ตอนที่ 46 เจ้าจะเลือกทางไหน

รอแค่สิบนาที รถพยาบาลจึงรีบนำร่างของเซลีนกับชายคนที่ขี่ มอเตอร์ไบค์ไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด แต่ถึงว่าจะใกล้ที่สุด ก็ยังต้องใช้เวลาเกือบชั่วโมง เบนจามินไม่สามารถขึ้นรถพยาบาลไปกับเซลีนได้ เพราะเขามีเด็กอีกสามคนที่ต้องดูแล พอตั้งสติได้เขาก็พาเด็กทั้งสามคน ขึ้นรถยนต์และขับตามรถพยาบาลไป

โชคดีที่แดนนี่ไม่ได้รับบาดเจ็บหนัก แค่เป็นแผลถลอกที่หัวเข่าและแขนซ้ายเท่านั้น แดนนี่ยังคงตกใจอยู่มาก พาราเมดิกจึงอยู่เป็นเพื่อนเขา ที่ตอนนี้นั่งอยู่ด้านหลังรถของเบนจามิน

พอไปถึงโรงพยาบาล พาราเมดิกพาเด็กทั้งสามคนไปที่แผนก social worker ซึ่งมีประจำอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่แล้ว โดยแผนกนี้มีไว้เพื่อทำการช่วยเหลือและดูแลเด็กๆ ส่วนเบนจามินตามไปที่ห้องฉุกเฉิน เพื่อไปรอดูอาการของเซลีน

ด้านของเซลีนเองเธอถูกเข็นเข้าไปที่ห้องผ่าตัดอยู่สามชั่วโมงจึงถูกย้ายไปที่ห้องฉุกเฉินในเวลาต่อมา

เซลีนกำลังยืนมองร่างของซินดี้ที่มีสายระโยงระยางเต็มไปหมด เธอตายอีกแล้วเหรอ ในชีวิตนี้จะมีใครตายได้บ่อยเท่าเธออีกคงไม่มีแล้ว

เซลีนไม่เสียใจเลยที่ตัดสินใจช่วยชีวิตแดนนี่ เพราะถ้าเธอไม่ทำ คนที่นอนอยู่ตรงนั้นคงจะเป็นแดนนี่ และถ้าเลวร้ายที่สุด แดนนี่อาจจะตายเหมือนกับเธอในตอนนี้ เธอยังคิดไม่ออกว่าเบนจามินจะเสียใจมากเพียงไหน ที่เขาต้องสูญเสียบุคคลที่เขารักสองปีติดต่อกัน

อลิส แอนดี้ หม่ามี้ขอโทษ ที่ไม่ได้คิดถึงความรู้สึกของลูกทั้งสอง

มาถึงตอนนี้เธอรู้สึกเป็นห่วงลูกๆ ของซินดี้มาก พวกเขาต้องกลายเป็นเด็กกำพร้า ใครจะดูแลพวกเขา เซลีนไม่คิดว่ามาร์คจะกลับตัวและดูแลเด็กทั้งสองคนได้ดี ถ้าอยู่ที่ไทยเธอจะไม่แปลกใจเลย ที่เบนจามินจะรับแอนดี้กับอลิสมาดูแลเอง แต่ที่นี่กฎหมายเคร่งเกินกว่าที่เราจะเข้าถึง

วิญญาณของเซลีนยืนมองร่างของซินดี้อยู่นาน พร้อมกับคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก่อนที่ความรู้สึกเหมือนเดจาวูจะเกิดขึ้น เมื่อเธอได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นเคยดังขึ้นด้านหลัง

“นังหนู เจอกันอีกแล้วนะ” ท่านเทพเอ่ยทักเซลีน

เซลีนได้ยินดังนั้นจึงหันหลังกลับมามองท่านเทพ ก่อนที่จะแปลกใจที่สถานที่ตอนนี้ไม่ใช่ในห้องไอซียู แต่มันเป็นเก๋งหลังใหญ่อยู่กลางบึงบัว น้อยใหญ่สีชมพู ออกดอกบานไสว ส่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ไปทั่ว มองทิวทัศน์รอบ ๆ ดูสวยงามไปหมด เหมือนในซีรีส์หนังจีนที่เธอชอบดูบ่อยๆ

“ท่านเทพ หวังว่าที่หนูตายรอบนี้ คงไม่ได้เกิดจากการที่ท่านทะเลาะกับเทพแห่งโชคชะตาอีกแล้วนะคะ” เซลีนถามด้วยน้ำเสียงกึ่งโมโห

“ใช่แล้ว ข้าเสียใจด้วยที่เป็นต้นเหตุให้เจ้าต้องตายอีกรอบ แต่เจ้า ไม่ต้องเป็นกังวล เพราะตอนนี้เทพแห่งโชคชะตาได้ถูกลงโทษหมดสิ้นแห่งความเป็นเทพและลงมาชดใช้กรรมแล้ว เจ้าจะทำยังไงต่อไป” ท่านเทพถาม

“ท่านถามหนูแล้วหนูจะไปถามใครละค่ะ การได้พรจากท่านมันเหมือนกับได้ทุกขลาภ ถ้าเป็นไปได้ หนูขอย้อนเวลา หนูจะไม่ไปขอพรจากท่านเลย” เซลีนให้คำตอบ

“เจ้าก็รู้ว่าเราย้อนเวลาไม่ได้ แต่เราแก้ไขปัจจุบันได้ เพราะข้าเป็นต้นเหตุในการตายของเจ้า ข้ายอมสละอายุเซียนของข้าครึ่งหนึ่งเพื่อช่วยเหลือเจ้า ซึ่งมันคงเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้พบกัน ข้ามีทางเลือกให้เจ้า 2 ทาง ทางเลือกที่หนึ่ง ตัดใจจากโลกมนุษย์ ข้าจะรับเจ้าเป็นหลานบุญธรรม เจ้าจะได้เป็นเทพธิดาเสวยสุขอยู่ที่นี่ บำเพ็ญเพียรเพื่อเป็นเทพต่อไป ที่นี่คือตำหนักของข้า มันสวยมากใช่หรือไม่

ทางเลือกที่สอง กลับไปมีชีวิตใหม่อีกครั้งในร่างเดิมของเจ้า เพราะข้าหยุดเวลาในร่างของเจ้าไว้ แต่ข้าต้องขอรับพรและแหวนวิเศษที่ให้เจ้าไว้กลับคืนมา นั่นหมายถึงว่าเจ้าจะเป็นมนุษย์ธรรมดาที่ไม่มีพรหรือแหวนวิเศษอีกต่อไป จะเลือกทางไหนก็ต้องรีบตัดสินใจ เพราะเวลาที่โลกมนุษย์กำลังจะหมดลง” ท่านเทพร่ายยาวให้เซลีนฟัง

ในโลกมนุษย์ หมอกับพยาบาลต่างก็วิ่งวุ่นเดินสวนกันไปมา เดินเข้าเดินออกอยู่ในห้องไอซียูที่เซลีนพักรักษาตัวอยู่

เบนจามินที่ยืนอยู่หน้าห้องไอซียูมีสีหน้าเป็นกังวลขึ้นมาทันที เขารออยู่นานกว่าหนึ่งชั่วโมง พยาบาลจึงออกมาบอกกับเขา

“ขอแสดงความเสียใจด้วย หมอได้พยายามช่วยคนไข้จนสุดความสามารถแล้ว แต่เลือดออกอวัยวะสำคัญ และภายในของคนไข้ได้รับความบอบช้ำมาก เมื่อทางเจ้าหน้าที่จัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุณสามารถเข้าไปบอกลาเธอได้” พยาบาลบอกเสร็จแล้วจึงเดินกลับเข้าไปในห้อง

เบนจามินเข่าอ่อน จนต้องนั่งลงที่เก้าอี้หน้าห้องไอซียูอีกครั้งหนึ่ง

**********

ผ่านไปสองอาทิตย์

หลังจากที่เกิดอุบัติเหตุในวันนั้น เบนจามิน อลิส แอนดี้ และแดนนี่ สวมชุดสุภาพสีดำ กำลังยืนอยู่ในสุสานแห่งหนึ่ง ใบหน้าของพวกเขาไม่ได้ บ่งบอกว่าเสียใจหรือดีใจ มันเรียบเฉยสมกับบรรยากาศงานศพ พิธีดำเนินไปกว่าหนึ่งชั่วโมง บาทหลวงให้แขกและญาตินำดอกกุหลาบแดงโยนลงไปบนโลงก่อนที่จะทำการฝังต่อไป

เบนจามินก็ไม่ต่างกัน เขาทำการโยนดอกกุหลาบแดงลงไป ก่อนที่จะหันไปพยักหน้าให้เด็กทั้งสามคนโยนดอกกุหลาบแดงลงไปเช่นกัน

ทั้งสี่คนโค้งทำความเคารพผู้ที่จากไปอีกครั้งก่อนที่จะเดินจากมา

ยืนยันการสนับสนุน

คุณต้องการสนับสนุนนักเขียนด้วยจำนวนเงิน [จำนวนเงิน] บาท ใช่หรือไม่?

โพสต์ข้อความ