สายชลหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูคอนโดมิเนียมหรูของรัตตืกาล หัวใจเขาเต้นระรัวยิ่งกว่ากลองพร้อมรบ ถึงสายชลจะคิดถึงเขามากเพียงใด แต่เด็กหนุ่มไม่ได้เตรียมใจที่จะนอนค้างอ้างแรมกับไทม์ ภาพในอดีตวันที่ทั้งสองเคยลึกซึ้งลอยกลับเข้ามาในหัวของสายชลราวภาพฉายซ้ำ เด็กหนุ่มหน้าร้อนผ่าวแก้มขึ้นสีระเรื่อ เหงื่อกาฬผุดเต็มกรอบหน้า

‘บ้าจริง นี่เราคิดเรื่องอะไรแบบนั้นได้ยังไง ท่องไว้ไอ้ชล เราแค่แวะมาพักแค่คืนเดียว เดี๋ยววันพรุ่งนี้ก็กลับไปนอนห้องพี่สายฟ้าแล้ว คิดอะไรว่อกแว่กไปได้ แล้วเรื่องคืนนั้นถึงผ่านมานานขนาดนี้แล้ว ผมก็ยังไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับพี่ไทม์มันเกินเลยไปถึงไหนแล้ว ไอ้สมองบ้า ทีเรื่องสำคัญอย่างนี้ทำไมจำไม่ได้นะ’

สายชลยืนทะเลาะกับตัวเองในห้วงความคิด เด็กหนุ่มไม่มั่นใจเหตุการณ์วันนั้นที่หัวหิน เรื่องระหว่างเขากับไทม์นั้นลึกซึ้งมากแค่ไหน แต่สิ่งที่สายชลจำได้ไม่มีวันลืมคือรสจูบที่หวานละมุนอ่อนโยนชวนฝัน กับสัมผัสเสียวซ่านที่ไทม์มอบให้ ไทม์เป็นคนแรกและจะเป็นคนเดียวตลอดไป เพียงแต่สายชลยังไม่แน่ใจว่าคืนนั้น…

‘เอ๊ะ คืนนั้นเรามีอะไรกันแล้วใช่ไหม ?’

“น้องชล ทำไมยืนหน้าประตูล่ะ เข้ามาข้างในก่อนสิ” ไทม์เอ่ยเรียกด้วยท่าทางสบาย ๆ ก่อนจะหยิบรีโมทเปิดเครื่องปรับอากาศให้เย็นฉ่ำเพื่อเอาใจเด็กหนุ่ม

สายชลเดินเข้ามายังห้องชุดของไทม์ด้วยท่าทางเกรงใจ แล้วเดินมาที่เคาน์เตอร์ครัว เด็กหนุ่มกวาดสายตาไปรอบห้อง นอกจากไม่พบสิ่งผิดปกติแล้วสายชลยังสังเกตเห็นว่าห้องของไทม์ดูเรียบร้อยจนเหมือนไม่มีคนอยู่ ขนาดในส่วนของห้องครัวยังไม่มีจานชามคว่ำไว้ ทุกอย่างดูเรียบร้อยจนเกินไปจริง ๆ

“ห้องพี่ไทม์เรียบร้อยจังเลยนะครับ”

“ปกติพี่ไม่ค่อยได้อยู่ที่นี่น่ะครับ”

“อ้าว แล้วพี่ไทม์พักที่ไหนครับ แล้วทำไมคืนนี้ถึงมาพักที่คอนโดฯ ล่ะ”

“ปกติพี่นอนที่ออฟฟิศน่ะ นาน ๆ ทีจะกลับมานอนบ้านบ้าง แวะคอนโดฯ บ้าง”

“อะไรนะครับ ที่ออฟฟิศเนี่ยนะ”

“ก็ไม่เชิงหรอก พี่ต่อเติมตึกด้านหลังแบ่งเป็นที่พักของพนักงานและยึดห้องใหญ่เอาไว้นอน น้องชลจำห้องที่เราเคยไปซ้อมเพลงได้ไหม”

“จำได้ครับ ใช้ห้องที่น้องชอบแอบไปรอพี่ไทม์ตอนหลังเลิกงานใช่ไหม ?”

“ใช่แล้ว พี่คิดถึงน้องชล เพราะห้องนั้นรวมภาพความทรงจำที่พี่มีร่วมกับน้องชล แต่เครื่องดนตรีย้ายออกไปเกือบหมดแล้วนะ เหลือไว้แต่เปียโนกับกีตาร์ พี่เอาไว้เล่นตอนพี่รู้สึกเหงา”

สายชลสบตาไทม์ด้วยความรู้สึกสับสน ระยะเวลาที่เขาหายไปรอบนี้นานถึง 7 ปี แต่ไทม์ก็ยังเฝ้ารอและผูกตัวเองติดกับคนที่ไม่รู้ว่าจะกลับมาอีกไหมอย่างเขาแบบนี้

‘ลึก ๆ ผมก็แอบคิด… หากผมรอดพ้นชะตากรรมที่ต้องตายได้ พี่ไทม์ในตอนนี้อาจไม่ต้องทนทุกข์ทรมานแบบนี้ก็ได้ มันจะเป็นไปได้ไหมหากเราเปลี่ยนแปลงอดีตได้’

รัตติกาลยีผมของสายชลจนยุ่งเหยิงอย่างนึกเอ็นดู แมวน้อยของเขาก้มหน้างุด ทำให้รู้เลยว่าเด็กน้อยกำลังรู้สึกผิดอยู่แน่ ๆ ทั้งที่จริงเป็นเขาเองเลือกที่จะรอและจมอยู่กับภาพวันเวลาเดิม ๆ ที่เคยมีน้อง

“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ”

“น้องเป็นต้นเหตุให้พี่ไทม์ไม่มีความสุข”

“แล้วทำไม… ถึงคิดว่าพี่ไม่มีความสุข” ไทม์พูดพลางก้มลงมาสบตากับคนตัวเล็ก ปลายจมูกโด่งของไทม์แตะชนเข้ากับหน้าผากมนจนสายชลสะดุ้งเล็กน้อย

“พี่ไทม์ ใกล้เกินไปแล้วมั้งครับ”

ไทม์กระตุกยิ้มร้ายก่อนจะรวบเอวสายชลเข้ามากอดไว้แนบอกแกร่ง “แบบนี้ต่างหากเรียกว่าใกล้”

“ไม่เจอแค่แป๊บเดียว เจ้าเล่ห์ขึ้นเป็นกองเลยนะครับ” สายชลยู่จมูกแซวคนแก่กว่า ทั้งท่าทางเจ้าชู้และท่าทีที่เอาแต่ใจแบบนั้น ถึงผมจะรู้สึกแปลกไปบ้างแต่ก็ทำให้หัวใจผมทำงานหนักเหมือนทุกที

สายชลใจสั่นระรัว ยิ่งเข้าใกล้ไทม์มากเท่าไรและยิ่งไทม์ทำตัวเจ้าชู้แบบนี้ ก็ยิ่งทำให้ภาพของไทม์ที่กวนประสาทในห้วงเวลาปัจจุบันที่สายชลจากมาปรากฏฉายชัดมากยิ่งขึ้นราวกับมีตัวตนเขาทับซ้อนกันอยู่

สายชลตั้งสติทบทวนกับตัวเองอีกครั้ง ‘อันที่จริงแล้วไม่ว่าจะเป็นพี่ไทม์คนไหน เขาก็คือคนที่ผมรัก ป่วยการที่จะพยายามคิดแบ่งแยกว่าเป็นพี่ไทม์คนไหน พี่ไทม์ก็คือพี่ไทม์สิน่า !’

ขณะที่สายชลตกอยู่ในห้วงความคิด ไทม์ก็คลี่ยิ้มร้าย เขากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิม มืออีกข้างยกขึ้นมาประคองใบหน้าของสายชล ลมหายใจอุ่นปะทะใบหน้าจนสายชลไม่ทันตั้งตัว กลีบปากนุ่มฉวยทาบทับบดจูบอย่างอ่อนโยน สายชลตกใจตาเบิกโพลง หัวใจเต้นรัวแรง ร่างกายราวกับไม่เป็นตัวของตัวเอง… เบาหวิวล่องลอย

รัตติกาลเลื่อนมือลูบไล้ทั่วแผ่นหลังเด็กหนุ่มอย่างซุกซนก่อนจะลากไล้มายังสะโพกกลมกลึง ขณะที่ริมฝีปากบดขยี้หนุ่มน้อยอย่างเอาแต่ใจ สายชลขยับหน้าปรับองศารับรสจูบของไทม์ วงแขนโอบรอบคอแกร่งอย่างลืมตัว

Trigger Warning: Make love / Oral sex / Anal sex

รัตติกาลผละจูบก่อนจะซุกไซ้ซอกคอพร้อมกับพร่ำคำรักซ้ำ ๆ จนคนฟังเคลิบเคลิ้ม… ในขณะที่สายชลตกใจกับท่าทีที่แปลกไปของไทม์ แม้เด็กหนุ่มจะไม่ปฏิเสธอ้อมกอดและรอยจูบแต่เขาก็ไม่ทันคิดว่าเขาจะกลายร่างมาเป็นเสือไทม์ ในเวลานี้พี่ไทม์คนอบอุ่นที่สายชลรู้จัก ได้กลายร่างเป็นเสือร้ายที่คอยจะยั่วเย้าเขาให้ใจเตลิดไปกับรสสัมผัสนุ่มนวลเร่าร้อนชวนฝัน สายชลรู้สึกวูบไหวไปทั่วร่างโดยเฉพาะที่กลางกายเริ่มตอบสนองและแข็งขืน หัวใจสั่นระรัวยามที่มือหนาของไทม์ลูบไล้เชยชม สายชลจิตใจล่องลอยเคลิบเคลิ้มไม่เป็นตัวของตัวเอง ยามที่ไทม์กระซิบคำหวานด้วยเสียงนุ่มทุ้มแหบพร่าก็ยิ่งทำให้อารมณ์ที่ตื่นเต้นกลับเพิ่มขึ้นทวีคูณ ไทม์เอ่ยพร่ำคำหวานข้างหูแต่หัวใจดวงน้อยกลับมีอาการสั่นไหว

‘คนที่ผมคิดถึงอยู่ตรงหน้า ไม่มีอะไรจะอบอุ่นใจไปกว่านี้อีกแล้ว’

แม้สายชลยังไม่แน่ใจว่าความสัมพันธ์ของเขากับไทม์ในคืนนั้นที่หัวหินถึงขั้นไหน แต่เรื่องหนึ่งที่สายชลยากจะปฏิเสธคือ เขาเคยผ่านคืนอันเร่าร้อนกับไทม์มาแล้ว สายชลก็พอจะเดาเหตุการณ์หลังจากนี้ได้ ติดแค่เพียง…

‘ผมอยากมีช่วงเวลาดี ๆ กับพี่ไทม์… ก็จริง ผมจะเลือกปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามหัวใจดีไหม ? และถ้าผมตื่นขึ้นมาไม่เจอพี่ไทม์คนนี้อีกแล้ว หัวใจผมจะรับไหวไหม !?’ สายชลเงียบงันไม่ตอบสนองกับสัมผัสของไทม์เพราะมัวแต่กังวลเรื่องที่ยังไม่เกิด

ไทม์ใช้ฝ่ามืออบอุ่นประคองหน้าของสายชล แววตาของเด็กน้อยแสดงออกถึงความกังวลอย่างไม่ปิดบัง ชายหนุ่มใช้หัวแม่มือเกลี่ยแก้มอวบเบา ๆ เขาส่งยิ้มให้สายชลอย่างอบอุ่นก่อนจะจุมพิตที่ปลายจมูกสายชลอย่างอ้อยอิ่งราวกับตอกย้ำความหมายแทนใจแก่สายชลทางอ้อมว่า เขาจะรัก ซื่อสัตย์ และให้ความสำคัญแก่สายชลเสมอไม่มีวันแปรเปลี่ยนไป แล้วใช้มือข้างหนึ่งประคองใบหน้าของน้องเข้ามารับจูบ ส่วนมืออีกข้างลูบไล้ส่วนอ่อนไหว สายชลเผลอปล่อยใจให้กับความวาบหวิวที่ไม่คุ้นชิน ทั้งความรู้สึกเขินอายผสานความเสียวซ่านรัญจวนใจ เลือดในกายสูบฉีดไปทั่วร่าง วูบวาบ รุ่มร้อน ยากที่จะปฏิเสธ ไทม์เลื่อนมือลงมายังส่วนกลางกายพร้อมกับบดขยี้เบา ๆ กระทั่งคนถูกกระทำกัดริมฝีปากจนเป็นรอยฟันเพื่อสะกดกลั้นอารมณ์ปรารถนา

“อ่า… พี่ไทม์เดี๋ยวก่อนสิครับ” สายชลเอ่ยเสียงกระเซ่า

รัตติกาลจับยึดไหล่มนของสายชลไว้แน่น ใบหน้าคมเข้มก้มลงหอมที่พวงแก้มเนียนอย่างคิดถึง ในขณะที่มือข้างหนึ่งล้วงลงไปสัมผัสสายชลน้อยพร้อมกับขยับมือเบา ๆ

ความเสียวซ่านแล่นเข้าโสตประสาทการรับรู้ สายชลสะดุ้งราวกับได้สติ เด็กหนุ่มเม้มปากแน่น เขาเผลอถอยหลังหนี ทว่าเขากระตุกยิ้มร้ายราวกับเสือที่อยากตะปบแมวตัวน้อยเล่น เขาเลิกคิ้วสูง แววตาเจ้าเล่ห์ฉายชัดในดวงตา เขาเผลอดุนลิ้นที่กระพุ้งแก้มอย่างคนนึกสนุก ไทม์ไล่ต้อนน้องไปยังริมผนังก่อนถึงห้องรับแขกแล้วใช้มือทั้งสองข้างวางขนานกับกำแพงเพื่อกักขังให้สายชลอยู่ในอ้อมกอดของเขา พลางโน้มหน้าเข้าใกล้สายชลจนลมหายใจอุ่นกระทบผิวเย็นเฉียบของเด็กหนุ่ม

“พะ… พี่ไทม์… ใกล้ไปแล้ว” สายชลอยู่ในอ้อมแขนของไทม์พลางหันหน้าหนีด้วยความเคอะเขิน

ยิ่งสายชลทำท่าทางแบ่งรับแบ่งสู้ไทม์ก็ยิ่งได้ใจ แต่ยิ่งไปกว่าเรื่องที่เขานึกสนุกกับการแกล้งไล่ต้อนน้องนั่นเป็นเพราะไทม์ไม่รู้ว่าเขาจะมีโอกาสพบน้องอีกหรือไม่ ที่ผ่านมาไทม์ปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป แม้หลายคนจะบอกเขาว่าให้ละทิ้งความหวังเลิกเฝ้ารอ แต่ไทม์ไม่เคยนึกเสียใจเลยสักนาทีที่ในหัวใจเขามีเพียงน้อง กระทั่งตอนนี้ผ่านมา 7 ปีกว่าแล้วที่เขารอน้องด้วยความหวังทั้งหมดของหัวใจว่าสักวันหนึ่งสายชลจะกลับมาหาเขา สุดท้ายการรอคอยของไทม์ได้สิ้นสุดลง

หากใครจะคิดว่าการที่ไทม์อยากยกระดับความสัมพันธ์เป็นคนคนเดียวกับน้องสายชลนั้นเป็นการเห็นแก่ตัว ไทม์ก็ยอม… ถ้าจะทำให้พวกเขามีช่วงเวลาดี ๆ ด้วยกันแม้นั่นอาจเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ ก็ตาม

“แมวน้อยของพี่… เจ้าชายคิดถึงหนูเหลือเกิน” ไทม์เอ่ยเสียงนุ่มพลางใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียแก้มอย่างนึกเอ็นดู

สายชลได้ยินไทม์เรียกเขาว่า ‘แมวน้อย’ และไทม์เรียกตัวเองว่า ‘เจ้าชาย’ ก็ทำให้เด็กหนุ่มย้อนนึกถึงความทรงจำดี ๆ ที่ผ่านมาของพวกเขา แม้ทั้งสองจะไม่รู้จักชื่อกันมีเพียงคำเรียกแทน แต่สายชลก็คุ้นชินกับคำเรียกแบบนั้นเสียแล้ว

เด็กหนุ่มหันกลับมาสบตาไทม์พร้อมกับคลี่ยิ้มบาง “ผมก็คิดถึง เจ้าชายเหมือนกันฮะ”

ระหว่างที่สายชลเคลิ้มกับสายตาและถ้อยคำหวาน ไทม์ก็ค่อย ๆ ถือวิสาสะปลดกระดุมของสายชลทีละเม็ดอย่างเบามือ พร้อมโน้มหน้าประกบริมฝีปากฉวยชิมความหวานจากน้องอย่างนุ่มนวล ก่อนจะมอบรสจูบที่ร้อนแรงขึ้นตามลำดับ จากนั้นไทม์ค่อย ๆ ซุกไซ้ซอกคอขาวอย่างเอาแต่ใจ มือซุกซนของเขาลากผ่านสาบเสื้อของสายชลแล้วแหวกมันออก เผยให้เห็นแผ่นอกขาวผ่อง มัดกล้ามเนื้อบางกับตุ่มไตสีน้ำตาลอ่อนน่าชิม

ไทม์ไล่ต้อนจูบสายชลไปทางโซฟาขนาดใหญ่กลางห้องนั่งเล่นพลางปลดเปลื้องเสื้อเชิ้ตออกจากตัว ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศปะทะผิวผสานกับไออุ่นจากผิวกายของคนแก่กว่าทำให้คนถูกกระทำทั้งตื่นเต้นและเขินอาย ความเป็นชายเริ่มส่งสัญญาณบางอย่างให้เจ้าของรู้สึกตื่นตัว

สายชลเอนตัวลงกับพนักพิง ขณะที่ไทม์พรมจูบแล้วขึ้นคร่อมทาบทับร่างบอบบางของน้อง มือข้างหนึ่งลูบไล้เขี่ยเชอร์รี่สีสวยจนเป็นไต มืออีกข้างลากผ่านท้องน้อยไปอย่างเชื่องช้าก่อนจะหยุดอยู่ที่ส่วนอ่อนไหวตรงกลางกาย ไทม์กระตุกยิ้มร้ายเมื่อสิ่งที่เขากำลังสัมผัสแข็งขืนกระตุกสู้มือราวกับเป็นสัญญาณบอกให้ไทม์รู้ว่าสายชลเริ่มมีความปรารถนาบ้างแล้ว ระหว่างที่คนแก่กว่าใช้มือหนาปลุกเร้าอารมณ์น้องให้ลุกโชน กลีบปากเขาก็จูบดูดดุนเรียวลิ้นเกี่ยวตวัดสร้างความรู้สึกแปลกใหม่ให้คนเด็กกว่า สายชลทำได้เพียงหลับตาพริ้ม สะโพกส่ายร่อนด้วยความเสียวซ่าน ครางเสียงอืออาในลำคออย่างอดกลั้น

“อื้อ… พี่ไทม์อย่าเอาแต่ใจสิฮะ พะ… พอแล้ว”

ไทม์ผละออกจากริมฝีปากน้องที่เริ่มบวมเจ่อ ก่อนจะเลื่อนตัวลงมาชิมเชอร์รี่สีสวยชูชันขึ้นตุ่มไต “พี่ขอชิมหนูอีกหน่อยได้ไหม”

สายชลใบหน้าร้อนผ่าว ทั้งเขินอายและเสียวซ่านผสมปนเปกันจนแยกแทบไม่ออก จู่ ๆ ไทม์ก็หยุดสิ่งที่เขากำลังทำ มือหนาประคองหน้าพลางลูบพวงแก้มแล้วสบตาเด็กน้อยอย่างอ่อนโยน

“หนูกลัวพี่เหรอ ?”

สายชลช้อนตาหวานเยิ้มพลางเม้มปากแน่น ไทม์เห็นดังนั้นเขาก็ยิ่งได้ใจ ไทม์กระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วก้มลงประทับรอยแสดงความเป็นเจ้าของที่เนินอก

“งั้นพี่ขอมัดจำไว้ก่อน… แต่คืนนี้ไม่รอดแน่ จะกินหนูทั้งคืนเลย” ไทม์พูดพลางก้มลงจูบกลางศีรษะกลมอย่างเอ็นดู แม้ว่าเขาอยากจับน้องกินเสียเดี๋ยวนี้ แต่ครั้งแรกของพวกเขา ไทม์อยากให้เป็นค่ำคืนที่น่าจดจำและมีความสุขร่วมกัน

“พี่ไทม์เรียกผมว่าหนู ฟังดูจั๊กจี้ยังไงก็ไม่รู้สิ”

ไทม์เบียดแทรกตัวลงนอนบนโซฟา เขาเหยียดแขนออกแล้วให้น้องดันตัวหนุนที่อกแกร่งแทน สายชลอมยิ้มอย่างขวยเขินแต่ก็ทำตามอย่างว่าง่าย

“แล้วหนูชอบหรือเปล่าล่ะ” ไทม์พูดพลางลูบผมนุ่มอย่างที่เขาเคยชอบทำ

สายชลช้อนตาพร้อมคลี่ยิ้มแล้วหอมแก้มไทม์อย่างแผ่วเบา “ถ้าแค่เป็นพี่ไทม์… ผมชอบทั้งหมดละครับ”

ไทม์พูดคุยกับสายชลมือซุกซนก็ใช่ว่าจะอยู่สุข จับตรงนี้ลูบตรงนั้น แม้จะโดนเด็กน้อยดุแต่คนแก่กว่าก็แสร้งไม่สนใจ

“พี่พาหนูไปอาบน้ำก่อนดีกว่า”

“อะ… อาบน้ำหรือครับ ชลอาบเองได้” สายชลตอบด้วยเสียงตะกุกตะกัก พวงแก้มขึ้นสีแดงระเรื่อ

“ไม่ครับอย่าดื้อนะ เดี๋ยวพี่ช่วยอาบให้” ไทม์กระตุกยิ้มร้าย เขาลุกขึ้นพลางก้มลงมาอุ้มสายชลในท่าเจ้าสาวไปยังห้องน้ำส่วนตัวภายในห้องนอน

“ไม่เจอตั้งนานพี่ไทม์ดูเจ้าเล่ห์นะครับ”

“พี่น่ะปกติ” ไทม์เอ่ยด้วยสีหน้านิ่งเรียบ ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่มีทางยอมรับว่าเขาเจ้าเล่ห์ใส่น้อง ในอดีตเพราะเขาคิดมากเกินไป และไม่เห็นคุณค่าของช่วงเวลาที่เคยอยู่ด้วยกันทำให้ไทม์เสียน้องไปแล้วครั้งหนึ่ง ทว่าวันนี้ไทม์ได้ส่วนหนึ่งของหัวใจกลับคืนมาแล้ว ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะไม่ยอมปล่อยสายชลไปอย่างแน่นอน

“ไม่ปกติเลย… พี่ไทม์ดูเจ้าชู้” สายชลยังคงจ้องไทม์ไม่วางตา

‘แม้พี่ไทม์ลุคนี้จะมีส่วนที่คล้ายพี่ไทม์ในห้วงเวลาปัจจุบันของผมก็จริง แต่ไม่คุ้นตาเอาเสียเลย ถึงยังไงพี่ไทม์ก็ยังเป็นคนเดียวที่ทำให้ผมตกหลุมรักได้ทุกครั้งที่เจอ’ สายชลอมยิ้มให้กับความคิดของตัวเอง

“พี่ทำกับหนู… แค่หนูเดียวนั่นละ” ไทม์พูดพลางใช้ปลายจมูกถูไถกับแก้มนวลอีกครั้งอย่างหยอกเย้า ก่อนจะวางคนเด็กกว่าบนขอบอ่างอาบน้ำ

“มามะ พี่อาบน้ำให้นะครับ” ไทม์เอ่ยเสียงอ่อนโยน

ไทม์ไม่พูดเปล่า เขาเดินเข้ามาประชิดตัวเด็กหนุ่มก่อนจะคุกเข่าลง แล้วเลื่อนมือมาที่ขอบกางเกงด้วยแววตาพราวระยับหวังจะปลดเปลื้องกางเกงตัวนี้ให้พ้นตา

สายชลรีบคว้าข้อมือของไทม์ไว้ด้วยความระแวง “ดะ… เดี๋ยวก่อนสิ ชลไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วนะ พี่ไทม์ออกไปก่อนเลย ชลอาบน้ำเอง…” เด็กหนุ่มพูดตะกุกตะกัก ใบหน้าร้อนผ่าว

“หนูจะได้ชินกับพี่ไง น่านะครับ… พี่คิดถึงหนูจะแย่”

เสือร้ายอย่างไทม์ยามปกติเขาเป็นคนสุภาพอ่อนโยน แต่เมื่อมีโอกาสแน่นอนว่าเขาไม่ยอมปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดลอยไปง่าย ๆ ไทม์เพียงแค่อยากหยอกเย้าน้องเล็กน้อยแต่ดูเหมือนสายชลจะเขินเขามากกว่าที่คิด

“ผมกลัวว่าจะไม่ใช่แค่อาบน่ะสิ” สายชลพึมพำด้วยสายตาจับผิดอย่างทีเล่นทีจริง

ทั้งคำพูดบวกกับแววตายั่วเย้าของสายชลทำให้ความอดทนของไทม์แทบขาดผึง ไทม์แทรกตัวระหว่างขาของสายชลพลางกระชับเอวของน้องเข้ามากอดไว้แนบกายก่อนจะจูบอย่างดูดดื่มเร่าร้อนโดยไม่ทันให้สายชลได้ตั้งตัว

“หนูกำลังยั่วพี่อยู่นะ… รู้ตัวไหม” ไทม์กัดฟันกรอด มือข้างหนึ่งของไทม์เลื่อนปลดเปลื้องกางเกงจนหลุดออกจากตัวสายชลแล้วโยนออกไปให้พ้นทาง ไทม์หันกลับมาจูบที่หน้าผากมนพร้อมกับเลื่อนตัวลงต่ำพรมจูบผะแผ่วที่ท้องน้อย จากนั้นปลดปราการด่านสุดท้ายที่กั้นระหว่างเขากับน้องออกอย่างไม่ไยดี

สายชลหลุบตามองสิ่งที่ไทม์กำลังจะทำ ‘ผมตกใจพลางใช้มือจิกไหล่พี่ไทม์แน่นและพยายามผลักเขาออก แต่พี่ไทม์ชำเลืองตาหวานแสยะยิ้มให้ผมแล้วใช้ปากครอบส่วนนั้นของผมเข้าไปจากส่วนปลายหยักแล้วค่อย ๆ กลืนมันไปทั้งหมด เขาขยับเข้าออกพร้อมใช้ริมฝีปากดูดดุนจนสติสัมปชัญญะของผมหลุดลอยไป’

รัตติกาลปรนเปรอน้องด้วยความรักและแรงปรารถนาที่ก่อตัวอยู่ภายในใจรอวันปะทุอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน เสียงลมหายใจหอบถี่ผสานเสียงครางอืออาในลำคอ เมื่อไทม์ใช้เรียวลิ้นบดขยี้สลับกับขบเม้มปลายหัวมนก่อนจะดูดดุนชักรูดอย่างเชื่องช้าโดยเน้นบริเวณส่วนหัวเป็นพิเศษ สายชลจิกแผ่นหลังไทม์จนรู้สึกแสบยุบยิบ แต่นั่นยิ่งทำให้เขารู้ว่าน้องชอบสิ่งที่เขามอบให้มากเพียงใด “ถ้าไม่ใช่แค่อาบน้ำเฉย ๆ จะได้ไหมน้า…”

“อ่า… พี่ไทม์เจ้าเล่ห์ ผมว่าแล้ว… อ๊ะ อ่า… ว่าไม่ใช่แค่ อะ… อาบน้ำ” สายชลหยอกเย้าด้วยเสียงกระเส่า ปลายนิ้วสอดเข้าที่เรือนผมของไทม์เพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ

“แบบนั้นก็ดีสิ ถ้าเป็นน้องชลที่ไหนก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นโต๊ะ เตียง ระเบียง ห้องน้ำ” ไทม์พูดพร้อมกับเร่งความเร็วขบเม้มส่วนปลายหยักที่เริ่มมีน้ำหวานไหลปริ่ม พร้อมกับใช้ฝ่ามือประกบขยับส่วนนั้นขึ้นลงอย่างเน้นและรัวเร็ว จนคนถูกกระทำเสียวซ่านครางไม่ได้ศัพท์

“อื้อ… พี่ไทม์พูดอะไร ทะลึ่ง !” สายชลตอบเสียงกระเส่า แก้มแดงระเรื่อ สายชลกัดริมฝีปากแน่นจนเป็นสีขาวซีดเพื่อสะกดกลั้นความรัญจวนใจ ยิ่งสายชลเสียวมากเพียงใดสะโพกกลมยิ่งแอ่นรับโพรงปากชื้นมากขึ้นเท่านั้น

“อ๊ะ… อ่า พะ… พี่ไทม์ อื้อ…” สายชลเสียวซ่านรัญจวนใจจนปากคอสั่นพูดไม่ได้ศัพท์ สมองขาวโพลนทุกอย่างพร่าเลือน มองเห็นเพียงแต่ใบหน้าของไทม์

วูบหนึ่งแววตาร้ายกาจฉายชัดบนรูปหน้าหล่อเข้ม “งั้นถือว่าอนุญาตแล้วนะครับ”ไทม์เร่งความเร็วพร้อมกับมือข้างหนึ่งเขี่ยยอดอกเพิ่มความวูบไหวอ่อนระทวย สายชลมือจิกเกร็งเชิดหน้ากัดปาก สะบัดหน้าไปหน้าด้วยความเสียวสยิว

“อ่า… พี่ไทม์ อื้อ…” ขณะที่สายชลกำลังเสียวแทบขาดใจ มืออีกข้างหนึ่งของไทม์ก็เลื่อนไปบีบคลึงสะโพกกลมเพื่อสะกดกลั้นความปรารถนา แม้ไทม์อยากเอาน้องเสียเดี๋ยวนี้ แต่นี่เป็นครั้งแรกของเขากับสายชล ไทม์จึงอยากให้การยกระดับความสัมพันธ์ครั้งนี้ค่อยเป็นค่อยไปและน่าจดจำมากที่สุด ไทม์ลูบไล้ต้นขาอ่อนไล่ไปยังแก้มก้นเพื่อปลุกไฟราคะของน้องให้ลุกโชนยิ่งกว่าเดิม

“ดะ… เดี๋ยวก่อนสิครับ ไม่เอานะ…”

“หนูอยากให้พี่หยุดตรงนี้จริง ๆ หรือครับ” ไทม์หยุดการกระทำทุกอย่างแล้วขยับตัวขึ้นมาสบตาสายชลอย่างเฟ้นหาคำตอบ คนโตกว่าเชยคางของเด็กน้อยที่กำลังอารมณ์ทะยานขึ้นถึงขีดสุด แต่เขาก็ไม่ได้สนองความต้องการของน้องได้ถูกปลดปล่อย การที่ไทม์ยั่วสายชลเป็นแผนให้เด็กน้อยทลายกำแพงออกพร้อมเปิดรับความเสียวซ่านที่เขาจะมอบให้

“มะ… ไม่… ไม่เอาที่ห้องน้ำครับ” สายชลหลุบตาลงต่ำ เนื้อตัวเริ่มสั่นเทาจากไฟปรารถนาที่ได้ถูกจุดให้ลุกโชนแต่ยังไม่ทันได้สุขสมไทม์ก็แกล้งเขา หยุดการกระทำเอาเสียดื้อ ๆ สายชลช้อนตามองไทม์ด้วยความออดอ้อนก่อนจะเป็นฝ่ายเข้าไปใช้กลีบปากนุ่มประกบจูบอย่างไม่ประสา แต่นั่นก็เพียงพอสำหรับคนที่รอให้น้องเปิดใจรับเขาอย่างไทม์

รัตติกาลกระตุกยิ้มร้ายก่อนจะรีบอาบน้ำให้น้อง พร้อมกับจัดการธุระในห้องน้ำให้เรียบร้อยแล้วอุ้มแมวน้อยของเขาไปยังห้องนอน แน่นอนว่าคืนนี้ไทม์จะแสดงให้น้องสายชลได้เห็นว่า ‘พี่ไทม์คนนี้คลั่งรักน้องมากเพียงใด !!!’