้านที่ไทยดีไหม เดือนหน้าโรงเรียนหยุดวินเทอร์พอดี ไปสักหนึ่งเดือน” เบนจามินถามเซลีนในเช้าวันหนึ่ง

เด็กๆ พอได้ยินอังเคิลเบนพูดแบบนี้ ก็ถามขึ้นด้วยความตื่นเต้นดีใจ

“ไปเที่ยวไทยเหรอคะ ว้าว อลิสอยากไปเที่ยวไทย”

“ผมด้วยฮะ” เด็กสามคนตื่นเต้นกันมาก

“ผมว่าเราไปทำพิธีแต่งงานกันที่ไทยก่อน แล้วค่อยมาจดทะเบียนสมรสที่นี่ ผมจำได้ว่าคุณอยากไปเที่ยวมัลดีฟ ก็ไปฮันนีมูนที่มัลดีฟเลย พาครอบครัวของคุณ รวมทั้งพี่ฟ้าไปด้วย แผนนี้หม่ามี้ว่าไง” เบนจามินเสนอแผนการพักร้อน ที่เขาคิดว่ามันน่าจะทำให้ภรรยาของเขาพอใจที่สุด

“แด๊ดดี้นี่ยังคงเป็น super travel planer ไม่เปลี่ยนเลยนะคะ เอามาใช้ได้แม้แต่กับครอบครัว” เซลีนเอ่ยแซวเบนจามิน

เพราะเบนจามินเป็น travel agent เขาจึงถนัดเรื่องการวางแผนการท่องเที่ยว เพราะมันคืองานของเขาที่ต้องจัดทริปให้ลูกค้า

“หม่ามี้เห็นด้วยค่ะ เด็กๆ ดีใจไหมคะ” เซลีนถามลูกๆ ของเธออย่างร่าเริง

นั่นสินะ เธอก็ไม่ได้กลับไทยมาหลายปีแล้วด้วย

**********

ประเทศไทย

เมื่อเดินทางมาถึงประเทศไทย เซลีนและครอบครัวก็ได้เดินทางไปเยี่ยมพี่ฟ้าก่อนเป็นสิ่งแรก เซลีนเล่าเรื่องทุกอย่างให้พี่ฟ้าฟัง ในตอนแรก พี่ฟ้าก็ไม่เชื่อ แต่เซลีนก็เล่าให้ฟังถึงประวัติความรักของพ่อแม่ เรื่องเด็กวัดกับลูกสาวมัคนายก ซึ่งมีแต่เธอกับพี่ฟ้าที่รู้เรื่องนี้ พี่ฟ้าจึงเชื่อหมดใจ

เธออยู่ที่น่านหนึ่งอาทิตย์ จึงกลับมาที่บ้านของแม่พรรณี เซลีน กับครอบครัวพักที่โรงแรม และเมื่อได้ฤกษ์ที่ดี เซลีนกับเบนจามินก็ทำพิธีแต่งงานกัน โดยเป็นการทำพิธีแบบเรียบง่าย พวกเขาสองคนกับครอบครัวและคนที่รู้จักไม่กี่คนไปตักบาตรที่วัดเท่านั้น ตอนเย็นก็มีการกินเลี้ยงเป็นการภายในครอบครัว เซลีนให้เหตุผลว่าทั้งคู่ต่างก็เป็นพ่อม่ายแม่ม่าย ไม่ต้องจัดงานให้ใหญ่โต แค่ครอบครัวรับรู้ก็ดีที่สุดแล้ว

พี่ฟ้ากับสามีก็เดินทางมาร่วมงานแต่งของเซลีนในร่างซินดี้ด้วย

ผ่านไปอีกสองวัน คณะกรุ๊ปทัวร์น้อยๆ ก็ออกเดินทางจากประเทศไทยมุ่งหน้าสู่เกาะมัลดีฟ

ณ ชายหาดโรงแรมแห่งหนึ่งของเกาะมัลดีฟ

วันสุดท้ายของทริปก่อนที่จะเดินทางกลับประเทศไทย

เบนจามินเดินเข้ามากอดเซลีนภรรยาของเขาจากทางด้านหลัง ที่ตอนนี้กำลังยืนมองครอบครัวของเธออย่างมีความสุข

แอนดี้ แดนนี่ และอลิส เล่นก่อปราสาททราย แม่พรรณีกำลังคุยกันกับพี่ช่อฟ้าและสามีอย่างออกรสชาติ ช่อฉัตรกำลังง่วนอยู่กับการถ่ายรูป ต่าง ๆ เพื่อเก็บไว้เป็นที่ระลึก ส่วนหมอโยธินว่าที่คู่หมั้น ก็พยายามจับเอว ว่าที่คู่หมั้นของตนที่กำลังคิดแผลง ๆ อยากถ่ายรูปในมุมราบ

เซลีนมีเงินเก็บมากพอที่จะไม่ต้องทำงานอีกเลยก็ไม่มีปัญหา แต่ใครจะอยู่เฉยๆ กันล่ะ ในเมื่อเธออายุยังน้อย ยังมีเวลาอีกนาน ถ้าลูกๆ โตขึ้น เธอกับเบนจามินตกลงกันว่าจะออกเดินทางท่องเที่ยวไปทั่วโลก

“หม่ามี้ ขอบคุณมากนะครับ ที่พยายามกลับมาหาผม และยังมีลูกที่น่ารักมาฝากผมด้วย ผมขอโทษที่การเดินทางในครั้งนี้ผมไม่มีส่วนช่วยอะไรเลย แต่ผมสัญญา ว่าต่อจากนี้ไป เส้นทางที่เดินจะมีผมกับลูกจับมือคุณ เดินไปด้วยกันอย่างแน่นอน ผมรักคุณกับลูกของเรานะครับ.” เบนจามิน

“ฉันก็รักคุณกับลูก ๆ เช่นกันค่ะ” เซลีนยิ้มให้เบนจามิน

เซลีนกำลังซึมซับภาพเหล่านี้ไว้ในความทรงจำ เธอต้องขอบคุณ ท่านเทพที่ให้พรกับเธอ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นทุกขลาภในตอนแรก แต่สุดท้ายก็จบลงด้วยดี พรที่เธอขอไว้สำเร็จทุกอย่าง เธอมีลูกที่น่ารักถึง 3 คน มีสามี ที่รักเธอ และเธอก็รักเขาจนหมดหัวใจ ในระยะเวลาเกือบสามปี การเดินทางของเธอก็สิ้นสุดลงแล้วอย่างสวยงาม

“ขอบคุณนะคะท่านเทพ สำหรับพรที่วิเศษนี้”

.............จบบริบูรณ์..............